Język (mowa): Różnice pomiędzy wersjami

* Językiem nazywamy to, co w mowie jest równocześnie społeczne, trwałe i abstrakcyjne.

* Oto czterdzieści lat minęło, jak nie widział kraju i Bóg wie ile, jak nie słyszał mowy rodzinnej, a tu tymczasem ta mowa przyszła do niego sama -– przepłynęła ocean i znalazła go, samotnika, na drugiej półkuli, taka kochana, taka droga, taka śliczna!

* To, co się nazywa językiem polskim, jest kontynuacją historyczną stanu językowego przedpolskiego, to znowu kontynuacją stanu prasłowiańskiego, stan prasłowiański kontynuacją stanu przedsłowiańskiego, stan przedsłowiański kontynuacją stanu wspólnoarioeuropejskiego i praarioeuropejskiego [praindoeuropejskiego], ten ostatni kontynuacją stanu przedarioeuropejskiego. Cofając się myślą dalej wstecz, gubimy się w pomroce wieków. Możemy wypowiadać różne domysły i mniej lub więcej dowcipne przypuszczenia, ale nie jesteśmy w stanie odtworzyć sobie obrazu języka pierwotnego w sposób mniej lub więcej określony.

* Wszyscy w nim mieszkamy. To, co kształtuje nas jako wspólnotę, wraz z kulturowym kontekstem, codziennym życiem i kolektywną formą życia, jest nadane i oferowane nam przez naszych rodziców i nasz język (…) Każdy z języków ma określone miejsce w Wszechświecie. Gdy więc umiera, następuje katastrofa. To pauperyzacja ludzkości. Czasem zadziwia mnie, jak przejmujemy się ginięciem gatunków ptaków. To oczywiście smutne, ale zbyt obojętnie podchodzimy do zanikania języków. Dochodząc do konkluzji- – zamieszkujemy język, który scala nas jako społeczeństwo i pomaga nam socjalizować się z innymi. To także most dla inteligencji; umożliwia komunikacje z innymi lingwistycznymi społecznościami.

** Źródło: [http://esensja.pl/ksiazka/wywiady/tekst.html?id=16249 ''„OO „Polonii” i „Cracovii” w katalońskiej telewizji. Rozmawia Michał Hernes'', esensja.pl, 12 kwietnia 2013]

* [[pokrewieństwo języków‎języków]]