Pius XII: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m red., format, dr zmiana
Linia 1:
[[Plik:PiusXII12.jpg|mały|<center>Pius XII</center>]]
'''[[w:Pius XII|Pius XII]]''' (właśc. '''Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli'''; 1876–1958) – włoski duchowny katolicki, Sługa Boży, [[papież]] i 2. Suwerenny Władca Państwa Watykańskiego.
* A więc to nie Bóg, lecz człowiek zwiastuje ludziom, że są wolni i równi, wyposażeni w świadomość i inteligencję i powinni traktować się jak bracia.
** Źródło: [[Vittorio Messori]], ''Czarne karty Kościoła'', przeł. ks. Antoni Kajzerek, Księgarnia św. Jacka, Katowice 1998, s. 94.
Linia 7:
** ''Quid est quod debuimus facere, et non fecimus?'' (łac.)
** Opis: słowa z 1952
** Źródło: [[Bernard Lecomte]], ''Tajemnice Watykanu'', Wydawnictwo Znak, Kraków, 2010, ISBN 978-83-240-1389-09788324013890, tłum. Michał Romanek, s. 71.
 
* Czcigodni Bracia! Godzina, w której dajemy wam pierwszą Naszą encyklikę, przedstawia się Nam z wielu powodów prawdziwie godziną ciemności. W niej duch przemocy i niezgody wylewa na ludzkość, z czary pełnej krwi, niezliczone klęski i niewypowiedziane cierpienia. Czyż potrzebujemy was zatem zapewniać, że Nasze ojcowskie serce obejmuje miłością pełną współczucia wszystkie Nasze dzieci, a zwłaszcza te, które spotkała krzywda i prześladowania? Narody pogrążone w odmętach wojny są może dopiero u początków boleści, a oto już tysiące rodzin zostały dotknięte przez śmierć, zniszczenie, łzy i nędzę.
Linia 13:
 
* Dekret Soboru Trydenckiego nie zabrania również, aby dla potrzeb i pożytku wiernych dokonywać tłumaczeń na języki nowożytne, celem ułatwienia zrozumienia Słowa Bożego. Czynić to można nawet z tekstów pierwotnych, jak tego – z uznaniem podkreślamy – dokonano już w różnych krajach za zezwoleniem Kościoła.
** Źródło: encyklika ''Divino afflante Spiritu'', tłum. E. Dąbrowski
 
* Do Szanownego Pana Adolfa Hitlera, Führera i Kanclerza Rzeszy Niemieckiej! Rozpoczynając nasz pontyfikat, pragniemy zapewnić Pana, iż nadal z oddaniem będziemy służyć duchowemu dobru narodu niemieckiego, którego przywództwo Panu powierzono (…) W ciągu naszego długoletniego pobytu w Niemczech staraliśmy się z całych sił ustanowić harmonijne stosunki pomiędzy Kościołem a państwem. Teraz, gdy nasze duszpasterskie obowiązki zwiększyły nasze możliwości, o ileż żarliwiej modlić się będziemy w tej intencji. Niechaj pomyślność narodu niemieckiego i jego postęp we wszystkich dziedzinach ziści się z Bożą pomocą!
Linia 25:
* Jeżeli zaś natchnieni pisarze to i owo zaczerpnęli z ludowych opowieści (co przyjąć wolno), nie można nigdy zapomnieć, że przy tego rodzaju postępowaniu wspomagało ich natchnienie Boże zabezpieczające ich od wszelkiego błędu w wyborze i ocenie dokumentów. Co zaś przeszło do Ksiąg Świętych z ludowych opowieści, tego żadną miarą nie można zestawiać z mitologicznymi albo innymi podobnymi opowieściami. O ile bowiem w tych ostatnich rolę gra raczej wybujała wyobraźnia, o tyle w Księgach Świętych, także Starego Testamentu, tak jasno występuje dążność do prostoty i prawdy, że naszym autorom natchnionym niepodobna nie przyznać jawnej wyższości nad świeckimi pisarzami starożytności.
** Źródło: encyklika ''Humani generis''
** Zobacz też: ''[[Biblia (literatura)|Biblia]]''
 
* Jeśliby ktokolwiek z niewierzących był zmuszony do wejścia do Kościoła, do przystąpienia do ołtarza, do przyjmowania sakramentów, ten bez żadnej wątpliwości nie został prawdziwym chrześcijaninem, albowiem wiara, bez której „niepodobna jest podobać się Bogu” (Hbr 11,6), winna być zupełnie wolną „uległością intelektu i woli”. Gdyby więc wbrew zasadom stale głoszonym przez Stolicę Apostolską zdarzył się fakt przymuszenia do przyjęcia wiary katolickiej kogoś, kto tego nie chce, My z obowiązku Naszego sumienia, zmuszeni bylibyśmy to potępić.
Linia 31:
 
* Każdy gwałciciel prawa powinien być wyklęty i postawiony poza nawiasem społeczeństwa.
** Opis: przemówienie na Boże Narodzenie 1949 r.
** Źródło: [[Romano Amerio]], ''Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku'', Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 521.
 
* Kościół Katolicki jest (...) doskonałym społeczeństwem i ma za fundament prawdę objawionej przez Boga i nieomylnej wiary. Co stoi w przeszkodzie z tą prawdą jest więc logicznie rzecz biorąc błędem, a błędowi nie można przyznać obiektywnie tych samych praw co prawdzie.
** Źródło: ''Ecco che gia un anno''.
 
* Kościół Piotrowy powinien przyjąć własną przeszłość - albo wykopie sobie grób.
** Opis: słowa z 1936 (jako kardynał Eugenio Pacelli).
** Źródło: [[Bernard Lecomte]], ''Tajemnice Watykanu'', Wydawnictwo Znak, Kraków, 2010, ISBN 978-83-240-1389-09788324013890, tłum. Michał Romanek, s. 35.
 
* Krew tysięcy ludzi, nawet tych, którzy nie brali udziału w służbie wojskowej, a jednak zostali zabici, zanosi bolesną skargę, zwłaszcza w Polsce, narodzie tak Nam drogim, tej Polsce, która przez swą niezłomną wierność dla Kościoła i przez wielkie zasługi, jakie zdobyła, broniąc chrześcijańskiej kultury i cywilizacji - o czym historia nigdy nie zapomni - ma prawo do ludzkiego i braterskiego współczucia całej ludzkości. Położywszy swą ufność w Bogarodzicy Dziewicy, "Wspomożycielce„Wspomożycielce Wiernych"Wiernych”, czeka ona upragnionego dnia, w którym, jak tego domagają się zasady sprawiedliwości i prawdziwie trwałego pokoju, wyłoni się wreszcie zmartwychwstała z owego jak gdyby potopu, który się na nią zwalił.
** Źródło: Pius PP. XII, ''Summi Pontificatus'', 20 października 1939 r., punkt 79.
 
* Łaska nie niszczy natury; nawet jej nie zmienia; ona ją przeobraża. Co więcej, to, jakoby dehumanizacja była niezbędna dla osiągnięcia doskonałości chrześcijańskiej, jest dalece nieprawdą, iż wręcz można powiedzieć: tylko człowiek przemieniony w Chrystusie urzeczywistnia prawdziwe spełnienie swej ludzkiej osobowości.
Linia 49:
 
* Nawet w przypadku stracenia osoby skazanej na śmierć państwo nie rozporządza prawem tej osoby do życia. Organowi państwowemu pozostaje tylko pozostawić ją dobra, jakim jest życie, tytułem ekspiacji – po tym, jak przez swoją zbrodnię sama odebrała sobie prawo do życia.
** Opis: przemówienie do neurologów z 14 września 1952 r.
** Źródło: ''AAS'', 1952, s. 779 i nast.
** Zobacz też: [[kara śmierci]]
Linia 62:
 
* Postawa tych, którzy odrzucają wojnę z powodu jej okrucieństw, a nie ze względu na jej niesprawiedliwość, toruje drogę do zwycięstwa agresorom.
** Opis: przemówienie na Boże Narodzenie 1949 r.
** Źródło: [[Romano Amerio]], ''Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku'', Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 521.
** Zobacz też: [[wojna]]
Linia 77:
** Autor: [[John Cornwell]]
 
* Gdy nasz naród doznawał strasznego męczeństwa, głos Papieżapapieża podniósł się w obronie ofiar. Nasze czasy stały się bogatsze dzięki temu głosowi, mówiącemu donośnie o wielkich prawdach moralnych ponad zgiełkiem toczącego się konfliktu. Opłakujemy wielkiego sługę pokoju.
** Autorka: [[Golda Meir]]
** Opis: napisane 9 października 1958.
Linia 90:
* Pius XII, który ani razu nie zatroszczył się o miliony mordowanych Polaków, Francuzów, Włochów czy Żydów, interweniował w sprawie kata Gdańska Foerstera, kata Poznania Greisera, kata Rzymu Kocha czy kata Oświęcimia i Majdanka Oswalda Pohla.
** Autor: [[Józef Sołtys]]
** Źródło: ''80 lirów ojca Ambrożego'', Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1955, strs. 311, 312.
 
* Tylko papieska dyplomacja gwarantowała (zdaniem Pacellego) sukces. System konkordatów doprowadził jego i Watykan do wzgardzenia demokracją i ustrojem parlamentarnym (…) Erę trwałego porządku, erę pokoju i spokoju miały zapewnić nienaruszalne rządy, nienaruszalna centralizacja i nienaruszalne traktaty.
Linia 96:
 
* W czasie ogłoszenia wyroku Greiser był opanowany. Załamał się po powrocie do celi. Płakał i długo się modlił, a następnie napisał prośbę do Bolesława Bieruta o ułaskawienie. Wniosek o ułaskawienie wnieśli także jego obrońcy, z taką samą prośbą zwrócił się do władz polskich papież Pius XII.
** Źródło: ''Kronika Miasta Poznania'' 2011/4, artykuł: ''Egzekucja Artura Greisera'', strs. 205.
** Zobacz też: [[Arthur Greiser]]