Augusto Pinochet: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m red., dr zmiana
Linia 8:
 
* Ja miałbym kogoś prosić o wybaczenie? Kogo? To oni, komuniści, powinni mnie prosić o wybaczenie. Przecież o mało mnie nie zabili w zamachu 1986!
** Źródło: wywiad w TV Miami 22 w 2003 roku
 
* Ja umrę, mój następca umrze, a w Chile nigdy nie będzie żadnych wyborów.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, strs. 174.
** Zobacz też: [[Chile]], [[demokracja]]
 
Linia 22:
* Panowie jesteście duchownymi i możecie sobie pozwolić na luksus bycia litościwymi, ja jestem żołnierzem i prezydentem całego narodu chilijskiego, narodu zaatakowanego przez bakcyl komunizmu, który trzeba wyrwać z korzeniami, a marksistów i komunistów trzeba torturować, bo inaczej nie śpiewają.
** Opis: do biskupów – luterańskiego Helmuta Ericha Waltera Frenza i katolickiego Fernande Aritzia, którzy przynieśli protest przeciwko masowym i zinstytucjonalizowanym torturom.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, strs. 145.
 
* W moim kraju nawet liść na drzewie nie drży bez mojej wiedzy.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, strs. 144.
 
==O Augusto Pinochecie==
Linia 35:
 
* Ja jestem oficerem i mam swój honor. Nigdy nie będę starał się zrzucić odpowiedzialności za rozkazy które wydałem, na swych podwładnych. Tego samego jednak oczekiwałem od mojego przełożonego, z którym konsultowałem wszystkie swoje decyzje. Niestety zawiodłem się. W moich oczach jest on nikim.
** Autor: [[Manuel Contreras]], były szef policji politycznej DINA,
** Opis: wypowiedziane po jego aresztowaniu i zeznaniach Pinocheta przed chilijskimi sędziami śledczymi.
 
Linia 44:
* Nie da się obronić żadnego z pretekstów do usprawiedliwienia okrutnej dyktatury generała Pinocheta. Pinochet nie zapobiegł marksistowskiej dyktaturze. Gdyby rząd Allende pogwałcił tradycję wolności i pluralizmu, sami Chilijczycy odmówiliby mu poparcia. Człowiekiem, który tę tradycję podeptał, był Pinochet, nie Allende.
** Autor: [[Carlos Fuentes]]
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, strs. 129.
** Zobacz też: [[Salvador Allende]]
 
Linia 51:
** Opis: odpowiadając na zarzut braku odwiedzin w czasie choroby Pinocheta.
 
* Nie można jeszcze dokładnie zorientować się w liczbie egzekucji dokonanych w Santiago i całym kraju...kraju… Oceny obserwatorów można jedynie przeciwstawić śmiechu wartym oficjalnym komunikatom junty Pinocheta.
** Źródło: „Le Figaro”, wrzesień 1973, cyt. za: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, strs. 120.
 
* Pinochet to tchórz i człowiek bez honoru, nie zasługujący na żaden szacunek.
Linia 63:
** Autor: [[Stefan Niesiołowski]]
 
* Polityka ekonomiczna Pinocheta miała dalekosiężne skutki społeczne. (...) Wolny rynek – wsparty karabinami i terrorem – miał dyscyplinować rozpolitykowane i pełne aspiracji społeczeństwo. Nie było po co wyciągać ręki po pomoc państwa; nie można było niczego żądać. Wszystkim rządził nowy pan: Rynek. Załamanie gospodarki na początku lat osiemdziesiątych zmusiło ekipę Pinocheta do korekty wolnorynkowej utopii. Żarliwą ideologię „konserwatywnej rewolucji” zastąpił zimny pragmatyzm. (...) Największa zapaść w regionie dotknęła neoliberalną krainę: Chile. Pogrążony w głębokim kryzysie kraj uratowała nie „niewidzialna ręka” rynku, lecz interwencja rządu. Państwo uratowało przed upadkiem prywatne banki i zadłużyło się na miliony dolarów u zagranicznych wierzycieli. Długi prywatnych właścicieli mieli spłacać wszyscy Chilijczycy. (...) Odbudowanie produkcji z czasów prezydenta socjalisty zajęło Pinochetowi piętnaście lat.
** Autor: [[Artur Domosławski]], ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, strs. 169.
** Zobacz też: [[neoliberalizm]]
 
* W czasie przesłuchań podwładni Pinocheta stosowali nieludzkie tortury, o których dziennikarze nie mieli pojęcia: prąd elektryczny na genitalia, bicie mokrymi workami, zanurzanie w beczkach z ekskrementami, wyrywanie paznokci i palenie włosów. Tym, którzy brali udział w akcjach oporu, ucinano palce, ramiona, dłonie, uszy, genitalia, wyłupywano oczy.
** Opis: relacja świadka.
** Źródło: „Le Monde”, wrzesień 1973, cyt. za: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, strs. 120.
 
==Komentarze po śmierci Pinocheta==
Linia 76:
 
* Odnotowaliśmy śmierć generała Pinocheta i chcemy pogratulować postępu, jakiego Chile dokonało w ciągu ostatnich 15 lat jako otwarty, stabilny i dobrze prosperujący demokratyczny kraj.
** Autor: Margaret Beckett, brytyjska minister spraw zagranicznych Margaret Beckett
 
* Pinochet symbolizował ponury rozdział w historii Ameryki Południowej.
** Autor: Prezydent Brazylii [[Luiz InacioInácio Lula da Silva]], prezydent Brazylii
 
* Rządy Pinocheta były jednym z najtrudniejszych okresów w historii Chile, nasze myśli są dziś z ofiarami jego dyktatury oraz ich rodzinami.