Kultura polityczna: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne |
m format, dr zmiana |
||
Linia 3:
* Kultura polityczna to poglądy, idee i teorie, normy postępowania oraz faktyczne działania jednostek i grup w ramach współżycia państwowego.
** Autor: [[Kazimierz Biskupski]], polski profesor prawa
** Źródło: Kazimierz Biskupski, ''Zarys prawa państwowego'', Warszawa 1962,
==Z kręgu kultury politycznej==
* Każdy naród ma swoiste kategorie myślenia politycznego, wynikające z jego sytuacji, jego wagi na arenie stosunków międzynarodowych, jego wewnętrznej siły moralnej i spójności. Można mówić o kategoriach obiektywnych myślenia politycznego, wynikających z rzeczywistego położenia danego państwa, oraz o kategoriach subiektywnych, złożonych z wyobrażeń, uprzedzeń, manii, mitów, stanowiących historycznie uwarunkowane zbitki myślowe i emocjonalne.
** Autor: [[Jan Szczepański]], polski socjolog
** Źródło: Jan Szczepański, ''Rozważania o Rzeczypospolitej'', Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971,
*
** Opis: parafianie – podlegli – uczestniczący jako trzy typy kultury politycznej
** Autorzy: G.A. Almond i S. Verba, ''The Civic Culture'', Princeton 1963,
* W Polsce nie ma już żadnych świętości, które łączą, a nie dzielą. Tylko Jan Paweł II był w stanie połączyć Polaków, choć i jego słowa często sobie nadinterpretowano do własnych celów. Ale rzeczywiście był jedyną osobą, która wersyfikowała znaczenie takich pojęć jak solidarność, jedność, wspólnota. Jego odejście pozbawiło Polaków nie tylko papieża, autorytetu, przywódcy, ale także poczucia wspólnoty. Po jego śmierci często mówiono – zostaliśmy sami. Tak, sami i na dodatek trwale podzieleni.
** Autor: [[Katarzyna Kolenda-Zaleska]], polska dziennikarka
** Opis: o zamieszaniu politycznym wokół obchodów 20-lecia obalenia komunistycznej władzy.
** Źródło: Katarzyna Kolenda-Zalewska, ''Nie ma świętości
** Zobacz też: [[Jan Paweł II]]
[[Kategoria:Polityka]]▼
[[Kategoria:Kultura]]
▲[[Kategoria:Polityka]]
|