Kleopatra VII: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
[[Plik:CleopatraanearlyworkbyGeorgeSStuart.jpg|mały|<center>Kleopatra VII<center>]]
'''[[w:Kleopatra VII|Kleopatra VII Filopator (Wielka)]]''' (69-30 p.n.e.) - ostatnia głowa państwa starożytnego Egiptu, królowa tego państwa od 51 p.n.e. do samobójczej śmierci; kochanka [[Juliusz Cezar|Juliusza Cezara]] (matka jego syna [[Ptolemeusz XV Cezarion|Ptolemeusza XV Cezariona]]) i [[Marek Antoniusz|Marka Antoniusza]].
* Darowuję ci wszystko, co się tu znajduje!
** Opis: do Marka Antoniusza, gdy na jego wezwanie przybyła na Tarsos okrętem, którego przód błyszczał złotem, żagle jaśniały purpurą, a ona sama w postaci Afrodyty spoczywała pod złocistym baldachimem
** Źródło: Adam Ian, ''Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego'', Time after Time. International, USA Los Angeles-Łódź, 1991, ISBN 83-900360-0-2, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, s. 10.
 
== O Kleopatrze VII ==
* Była bardzo zgrabna - klasycznie piękne i doskonałe były jej harmonijne plecy, wypukłe, małe, jędrne pośladki, wzniesione na kolumienkach zgrabnych, śmigłych nóg - kształtna, chłopięca głowa, radosne wichry włosów. Nie była jednak klasyczną pięknością. Rysy jej twarzy burzył wydatny nos i ogromne usta. Dzięki znajomości sztuki makijażu potrafiła eksponować zalety i tuszować pewne mankamenty swej urody. Całość postaci spowijał powab tak czarowny, że nie było mężczyzny, który zdołałby mu się oprzeć. Mamiła płynnymi ruchami i zmiennymi nastrojami, a o jej głosie mówiono, że przypomina słodki dźwięk cytry.
** Autor: Adam Ian, ''Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego'', Time after Time. International, USA Los Angeles-Łódź, 1991, ISBN 83-900360-0-2, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, s. 9.
 
* Była chciwa z natury i zdolna do popełnienia wszelkiej niesprawiedliwości. Powodowana żądzą władzy, otruła swego piętnastoletniego brata, a także z pomocą Antoniusza zgładziła siostrę Arsynoe. Przed jej grabieżą nie ostały się ani świątynie, ani groby. Była tak owładnięta żądzą zbytku i pożądliwością, że jeśli czegoś zapragnęłą, chciała to posiąść niepodzielnie. Antoniusz zaś stał się do tego stopnia igraszką zachcianek tej kobiety, że ustępował jej we wszystkim.
** Autor: [[Józef Flawiusz]]
** Autor: Adam Ian, ''Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego'', Time after Time. International, USA Los Angeles-Łódź, 1991, ISBN 83-900360-0-2, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, s. 11-12.
 
* Królowa jeszcze nie popełniła samobójstwa. Żyje i pragnie cię zobaczyć.
** Autor: Diomedes (sekretarz Kleopatry)
** Opis: do Marka Antoniusza, który w tym czasie był umierający z powodu nieudolnej próby samobójstwa
** Autor: Adam Ian, ''Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego'', Time after Time. International, USA Los Angeles-Łódź, 1991, ISBN 83-900360-0-2, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, s. 12.
 
* Nos Kleopatry: gdyby był krótszy, całe oblicze ziemi wyglądałoby inaczej. (przekł. [[Tadeusz Boy-Żeleński]])