Pomarańczowa rewolucja: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m sortowanie |
m popr. link., red., format, dr zmiana |
||
Linia 1:
[[Plik:Orange ribbon.svg|mały|Pomarańczowa wstążka
'''[[w:Pomarańczowa rewolucja|Pomarańczowa rewolucja]]''' (21 listopada 2004–23 stycznia 2005)
Linia 11:
* Od dzisiaj Ukraina jest demokratyczna. Gratuluję wolnym obywatelom wolnego kraju. Pokazaliśmy, że nie jesteśmy kozłami, że istnieje naród, który nie pozwoli się oszukiwać!
** Autor: [[Wiktor Juszczenko]]
** Opis: po ogłoszeniu przez Ukraiński Sąd Najwyższy 3 grudnia 2004
* Patrzę więc na setki tysięcy ludzi demonstrujących w Kijowie i jestem z nimi, bo wiem, że walczą również w mojej sprawie i dla mojego dobra.
Linia 18:
* Podziwiamy Was. Podziwiamy Waszą pokojową walkę, w której nie wybita została żadna szyba, w której nie ma prowokacji. Zaklinamy Was, chrońcie się przed prowokacją; bądźcie dzielni, bądźcie odważni, ale rozsądni. Ta walka musi doprowadzić do skutku – do wolnej Ukrainy. Wierzymy, że zwyciężycie, że dojdzie do dialogu, że Wasza twarda wola sukcesu – sukcesu prawdy przeciw fałszowi zwycięży. Tego Wam życzymy
** Autor: [[Tadeusz Mazowiecki]]
** Opis: słowa wypowiedziane 27 listopada 2004
* Polska – Ukraina na wieki.
* Przez 10 ostatnich lat nie dopuszczałem do tego, aby krajem zachwiała niestabilność. Nie dopuszczę do tego i teraz. Rewolucji nie będzie.
** Autor: [[
*
** ''Разом нас багато, нас не подолати.'' (ukr.)
** Źródło: refren piosenki grupy Greenjolly (w późniejszym czasie z inicjatywy Ukraińców nagrana została także polska wersja, wykonywana przez artystów skupionych wokół wytwórni UMC)
Linia 35 ⟶ 34:
* Ukraina razem!
** Opis:
* Ukraińcy zgromadzeni na placu Niepodległości przypominają mi, że my, Polacy, też potrafiliśmy marzyć pięknie i że nadzieja wcale nie jest matką głupich.
Linia 41 ⟶ 40:
* Wy z nami, my z wami.
** Opis: hasło symbolizujące solidarność polsko
==Pierwsza rocznica==
Linia 60 ⟶ 59:
==O pomarańczowej rewolucji==
* Jarosław i Lech Kaczyński traktowali Ukrainę jak dziecko specjalnej troski, od którego nie należy niczego wymagać, tylko już, natychmiast włączyć do UE i NATO, nawet jeśli sami Ukraińcy sobie tego nie życzą (jak w przypadku NATO). Jarosław i Lech Kaczyńscy wiedzieli lepiej, czego potrzeba swojemu podopiecznemu znad Dniestru i Dniepru. Jak wiemy, bohaterowie pomarańczowej rewolucji ani o centymetr nie przybliżyli Ukrainy do Europy. Zbyt byli zajęci walką pomiędzy sobą i polityką historyczną. Skąd my to
** Autor: [[Roman Kuźniar]], ''Bitewny nastrój Prezesa'', „Gazeta Wyborcza”, 18 maja 2011.
|