Nicolae Ceaușescu: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13:
==O Nicolae Ceaușescu==
=== Wypowiedzi z grudnia 1989 ===
* Broda mu drży. Żona prezentuje się lepiej. Mówiło się o zamykaniu granic, żeby nie mogli zwiać. Tymczasem ja zobaczyłem dwoje staruszków, którzy stali na poboczu, próbując złapać okazję...
** Autor: [[Marius Popescu]], dyrektor państwowego gospodarstwa rolnego
** Opis: na widok uciekających Nicolae i Eleny Ceausescu po utracie przez nich władzy
** Źródło: Marion Guyonvarch, Eric Pelletier, ''Krwawe Boże Narodzenie Nicolae Ceausescu'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 204-205.
* Ceausescu poświęcono, by ratować administrację kraju. W ten sposób system został niejako rozgrzeszony. Nie wykorzystaliśmy okazji, by odprawić rzetelny, merytoryczny sąd nad komunizmem. To wciąż jeszcze przed nami.
** Autor: [[Dan Voinea]]
** Źródło: Marion Guyonvarch, Eric Pelletier, ''Krwawe Boże Narodzenie Nicolae Ceausescu'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 206.
* Nie otrzymałem żadnych rozkazów, ale jeśli wziąć pod uwagę stawiane im zarzuty: ludobójstwo, zbrodnie przeciwko ludzkości, zniszczenie gospodarki narodowej, wyrok sam się narzucał. To musiała być kara śmierci.
** Autor: [[Dan Voinea]]
** Źródło: Marion Guyonvarch, Eric Pelletier, ''Krwawe Boże Narodzenie Nicolae Ceausescu'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 206.
* On [Nicolae] miał przy sobie czysty notes i wieczne pióro. Ona [Elena] kobiecą torebkę. To wszystko. Zasnęli dopiero koło drugiej nad ranem, wtuleni w siebie.
** Autor: [[Iulian Stoica]], starszy porucznik (ur. 1960)
** Źródło: Marion Guyonvarch, Eric Pelletier, ''Krwawe Boże Narodzenie Nicolae Ceausescu'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 205.
* Poczuli się głęboko urażeni. Nie umieli lub nie chcieli się złapać tej ostatniej deski ratunku. Po tym podziękowali mi za pomoc.▼
** Autor: [[Tico Teodorescu]], obrońca w procesie pary prezydenckiej, której zaproponował powołanie się na niepoczytalność▼
** Źródło: United Press International, 25 stycznia 1990, cyt. za: [[Shelley Klein]], ''Najgroźniejsi…'', ''op. cit.'', s. 156.▼
* W taki sam sposób, jak [Ceaușescu] odmawiał dialogu ze społeczeństwem, tak i teraz odmawia rozmowy z nami. Zawsze utrzymywał, że działa i przemawia w imieniu narodu, że jest ulubieńcem narodu, ale jedyne, co robił, to tyranizował ten naród. Będziecie musieli odpowiedzieć na zarzut urządzania w waszym domu niebywale wystawnych przyjęć z różnych okazji. Szczegóły są znane. Oboje oskarżeni sprowadzali sobie z zagranicy najbardziej luksusowe produkty żywnościowe i ubrania. Naród dostawał zaledwie 200 gram na dzień, za okazaniem dowodów tożsamości. Oskarżeni okradali naród i nawet nie chcą o tym mówić. To tchórze.▼
** Opis: z protokołu z zamkniętego procesu Nicolae i Eleny Ceaușescu.▼
** Źródło: [[Shelley Klein]], ''Najgroźniejsi…'', ''op. cit.'', s. 155, 156.▼
* Z powodu zbrodni przeciw narodowi, jakich się dopuściła ta dwójka tyranów, w imieniu ich ofiar proszę o wyrok śmierci dla obojga oskarżonych. Akt oskarżenia zawiera następujące punkty: ludobójstwo, zgodnie z artykułem 256 kodeksu karnego; atak zbrojny na naród i władzę państwową zgodnie z artykułem 163 kodeksu prawnego; niszczenie budynków i instytucji państwowych, osłabianie gospodarki narodowej, zgodnie z artykułami 165 i 145 kodeksu karnego.▼
** Opis: fragment protokołu z zamkniętego procesu przeciwko Nicolae i Elenie Ceaușescu, 25 grudnia 1989.▼
** Źródło: [[Shelley Klein]], ''Najgroźniejsi…'', ''op. cit.'', s. 145.▼
=== Inne ===
* Byłoby dobrze pojmać tę dwójkę [Nicolae i Elenę] i przeprowadzić proces w normalnych warunkach, ale napięcie w Bukareszcie rosło i istniało niebezpieczeństwo wybuchu regularnej wojny domowej.
** Autor: [[Ion Iliescu]], następca Ceaușescu na stanowisku prezydenta
Linia 24 ⟶ 55:
** Autor: [[Adrian Păunescu]]
** Źródło: Erich Schaake, ''Kobiety dyktatorów'', wyd. Videograf II, Katowice 2004, tłum. Roman Niedballa, s. 53.
▲* Poczuli się głęboko urażeni. Nie umieli lub nie chcieli się złapać tej ostatniej deski ratunku. Po tym podziękowali mi za pomoc.
▲** Autor: [[Tico Teodorescu]], obrońca w procesie pary prezydenckiej, której zaproponował powołanie się na niepoczytalność
▲** Źródło: United Press International, 25 stycznia 1990, cyt. za: [[Shelley Klein]], ''Najgroźniejsi…'', ''op. cit.'', s. 156.
* Tragiczny koniec Ceaușescu i jego „lady Makbet” (żony Eleny) był jednym z najokropniejszych reality show, filmowanych na żywo i pokazywanych telewidzom na całym świecie. Od owego momentu Historia zaczęła być pisana obrazami (mimo manipulacji). Samosądem nad dyktatorem w Rumunii kończyła się nie tylko epoka radzieckiego marksizmu, ale również „trzecia droga”, jaką realizowali tacy przywódcy, jak Ceaușescu, wywodzący się z rozwodnionego maoizmu.
Linia 41 ⟶ 68:
* W stosunkach wewnętrznych zachowywał ostry kurs. Jego reżim należał do najbardziej represyjnych ze wszystkich europejskich reżimów komunistycznych. Tajna policja kontrolowała prasę i telewizję, bezwzględnie tłumiąc wszelkie przejawy opozycji. W latach siedemdziesiątych Ceausescu zaczął forsować katastrofalny dla kraju program industrializacji, który wywoływał głęboki kryzys gospodarczy. W celu spłacenia zaciągniętych kredytów rozwijano na ogromną skalę, kosztem rynku wewnętrznego, eksport produktów żywnościowych i ropy naftowej. Ceausescu rozwinął również wokół siebie i swojej żony niezwykły kult. Zaczął szerzyć sie niepotyzm. Członkowie najbliższej rodziny dyktatora obejmowali najważniejsze stanowiska w państwie.
** Autor: Alex Axelrod, Charles Phillips ''Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon'', wyd. Politeja, Warszawa 2000, s. 104
▲* W taki sam sposób, jak [Ceaușescu] odmawiał dialogu ze społeczeństwem, tak i teraz odmawia rozmowy z nami. Zawsze utrzymywał, że działa i przemawia w imieniu narodu, że jest ulubieńcem narodu, ale jedyne, co robił, to tyranizował ten naród. Będziecie musieli odpowiedzieć na zarzut urządzania w waszym domu niebywale wystawnych przyjęć z różnych okazji. Szczegóły są znane. Oboje oskarżeni sprowadzali sobie z zagranicy najbardziej luksusowe produkty żywnościowe i ubrania. Naród dostawał zaledwie 200 gram na dzień, za okazaniem dowodów tożsamości. Oskarżeni okradali naród i nawet nie chcą o tym mówić. To tchórze.
▲** Opis: z protokołu z zamkniętego procesu Nicolae i Eleny Ceaușescu.
▲** Źródło: [[Shelley Klein]], ''Najgroźniejsi…'', ''op. cit.'', s. 155, 156.
▲* Z powodu zbrodni przeciw narodowi, jakich się dopuściła ta dwójka tyranów, w imieniu ich ofiar proszę o wyrok śmierci dla obojga oskarżonych. Akt oskarżenia zawiera następujące punkty: ludobójstwo, zgodnie z artykułem 256 kodeksu karnego; atak zbrojny na naród i władzę państwową zgodnie z artykułem 163 kodeksu prawnego; niszczenie budynków i instytucji państwowych, osłabianie gospodarki narodowej, zgodnie z artykułami 165 i 145 kodeksu karnego.
▲** Opis: fragment protokołu z zamkniętego procesu przeciwko Nicolae i Elenie Ceaușescu, 25 grudnia 1989.
▲** Źródło: [[Shelley Klein]], ''Najgroźniejsi…'', ''op. cit.'', s. 145.
* Zwiedzający miejsce urodzin Kim Ir Sena, wieś Mangede, zauważy, że gospodarze po obaleniu Ceausescu natychmiast usunęli tabliczkę z jego nazwiskiem stojącą obok sosnowego drzewka, które niegdyś w tym kraju posadził rumuński lider. Gdy zapytano przewodniczkę, co się stało z tą tabliczką, ta bez zastanowienia wyrecytowała urzędową formułkę następującej treści: "Osoba, która posadziła to drzewko, okazała się niegodna, by o niej pamiętać, gdyż pozwoliła się zabić swoim przeciwnikom. Według wiedzy autora obalenie i zabicie Nicolae Ceausescu było i jest nadal komentowane przez północnokoreańskich ideologów jako niemal klasyczny przykład złego i niekonsekwentnego przeprowadzenia sukcesji władzy.
| |||