Weronika postanawia umrzeć: Różnice pomiędzy wersjami

{{IndeksPL}}

 

* Człowiek pozwala sobie na luksus szaleństwa tylko wtedy gdy ma po temu warunki.

 

** Postać: Mari

** Zobacz też: [[emocje]]

* Dokładnie tak postępowała przez całe życie zawsze szukała łatwizny, albo zadowalała się tym, co było w zasięgu jej ręki.

 

** Postać: Ambasador (ojciec Edwarda)

** Zobacz też: [[dyplomacja]]

* Gdyby kiedyś udało mi się stąd wyjść, pozwoliłabym sobie być szalona, bo wszyscy jesteśmy szaleni. Najgorsi są ci, którzy o tym nie wiedzą, bo powtarzają tylko to, co każą im inni.

 

** Postać: Edward

 

 

* Konsekwentnie doprowadziła do końca wiele spraw w swoim życiu, tyle że nie były to sprawy istotne. Zdarzało się, że nie chciała pogodzić się z kimś, z kim pokłóciła się o drobiazg albo przestawała dzwonić do mężczyzny, w którym była zakochana, bo dochodziła do wniosku, że związek z nim nie ma sensu. Była bezkompromisowa w tym, co najprostsze – chciała udowodnić sobie, że jest silna i obojętna, choć tak naprawdę była słaba; nigdy nie zdołała wybić się w nauce czy sporcie; nie potrafiła utrzymać harmonii w swojej rodzinie.

Z tego właśnie powodu nie miała już dość siły, by być sobą – dziewczyną, która tak jak wszyscy ludzie na świecie, potrzebowała do szczęścia innych. Ale tych innych było tak trudno zrozumieć! Reagowali w sposób nieprzewidywalny, chowali się za murami obronnymi i jak ona okazywali obojętność wobec wszystkiego. Gdy pojawił się ktoś bardziej otwarty na życie, albo natychmiast go odrzucali, albo skazywali na cierpienie uznając za gorszego i „naiwnego”.

 

** Zobacz też: [[umysł]]

 

** Postać: dr Igor

 

* Mam nadzieję, że ta substancja uwolni mnie tylko od chronicznej depresji, bowiem nadal pragnę być zwariowana i przeżyć swoje życie tak, jak mnie się podoba, a nie tak jak podoba się innym.

 

 

* Miała pewność, że żyje, mogła nawet dotknąć życia, jakby było ciałem stałym.

 

==U==

** Postać: Weronika

 

[[Kategoria:Brazylijskie powieści psychologiczne]]

[[Kategoria:Paulo Coelho]]