Sakrament pokuty i pojednania: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m ort., int.
nowy cytat
Linia 18:
 
* Spowiadający się nie wyznaje swych grzechów potajemnie w swoim sercu (…), lecz odpowiednio ordynowanemu kapłanowi, który posiada wymagane pełnomocnictwo i (…) władzę rozgrzeszania. (…) Władza odpuszczania grzechów rozciąga się na wszystkie grzechy.
** Źródło: ''The Catholic Encyclopedia'', wydanie 1911, t. XI, s. 619-621619–621.
 
* Spowiedź indywidualna jest praktykowana od IV stulecia.
Linia 31:
* W Biblii nigdzie nie ma wyraźnej wzmianki o spowiedzi. (…) W kościele wschodnim i w kościele zachodnim instytucja spowiedzi istnieje od XII wieku.
** Autor: ks. [[Bertrand L. Conway]], ''The Question Box''
 
* Wczesne uwarunkowanie psychiczne to najbardziej efektywna metoda utrzymania stanu posiadania. Działa samo, z automatu, jak piesek Pawłowa. Nic nie trzeba robić, żadnych zabiegów, zachęty czy tzw. ewangelizacji. Sami przyjdą skruszeni. Stąd wczesna spowiedź, by uwarunkować najsilniej, by wmówić ofiarom grzeszność, zło, pokazać zagrożenia, śmiertelne zagrożenia, i siebie przedstawić jako jedyne lekarstwo, ratunek, wyzwolenie.
** Autor: [[Tadeusz Bartoś]]
** Źródło: rozmowa Tomasza Stawiszyńskiego, [http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20131202/bartos-gender-sluzy-jako-haslo-wojenne ''Bartoś: „Gender” służy jako hasło wojenne'', krytykapolityczna.pl, 2 grudnia 2013]
 
* Wielu współczesnych historyków, zarówno katolickich, jak i protestanckich, doszukuje się początków spowiedzi, stanowiącej przyjętą praktykę, w kościołach Irlandii, Walii i Brytanii, gdzie sakramentów, łącznie z sakramentem pokuty, na ogół udzielali opat klasztoru oraz podlegający mu duchowni zakonni. Klasztorny zwyczaj spowiadania się i korzystania z publicznego i prywatnego kierownictwa duchowego najwidoczniej stał się wzorem, na podstawie którego wprowadzono dla laików powtarzalną spowiedź i spowiedź dewocyjną. (…) Niemniej dopiero w XI wieku zaczęto w czasie spowiedzi, przed odprawieniem pokuty, odpuszczać skryte grzechy.
Linia 41 ⟶ 45:
** Opis: tradycyjna formuła używana przy spowiedzi.
** Źródło: ks. dr M. Dybowski, ''Liturgika'', 1945, s. 56.
 
 
[[Kategoria:Liturgia katolicka]]
[[Kategoria:Prawosławie]]
[[Kategoria:Prawo kanoniczne]]
[[Kategoria:Prawosławie]]
 
[[de:Beichte]]