Charles-Maurice de Talleyrand: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Charles-Maurice de Talleyrand|Charles-Maurice de Talleyrand]]''' (1754–1838) – książę Benewentu i biskup Autun, francuski polityk i dyplomata.

* Człowiek obdarowany został mową po to, aby ukryć swoje myśli.

** Zobacz też: [[człowiek]]

 

* Ja nie pochwalam ani nie potępiam, ja tylko opowiadam.

 

** Opis: słowa wypowiedziane przez Talleyranda po tym, jak [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] nazwał go „łajnem w jedwabnych pończochach”.

 

* Jego niewielebna przewielebność biskup Autun.

** Zobacz też: [[małżeństwo]]

 

** Źródło: Jerzy Michałowski, ''Noty i anegdoty dyplomatyczne'', red. Maria Błaszczykowa, wyd. Iskry, Warszawa 1977, s. 21.

 

* Nie czynię sobie bynajmniej wyrzutów, że służyłem wszystkim reżymom począwszy od Dyrektoriatu aż do chwili, kiedy piszę te słowa, gdyż postanowiłem służyć Francji, a nie jej reżymom.

** Opis: fragment testamentu politycznego Talleyranda.

 

* Nie mówcie nigdy źle o sobie; wasi przyjaciele powiedzą zawsze wystarczająco dużo.

* O mnie mówią zawsze albo zbyt źle, albo zbyt dobrze

** Opis: fragment listu Talleyranda do księżnej Lambek.

 

* Podejmujemy kogoś stosownie do nazwiska lub ubrania, jakie nosi, lecz odprowadzamy ku drzwiom stosownie do dowcipu, jakim się wykazał.

* Strzeż się swych pierwszych odruchów – zwykle są szlachetne.

** Opis: standardowa rada dawana przez Talleyranda początkującym dyplomatom.

 

* To gorzej niż zbrodnia – to błąd.

 

* To [już] początek końca.

** Źródło: Władysław Kopaliński, ''Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych'', Warszawa 1989, s. 88.

** Zobacz też: [[koniec]]

 

* Z Polakami organizuje się tylko bałagan.

** Zobacz też: [[Polacy]]

 

* Zobaczycie, iż będę bardzo złym kapłanem!

 

* Żenić należy się w każdym wypadku. Jeśli ktoś dostanie dobrą żonę, będzie szczęśliwy; gdy dostanie złą, może stać się filozofem.

** Autor: [[Klemens Lothar von Metternich]]

** Opis: słowa wypowiedziane przez Metternicha na wieść o śmierci Talleyranda (aluzja do legendarnej przezorności i sprytu francuskiego dyplomaty).

 

* Człowiek podły i chciwy, kochający intrygi i pieniądze, za które sprzedałby duszę i miałby rację, gdyż wymieniłby kupę gnoju na złoto.

* Jedyny król, którego nie zdradził.

** Autor: [[Eugeniusz Sue]]

 

* Jesteś łajnem w jedwabnych pończochach.

** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]

** Opis: słowa wypowiedziane przez Napoleona po tym, jak dowiedział się o podejrzanych machinacjach politycznych Talleyranda.

 

* Ma diabelskie serce i anielskie oblicze.

** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]

** Opis: słowa wypowiedziane przez Napoleona podczas rozmowy z Metternichem.

 

* Pewnego razu powiedziano Talleyrandowi, iż jego odwieczny rywal – napoleoński minister policji Joseph Fouché – gardzi ludźmi.<br />– Nic dziwnego – odparł – ten człowiek zna samego siebie.

** Zobacz też: [[Joseph Fouché]]

 

* Podczas pewnej dyskusji starano się przekonać Talleyranda o pożytkach płynących z instytucji Izby Parów, używając argumentu, iż „są tam sumienia”.<br />– Tak – odparł – sumienia! Dużo, dużo sumień. Na przykład Sémonville ma dwa!

 

 

* Talleyrand jest tej klasy dyplomatą, że gdyby podczas rozmowy z tobą ktoś kopnął go w tyłek, to byś po jego twarzy niczego nie zauważył.

** Autor: [[Joachim Murat]], król Neapolu.

 

* Talleyrand, Talleyrand! Obsypałem tego człowieka zaszczytami i bogactwami, a on użył tego wszystkiego przeciwko mnie! Zdradzał mnie, ile razy mógł, przy każdej sposobności, jaka mu się nadarzyła!

** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]

** Opis: słowa wypowiedziane przez Napoleona podczas rozmowy z radcą stanu Roedererem.

 

* To wzór arystokracji. Anglicy, którzy mają górne wyobrażenia o swojej elegancji i jakości swojego „bon tonu” nie dorastają mu do pięt.