Zbigniew Herbert: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Dexbot (dyskusja | edycje)
m Bot: removing existed iw links in Wikidata
m format, dr zmiana
Linia 17:
 
* Chciałbym nareszcie wiedzieć<br />gdzie kończy się wmówienie<br />a zaczyna związek realny<br />czy wskutek przeżyć historycznych<br />nie staliśmy się psychicznie skrzywieni<br />i na wypadki reagujemy teraz z prawidłowością histeryków<br />czy wciąż jesteśmy barbarzyńskim plemieniem<br />wśród sztucznych jezior i puszcz elektrycznych
** Źródło: ''Rozważania o problemie narodu'', z tomu „Studium''Studium przedmiotu”przedmiotu'' (1961)
** Zobacz też: [[Polacy]]
 
Linia 39:
 
* Michnik jest manipulatorem. To jest człowiek złej woli, kłamca. Oszust intelektualny. Ideologia tych panów, to jest to, żeby w Polsce zapanował 'socjalizm z ludzką twarzą' . To jest widmo dla mnie zupełnie nie do zniesienia. Jak jest potwór, to powinien mieć twarz potwora. Ja nie wytrzymuję takich hybryd, ja uciekam przez okno z krzykiem.
** Źródło: Antoni Lenkiewicz, ''Polacy na przełomie XX i XXI wieku'', Tomtom 8, Wydawn. Biuro Tłumaczeń, 1998, s. 45.
 
* Mój głos wewnętrzny<br />niczego nie doradza<br />niczego nie odradza<br />nie mówi ani tak ani nie<br />jest słabo słyszalny<br />i prawie nieartykułowalny
** Źródło: ''Głos wewnętrzny''
 
* (...) naród, który traci pamięć, traci sumienie.
** Źródło: Sławomir Abramowicz, Tomasz Balbus, ''Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944–1956. Słownik biograficzny'', IPN, 2002, przedmowa, s. VII.
** Zobacz też: [[naród]]
 
* Nazwanie rzeczy i spraw ludzkich prowadzi do ich zrozumienia i osądu. Zwłaszcza po chaosie pojęć – poezja musi podjąć po ostatniej wojnie, po potopie kłamstw, trud odbudowy moralnej świata, przez odbudowę wartości słowa. Musimy na nowo oddzielić zło od dobra, światło od ciemności. (...) Słowo (...) musi powrócić do macierzystego portu – do znaczenia.
** Źródło: ''Od słowa ciemnego chroń nas...nas…''
 
* Nie dialoguj z pokusą, bo przegrasz.
Linia 77:
** Źródło: ''Brewiarz I''
 
* Panie, (...)<br />nie zdążę już<br />zadośćuczynić skrzywdzonym<br />ani przeprosić tych wszystkich<br />którym wyrządziłem zło<br />dlatego smutna jest moja dusza
** Źródło: ''Brewiarz IV''
 
* Pisarz jest, a przynajmniej powinien być, po stronie poniżonych i pokrzywdzonych. Od tego nie mogą go zwolnić żadne instancje świeckie czy duchowne.
** Opis: na temat odmawiania udziału w życiu literackim w okresie socrealizmu.
** Źródło: Antoni Lenkiewicz, ''Polacy na przełomie XX i XXI wieku'', Tomtom 8, WydawnWyd. Biuro Tłumaczeń, 1998, s. 45.
** Zobacz też: [[socrealizm]]
 
* Płynie się zawsze do źródeł pod prąd, z prądem płyną śmiecie.
** Źródło: „Krytyka” 1981, nr 8, 1981, s. 39.
 
* Poeta walczy z własnym cieniem. Poeta krzyczy, jak ptak w pustce.
Linia 94:
** Źródło: ''Guziki''
 
* (...) serce kamieni drży czasem jak serce małych zwierząt.
** Źródło: Andrzej Franaszek, ''Poznawanie Herberta'', Tomtom 1, WydawnWyd. Literackie, 1998, s. 160.
 
* Stawia nas twarzą w twarz wobec okrutnej alternatywy – albo bezpieczeństwo albo wolność. ''Tertium non datur''. W naszej skołatanej epoce securitas może liczyć na rzesze wyznawców. Cenimy bezpieczeństwo, tę grę, w której główną wygraną jest zaledwie stawka, nędzny żeton, uprawniający do kontynuowania zabawy, dopóki służy ręka. Bezpieczeństwo, cóż to jest bezpieczeństwo. Trwożliwa formuła szczęścia. Życie bez walki.
Linia 108:
** Źródło: ''Kołatka''
 
* Tadzio jest dowartościowany, Tadzio czuje się świetnie, a już to, że sekretarz generalny spotyka się z nim!... I mówi: wicie, rozumicie, towarzyszu – tak, choć on jeszcze do partii nie należał – ale wicie, rozumicie, my w Nieborowie robimy taki zjazd, to przyjedźcie do Nieborowa, tam będzie taka dyskusja literacka o nowych kierunkach.
** Opis: krytyczny opis postawy intelektualistów w dobie stalinizmu; zwrot ''„wicie, rozumicie”'' wszedł do potocznego obiegu jako ilustracja niegramotnego sposobu wysławiania się działaczy partyjnych w PRL.
** Źródło: ''Hańba domowa'', 1996
 
* Tej garstce, która nas słucha, należy się piękno, ale także prawda...prawda…
** Źródło: ''Pocztówka od Adama Zagajewskiego''
 
Linia 121:
 
* Wątroba to nie Dżentelmen
** Źródło: [[Leopold Tyrmanda]], ''Dziennik 1954'' L. Tyrmanda
 
* we mnie jest płomień który myśli<br />i wiatr na pożar i na żagle
Linia 128:
 
* Wielkie nazwiska uprawdopodobniają największe idioty­zmy, gdyż tłum ma naiwną pewność, że wielcy ludzie bredzić nie mogą.
** Źródło: [[Waldemar Łysiak]], ''Rzeczpospolita kłamców. Salon'', WydawnWyd. Nobilis, 2004, s. 56.
 
* Wolność uzyskana bez kropli krwi nie jest żadną wolnością.
 
* Z faktu używania tych samych przekleństw<br />i podobnych zaklęć miłosnych<br />wyciąga się zbyt śmiałe wnioski<br />także wspólna lektura szkolna<br />nie powinna stanowić przesłanki wystarczającej<br />aby zabić
** Źródło: ''Rozważania o problemie narodu'', z tomu „Studium''Studium przedmiotu”przedmiotu'' (1961)
 
==O Zbigniewie Herbercie==
* Herbert jest „klasykiem”. (...) Celem Herberta nie jest nowość. Jego celem jest doskonałość.
** Autor: [[Jerzy Kwiatkowski]]
** Źródło: „Życie Literackie”, 1961
 
* Jego humor, oparty na autoironii, był bardzo pouczający, i ja stałem się w jakimś sensie jego naśladowcą.
** Autor: [[Zdzisław Najder]], [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rczj.htm „Dziennik”, 30 lipca 2008]
 
* Każda opowieść Herberta zawiera ukryty sens. (...) Herbert daje nam takich bogów, na jakich zasłużyliśmy.
** Autor: [[Kamila Borysewicz]], ''Prywatna mitologia Zbigniewa Herberta'', „Akcent” 2001, nr 4, 2001
 
* Nawet wtedy, kiedy sitwa literacka skakała wokół niego na paluszkach, miał wybuchy szczerości. Pamiętam, jak zareagował, gdy ktoś próbował obniżyć piękno akowskiego etosu. Po prostu walnął pięścią w stół i wyszedł ze mną na taras. A na tarasie huknął potężnym basem: „Precz z bolszewikami”.
Linia 155:
 
* Herbert był szalenie związany uczuciowo ze Lwowem. I nie znosił wyrzekania na Polaków. Kiedyś pojechał do paryskiej „Kultury” i Giedroyc z Miłoszem swoim zwyczajem gadali na Polaków. Wtedy Herbert zdjął spodnie i kazał się całować w polską dupę.
** Autor: [[Janusz Szpotański]], [http://niniwa2.cba.pl/szpotanski.htm ''Ostatni wywiad z Januszem Szpotańskim, autorem „Towarzysza Szmaciaka”''], Życie„Życie” 10/2001.