Muammar al-Kaddafi: Różnice pomiędzy wersjami

 

==Wypowiedzi==

** Źródło: [http://www.arabia.pl/content/view/268897/50/ ''Wielka Dżamahirija - nowy wizerunek'', arabia.pl, 31 sierpnia 2003]

 

** Zobacz też: [[FIFA]]

 

** Opis: na I Kongresie Propagowania Islamu w Trypolisie w 1971.

** Źródło: Tadeusz Fryzel, [http://web.archive.org/20110814124417/trzeciswiat.wordpress.com/2011/05/11/socjalizm-muzulmanski-w-libijskiej-dzamahirijji/ ''Socjalizm muzułmański w Libijskiej Dżamahirijji'']

 

* Istnieją znaki, że Allah udzieli wielkiego zwycięstwa islamowi w Europie. Bez mieczy, bez karabinów, bez podbojów. Niepotrzebni są nam terroryści, nie potrzebni samobójcy. 50 milionów muzułmanów [w Europie] przekształci ją w muzułmański kontynent w ciągu kilku dziesięcioleci.

 

* Jestem gotów złożyć się w ofierze memu ludowi i nie opuszczę tej ziemi zroszonej krwią mych przodków, którzy walczyli z włoskimi i brytyjskimi kolonistami.

** Opis: fragment przemówienia do zwolenników.

 

* Jestem libijskim wojownikiem, który przyniósł Libijczykom chwałę. Pozostanę w Libii jako przywódca.

** Źródło: [http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,81048,9918536,Libia_Kadafi_grozi_Europie_atakami__meczennikow_.html gazeta.pl, 8 lipca 2011]

 

** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75477,9150013,Kaddafi__Nie_ustapie.html#ixzz1Enb5jK2V wyborcza.pl, 23 lutego 2011]

** Zobacz też: [[wojna domowa w Libii (2011)]]

* Przyszłość Dżamahirii to cały świat. Wielka liczba samorządnych społeczeństw. Społeczne kongresy i komitety narodowe jako podstawa życia społecznego. Zielone komitety dla zarządzania, obrony, demaskacji, stawiania wyzwań, wskazywania drogi władzy narodowej. Wszystko to odnajdziecie w Zielonej Książce – przeczytajcie ją, skopiujcie, podzielcie się z innymi. Wykorzystujcie swoje własne systemy łączności, nie dowierzajcie wrogowi. Stwórzcie swój własny system komunikacji. Gdy już odbierzecie swoje bogactwa naturalne, nie bójcie się władzy a posiądźcie ją. To wasza władza, bogactwo i broń, które rządy, banki i wojskowi ukradli wam.

** Opis: fragment odezwy nadanej przez radio (24 sierpnia 2011).

 

* Przywódców rewolucji się nie wybiera. Oni się nimi stają.

** Źródło: [http://www.arabia.pl/content/view/268897/50/ ''Wielka Dżamahirija - nowy wizerunek'', arabia.pl, 31 sierpnia 2003]

 

** Autor: [[Tariq Ali]], ''Kto następny?'', „The Guardian”, tłum. „Forum”, 28 lutego 2011.

 

** Autor: [[Albin Siwak]], wywiad Pawła Smoleńskiego, ''Kaddafi wariat, ale jego Libia to była żyła złota'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 marca 2011.

 

** Autor: [[Albin Siwak]], wywiad Pawła Smoleńskiego, ''Kaddafi wariat, ale jego Libia to była żyła złota'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 marca 2011.

 

* Pomijając to, że śmierć człowieka jest oczywiście strasznym wydarzeniem, to jest fantastyczna sprawa: stał się męczennikiem. Zaostrzy to opór resztek ludzi, którzy będą walczyć za Kadafiego i jego rodzinę. Zza grobu też można skutecznie szkodzić. Na pewno w następnych dniach wielu przywódców Afryki będzie z powodu śmierci Kadafiego lamentować. Bo Unia Afrykańska miała inny pogląd na rozwiązanie tego konfliktu. Kadafi był przecież jednym z nich.

 

* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.