Eva Braun: Różnice pomiędzy wersjami

* Ewa, muszę przyznać, była bar­dzo miła. Zawsze się nami, dziewczętami, interesowała. Nosiłyśmy ubrania służbowe zaprojektowane przez nią. Zakładałam bia­ły lniany fartuszek zapinany na guziki. Mój strój był czerwono-biały, ale część pokojówek nosiła niebiesko-czerwone. Kiedy krawcowa uszyła nam służbowe ubrania, musiałyśmy je zaprezentować Fraulein Ewie. Była taka miła... Pojawiała się dumnie z tymi swoimi czarnymi pudlami na smyczach - Negusem i Stasi (to były szkockie teriery - przyp. B.D.) Wszyscy byli nią oczarowani. Pozdrawiały­śmy ją: „Heil, gnadiges Fraulein” (łaskawa panienko). Odpowiadała nam krótkim pod­niesieniem ręki. Nigdy nie słyszałam o Ewie złego słowa. Długi staż u niej mieli Mittelstrasserowie, zarządcy Berghofu - on był najpierw jej szoferem, ona pokojówką. Mieli piękne mieszkanie, dostawali prezenty od panny Braun.

** Autor: Elisabeth Kalhammer

 

{{DEFAULTSORT:Braun, Eva}}