Cyprian Kamil Norwid: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m +2
m ort., link., dr zmiana
Linia 10:
 
==C==
* (...) cisza jest głosów – zbieraniem (...).
** Źródło: ''Laur dojrzały'' w: ''Vade-mecum''
** Zobacz też: [[cisza]]
Linia 17:
** Źródło: ''Samotność''
 
* Coraz to z Ciebieciebie jako z drzazgi smolnej<br />Wokoło lecą szmaty zapalone<br />Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny<br />Czy to co Twojetwoje ma być zatracone<br />Czy popiół tylko zostanie i zamęt<br />Co idzie w przepaść z burzą.<br />Czy zostanie<br />Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament<br />Wiekuistego zwycięstwa zaranie?
** Źródło: ''Tyrteja''
** Zobacz też: ''[[Popiół i diament]]''
 
* Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie?
Linia 24 ⟶ 25:
 
* Coś ty ludziom uczynił, Mickiewiczu?
** Źródło: Herminia Fiszer Naglerowa, ''Mickiewicz żywy'', wyd. B. Świderski, 1955, s. 217.
 
* Czarnoleskiej ja rzeczy chcę!
** Źródło: ''Moja piosnka (I)''
 
* Czemu, Cieniu, odjeżdżasz, ręce złamawszy na pancerz (...).
** Źródło: ''Bema pamięci żałobny rapsod''
 
* Czułość – bywa jak pełny wojen krzyk,<br />I jak szemrzących źródeł prąd,<br />I jako wtór pogrzebny...pogrzebny…
** Źródło: ''Czułość''
 
Linia 39 ⟶ 40:
 
==D==
* Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba<br />Podnoszą z ziemi przez uszanowanie<br />Dla darów Nieba...Nieba…<br />Tęskno mi, Panie...Panie…<br />Do kraju tego, gdzie winą jest duża<br />Popsować gniazdo na gruszy bocianie,<br />Bo wszystkim służą...służą…<br />Tęskno mi, Panie...Panie…
** Źródło: ''Moja piosnka (II)''
 
* Dobrym u mnie historykiem<br />Jest mąż, co przyszedł pod koniec epoki,<br />I widzi rozkład z głuchym serca ściskiem,<br />I proste fakta pisząc, jest głęboki -<br />I żadną partią, ani się nazwiskiem<br />Promiennym uwieść nie dał jednostronnie...jednostronnie…
** Źródło: ''Gorzki to chleb jest polskość. Wybór myśli politycznych i społecznych (Seria obywatelska)'', Wydawnictwo Literackie 1984, s. 147, ISBN 8308010539.
 
Linia 50 ⟶ 51:
** Zobacz też: [[naród]]
 
* Gorzki to chleb jest polskość...polskość…
** Źródło: list do Józefa Bogdana Zalewskiego z 8 stycznia 1852, cyt. za: ''Gorzki to chleb jest polskość...polskość…'', ''op. cit.'', s. 199.
 
==H==
Linia 70 ⟶ 71:
 
* Jestem z narodu, w którym od lat blisko stu każda książka wychodzi za późno, a każdy czyn za wcześnie.
** Źródło: ''Pisma wszystkie'', Tomtom 9, Warszawa 1971, PIW, s. 274.
 
* Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?
** Źródło: ''Bransoletka'', II, wyd. 1862
 
* Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.
Linia 81 ⟶ 82:
 
==K==
* (...) kto inny ma laur i nadzieję,<br />Ja – jeden zaszczyt: być człekiem.
** Źródło: ''Odpowiedź III'' w: ''Dzieła zebrane'', t. I, ''Poezje'', Warszawa 1966, s. 455–456.
 
* Kto kocha – małe mu ogromnieje<br />i lada promyk zolbrzymia nadzieję.
** Źródło: „Studia Norwidiana”, Tomytomy 5–6, Lublin 1989, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, s. 15.
 
* (...) kto prawdę mówi, ten niepokój wszczyna.
** Źródło: ''Rozmowa umarłych'' w: ''Poezye Cypriana Norwida'', wyd. F.A. Brockhaus, 1863, s. 69.
 
* Kto ukochał ogół, a nie ukochał pojedynczo – to Robespierre. Kto ukochał tylko pojedynczych, a ogół zdeptał, to Neron.
Linia 106 ⟶ 107:
** Źródło: ''Język ojczysty'', wyd. 1915
 
* Nie szukaj świata, kochaj i...i… bądź zdrowa...zdrowa…<br />A za umarłych módl się – po weselu.
** Źródło: ''Pamiątka''
 
* Nie trzeba kłaniać się Okolicznościom, a Prawdom kazać, by stały za drzwiami.
** Źródło: Stanisław Makowski, ''Cyprian Norwid'', Wyd. Naukowe, 1986., s. 39.
 
* Nie za sobą z krzyżem Zbawiciela, ale za Zbawicielem z ''krzyżem swoim'', ta jest zasada wszechharmonji społecznej w chrześcijaństwie – ten jest tego, co zowią materjalnie ''specjalnościami'', rytm i akord. Ta to jest nareszcie tajemnica ruchu sprawiedliwego.
Linia 119 ⟶ 120:
 
==O==
* O! ty ukochana<br />Ludzkości Chrześciańska czy taić ci o tem<br />Że jesteś nieskończenie szanowne nic-potem? —<br />Osiemnaście więc wieków trwasz? a taka próżnia<br />We wszystkiem mało gdzie cię myśl wyższa odróżnia<br />Od pogan, z których żyjesz.
** Źródło: [[s:Ruiny (Norwid)|''Ruiny'']] w: ''Poezye Cypriana Norwida'', wyd. F. A. Brockhaus, Lipsk 1863, s. 17.
** Opis: pisownia oryginalna.
 
Linia 133 ⟶ 134:
 
==P==
* Piekło to ledwie niemożność miłości (...).
** Źródło: ''***'' w: Bohdan Drozdowski, Bohdan Urbankowski, ''Od Staffa do Wojaczka. Poezja polska 1939–1988. Antologia'', Tomtom 2, Wydawn. Łódzkie, 1991, s. 297.
 
* (...) piękno na to jest, by zachwycało – do pracy<br />Praca, by się zmartwychwstało.
** Źródło: Juliusz Kleiner, Włodzimierz Maciąg, ''Zarys dziejów literatury polskiej'', Ossolineum, 1974, s. 355.
 
* Polacy są wspaniałym narodem i bezwartościowym społeczeństwem.
** Źródło: „Polityka”, Wydaniawydania 1–10, Wydawn. Prasowe „Polityka”, 1 sty 2006, s. 92.
 
* Ponad wszystkie wasze uroki,<br />Ty! Poezjo, i ty Wymowo,<br />Jeden – wiecznie będzie wysoki:<br />Odpowiednie dać rzeczy – słowo!
** Źródło: [[Jan Miodek]], ''Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie'', Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s.5 5.
 
* Przeszłość – to jest dziś,<br />tylko cokolwiek dalej.<br />Nie jakieś tam coś, gdzieś,<br />gdzie nigdy ludzie nie bywali.
Linia 159 ⟶ 160:
 
==S==
* Słowo – jest czynu testamentem (...).
** Źródło: Jacek Trznadel, ''Czytanie Norwida'', Warszawa 1978, PIW, s. 218.
 
Linia 177 ⟶ 178:
 
==U==
* U nas (...) energia wyprzedza zawsze inteligencję – i co pokolenie jest rzeź.
** Źródło: [[Mieczysław Inglot]], ''Cyprian Norwid'', Wydawn. Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 78.
** Zobacz też: [[Polacy]]
 
==W==
* W Ruinach, w nocy, mówią się i takie słowa<br />Które gdzie indziej dziwnym brzmiałyby sposobem;<br />Nie tylko bowiem z myśli jest myśli osnowa —<br />Człowieka myślącego, postaw no nad grobem<br />I mów z nim a następnie, spotkawszy go w tłumie<br />Maskaradowym, spytaj o rzeczy też same —<br />Zobaczysz co rozumiał tam co tu rozumie?<br /> Wprowadź go w okowaną więzień nizkich bramę<br />I do tryumfalnego arku, co błękitną,<br />Z wnętrza jaśnieje szybą czystego powietrza;<br />A poznasz wraz gdzie jego myśl pocznie być szczytną,<br />Gdzie szybszym rytm i tęcza porównań gdzie leksza?<br />Zali to jest mistyczne? nie wiem ale to wiem,<br />Że nie tłumaczy się to dietą i zdrowiem —<br />Bo ani się ku temu przeziębić nie zdoła,<br />Ani dostać gorączki — —--
** Źródło: [[s:Ruiny (Norwid)|''Ruiny'']] w: ''Poezye Cypriana Norwida'', wyd. F. A. Brockhaus, Lipsk 1863, s. 11.
** Opis: pisownia oryginalna.
 
Linia 193 ⟶ 194:
 
* Wszystko bierze swą moc z ideałów.
** Źródło: Halina Kleszcz, ''WSZYSTKOWszystko BIERZEbierze SWĄswą MOCmoc Zz IDEAŁÓWideałów. 85. urodziny prof. Henryka Gaertnera i 60-lecie działalności medycznej'', „Alma Mater”, nr 92, maj 2007, s. 35.
 
==Z==
* Z rzeczy świata tego zostaną tylko dwie,<br />Dwie tylko: poezja i dobroć...dobroć… i nic więcej.
** Źródło: ''Do Bronisława Z.''
** Zobacz też: [[poezja]], [[dobroć]]
 
==Ż==
* Że coraz łatwiej przychodzi powiedzieć,<br />Ze snu się budząc: „W r ó ć m y ż&nbsp;„W r ó ć m y ż&nbsp; znów do snu.”
** Źródło: ''Aerumnarum plenus''
** Zobacz też: [[sen]]
 
==O Cyprianie Kamilu Norwidzie==
* Jest to wielka literatura, w której powiedziane zostało wszystko, co wciąż jest dla nas najistotniejsze. To, co Norwid mówił na każdy temat w XIX wieku, pozostaje aktualne w wieku XXI, także po tym, co ostatnio stało się w Ameryce.
** Autor: [[Czesław Niemen]], [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cniemen.htm „Rzeczpospolita”, 29 września 2001]
 
* Norwid zawsze był niedoceniany i nawet do naszych czasów przeszedł nienależycie zauważony. Uważam, że był przede wszystkim wybitnym intelektualistą i znawcą człowieka, Polaków. Ponieważ wiele napisał o naszych narodowych wadach (podobnie jak Witkacy czy Gombrowicz), był niepopularny, spychany na bok przez tych, którzy pisali o nas z patosem. Więc Norwidowi na pewno należy się hołd.
** Autor: [[Hanna Banaszak]], [http://szczecin.gazeta.pl/szczecin/1,34938,3719734.html Wywiadwywiad, 2006]
 
{{Wikisource|strona=Cyprian Kamil Norwid|dopełniacz=Cypriana Kamila Norwida}}