Jorge Rafael Videla: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m red., format, dr zmiana
Linia 1:
[[Plik:Tte.Gral. (R) J. Videla.jpg|mały|<center>Jorge Rafael Videla</center>]]
'''[[w:Jorge Rafael Videla|Jorge Rafael Videla]]''' (1925-20131925–2013) – [[Argentyna|argentyński]] [[dyktator]] wojskowy i członek junty, [[prezydent]] Argentyny w latach 1976–1981.
* Dla mnie nie ma brudnych wojen. Są tylko sprawiedliwe i niesprawiedliwe. Ta, którą prowadziliśmy była wojną sprawiedliwą.
** Opis: w 1998 r.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 223.
 
* Kończący rok minął pod znakiem poświęcenia; poświęcenia, które daje początek trudnej drodze do prawdziwego pojednania między wszystkimi Argentyńczykami; które pozwala nam podjąć zasadniczą sprawę wielkiej argentyńskiej rodziny: jedności narodowej.
** Opis: przemówienie wigilijne, 1976 r.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 219.
 
* Trzeba wiedzieć, z jakich powodów pewne osoby znikły. Jest wiele przyczyn: są zniknięci, którzy zeszli do konspiracji i podjęli działalność wywrotową; są zniknięci, których zlikwidowali wywrotowcy, którzy uznali ich za zdrajców sprawy; są zniknięci, których ciała spłonęły w ogniu w czasie starć zbrojnych, a zwłok nie dało się zidentyfikować; uznaję, że mogły zdarzyć się przypadki zniknięć w skutek nadmiernych represji...represji…
** Opis: w 1977 r. w Waszyngtonie o co najmniej 30 tysiącach tzw. „znikniętych” (hiszp. ''desaparecidos'') – osobach porwanych, brutalnie torturowanych, a następnie zrzuconych do oceanu.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 217.
 
* Tych, którzy mówią prawdę, nie spotka kara...kara…
** Opis: w 1976 r.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 214.
 
* W Argentynie nie ma obozów koncentracyjnych; nie ma więźniów politycznych. Kampania rozpętana przeciwko Argentynie przed mistrzostwami świata w piłce nożnej to robota międzynarodowej lewicy.
** Opis: w 1978 r.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 219–220.
 
* Walka, którą podjęliśmy nie zna granic moralnych.
** Opis: w 1977 r.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 218.
 
Linia 28:
* Generał Jorge Videla, to człowiek umiarkowany, zawodowy żołnierz w każdym sensie tego słowa.
** Autor: [[Robert Hill]], amerykański ambasador w Buenos Aires
** Opis: do sekretarza stanu [[Henry Kissinger|Henry’ego Kissingera]]a, 1975 r.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 211.
 
* Liczby nielegalnie zatrzymanych przez służby Videli sięgają wielu tysięcy, wielu jest torturowanych i zamordowanych. Wiele ofiar to ludzie, którzy nie należeli ani do partyzantki ERP, ani do ''monteneros''...
** Autor: [[Maxwell Chaplin]], sekretarz ambasady USA w Buenos Aires
** Opis: depesza z 1976 r. do [[HenryHenry’ego Kissinger]]aKissingera.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 213.
 
* Pokolenie wojskowych, które zrobiło zamach stanu w siedemdziesiątym szóstym roku dorastało i szkoliło się do wojaczki w czasach głębokiej współpracy między Argentyną i Trzecią Rzeszą. Mistrzami wojskowych nauczycieli pokolenia generałów Jorge Videli, Emilia Massery, Roberta Violi, Leopolda Galtieriego – przywódców junty – byli nazistowscy zbrodniarze.
** Autor: [[Uki Goni]], ''The Real Odessa'', Granta Books, LondonLondyn-NewNowy YorkJork 2002.
** Zobacz też: [[nazizm]]