Scenariusz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji 397776 autora 83.9.66.96, dr zmiana |
+1 |
||
Linia 17:
* Polska kinematografia jest offowa, nie jest z natury profesjonalna. Mamy model, w którym brakuje dobrych producentów, jest ledwie dwóch, trzech ludzi, którzy się na producentów nadają. To nie tak, że filmy są średnie, bo scenariusze są średnie. Po prostu cały nasz przemysł jest średni.
** Autor: [[Łukasz Kośmicki]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63241 wywiad, 18 lutego 2010]
* Scenariopisarstwo jest sztuką, której można się nauczyć… Taka nauka może pomóc w uświadomieniu sobie, jak, o czym, a nawet kiedy i gdzie pisać (…). Młodego scenarzystę można nauczyć, żeby zamiast napisać „Schodził po schodach w fatalnym nastroju”, pisał „Schodził po schodach, szarpiąc się za brodę”, to znaczy nauczyć go przekładać nastroje na obrazy.
** Autor: [[Venable Herndon]]
** Źródło: Maciej Karpiński, ''Niedoskonałe odbicie. Warsztat scenarzysty filmowego'', Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 2006, s. 15.
* Scenarzysta powinien przede wszystkim wiedzieć, co ma do powiedzenia.
** Autor: [[Maciej Karpiński]], ''Niedoskonałe odbicie. O sztuce pisania scenariusza filmowego''
* W polskim kinie częstym błędem jest niedopracowanie na etapie scenariusza. Ponieważ sam piszę teksty, wiedza zdobyta na studiach pomaga mi przy narracji, konstrukcji bohatera. Pomimo różnic między językiem filmu i literatury, korzystam z doświadczeń zdobytych na polonistyce.
| |||