Edward II: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:Edward II Plantagenet of England.jpg|mały|<center>Edward II<center>]]
'''[[w:Edward II|Edward II]]''' (1284-13271284–1327) - król Anglii od 1307 do wymuszonej abdykacji w1307do 1327, syn [[Edward I Długonogi|Edwarda I Długonogiego]]; zamordowany przez wbicie na rozżarzony żelazny pal po obaleniu przez swą żonę i jej kochanka [[Roger Mortimer, 1. hrabia Marchii|Rogera Mortimera, 1. hrabiego Marchii]].
== O Edwardzie II ==
 
* ''Pactum serva...'' [Bądź wierny danemu słowu - dewiza Edwarda I]. Nigdy mniej wiernie nie dochowano przysięgi, jak ten syn wobec swego ojca. Edward II zrezygnował z podboju Szkocji, a gdy wypadki zmusiły go do podjęcia tej walki na nowo, dał się pobić pod Bannockburn (1314). Był to dziwny człowiek, wraz krzepki i zniewieściały. Otaczał się osobliwymi faworytami, kochankami, młodymi rzemieślnikami i lubił zwłaszcza Gaskończyka, Piotra Gaveston, którego żarty bawiły króla, a drażniły w najwyższym stopniu dwór. Edward II zgoła nie interesował się sprawami państwa, mając zamiłowanie tylko do pracy ręcznej i do muzyki. Gdy się ożenił, wnet porzucił żonę "dla„dla swego druha Piotra"Piotra”. Sam wiedział, że jest tak tchórzliwy, iż kazał zapytać papieża, czy to będzie grzechem nacierać sobie ciało olejem dodającym odwagi.
== O Edwardzie II ==
** Autor: [[André Maurois]], ''Dzieje Anglii'', wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1957, tłum. Wacław Rogowicz, s. 160.
* ''Pactum serva...'' [Bądź wierny danemu słowu - dewiza Edwarda I]. Nigdy mniej wiernie nie dochowano przysięgi, jak ten syn wobec swego ojca. Edward II zrezygnował z podboju Szkocji, a gdy wypadki zmusiły go do podjęcia tej walki na nowo, dał się pobić pod Bannockburn (1314). Był to dziwny człowiek, wraz krzepki i zniewieściały. Otaczał się osobliwymi faworytami, kochankami, młodymi rzemieślnikami i lubił zwłaszcza Gaskończyka, Piotra Gaveston, którego żarty bawiły króla, a drażniły w najwyższym stopniu dwór. Edward II zgoła nie interesował się sprawami państwa, mając zamiłowanie tylko do pracy ręcznej i do muzyki. Gdy się ożenił, wnet porzucił żonę "dla swego druha Piotra". Sam wiedział, że jest tak tchórzliwy, iż kazał zapytać papieża, czy to będzie grzechem nacierać sobie ciało olejem dodającym odwagi.
** Autor: André Maurois, ''Dzieje Anglii'', wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1957, tłum. Wacław Rogowicz, s. 160.
 
 
[[Kategoria:Angielscy królowie]]
[[Kategoria:LGBT]]
[[Kategoria:Straceni władcy]]