Napoleon Bonaparte: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
→‎O Napoleonie I: przen. cytatu
Linia 412:
* Porwał mnie zresztą nie tylko jako geniusz (wódz, mąż stanu, prawdodawca, reformator Europy), lecz i jako smarkacz, bo nim stał się paneuropejskim tytanem, był już twardzielem. Gdy miał 7 lat, oskarżono go o wyjedzenie cichaczem połowy fig i winogron z kosza, który stryj przysłał dla matki. Chłopiec zaprzeczył, ale mu nie uwierzono. Niby drobiazg, lecz wtedy na Korsyce wychowywano dzieci w surowym reżimie, kłamliwość tępiono bez pardonu. Dostał rózgi, a że dalej twierdził, iż nie jest winowajcą – dostawał je przez kilka kolejnych dni. Przez cały ten czas był karmiony tylko chlebem i wodą. Póki jego siostra nie przyznała się, że wraz z koleżanką wyjadły owoce. I poinformowała zdumionych rodziców, że Napolione widział to. Widział, znosił cięgi i głód, a nie pisnął słowem!
** Autor: [[Waldemar Łysiak]], ''Salon 2. Alfabet szulerów. Cz. 2'', Wydawnictwo Nobilis, Warszawa 2006, s. 357, 358.
 
* Rozum na koniu.
** Autor: [[Georg Wilhelm Friedrich Hegel]]
** Źródło: [[Tadeusz Kroński]], ''Rozważania wokół Hegla'', PWN, Warszawa 1960, s. 489.
 
* Taki pożerany pychą i ambicją człowiek jak Napoleon I siebie zgubił, ale Bóg użył potężnego dynamizmu jego duszy do zatrzymania Rewolucji i zapoczątkowania nowego ładu w Europie.