Jerzy Stuhr: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m interwiki, drobne techniczne |
m red., format, dr zmiana |
||
Linia 1:
[[Plik:Jerzy Stuhr2.jpg|mały|<center>Jerzy Stuhr</center>]]
'''[[w:Jerzy Stuhr|Jerzy Stuhr]]''' (ur. 1947) – polski aktor, reżyser i pedagog, prof. nauk o sztukach pięknych.
* Być wiernym swoim zasadom to znaczy zawsze uważać teatr jako sprawowanie misji wobec społeczeństwa, wobec widza, wobec sztuki. To chyba ostatnie takie pokolenie. Z nim odchodzi pewna epoka, epoka etosu teatru. Jestem o tym głęboko przekonany
** Opis: o [[Gustaw Holoubek|Gustawie Holoubku]].
** Źródło: [http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,4994642.html „Gazeta Wyborcza”], 6 marca 2008
* Chciałbym, żeby ktoś się na takie tematy, jak te przedstawione w
** Źródło: Michał Hernes, [http://stopklatka.pl/-/35489766,jerzy-stuhr-wole-odejsc-niz-zeby-mnie-upokorzono''Jerzy Stuhr: wolę odejść niż żeby mnie upokorzono'', stopklatka.pl, 28 grudnia 2012]
* Co więc robić z przeszłością? Pogodnie ją przyjmować.
** Źródło: Maria Malatyńska, ''Okiem Jerzego Stuhra: Co i jak warto pamiętać'', [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114882.html „Polska Gazeta Krakowska”
* Dawniej mówiłem ze sceny: „Wypowiedzenie daję, jestem wolny, wolny. No i co z tego, zostaję na bruku”, i ludzie się śmiali. Dzisiaj jest przerażająca cisza, bo widocznie trzy czwarte widowni jest w szponach psychozy etatu albo jego braku, pracuje na umowach śmieciowych, nie ma zabezpieczenia.
Linia 16 ⟶ 15:
** Zobacz też: [[umowa śmieciowa]]
* Epoka mojego teatru odchodzi. Oglądam wiele przedstawień i nie czuję z nimi więzi, a już aktorskiej – to w ogóle. Nie mógłbym w nich grać. (
** Źródło: Jacek Cieślak, [http://www.rp.pl/artykul/9131,642592-Juz-ludzie-na-mnie-psy-wieszaja.html ''Już ludzie na mnie psy wieszają'', „Rzeczpospolita” nr 87 online, 14 kwietnia 2011]
Linia 23 ⟶ 22:
* Grzechem artysty jest powtarzanie się w formie. Formę trzeba odkrywać ciągle na nowo, czyli do każdej wypowiedzi należy znaleźć nową adekwatną formułę.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41546
* Kiedy piszą, że najlepszą moją rolą była rola
** Opis: dla Radia
** Zobacz też: ''[[Shrek]]''
* Kiedy przeczytałem tę książeczkę było dla mnie jasne, że myślę tak samo, tylko ktoś lepiej ode mnie to napisał.
** Opis: o ''Spisie cudzołożnic'' [[Jerzy Pilch|Jerzego Pilcha]].
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41546
* Kiedy zacząłem robić filmy, zorientowałem się, jaką wiedzą dysponuję w sensie technicznym. Chodzi tu o sam start, współpracę z aktorami, sposób wytłumaczenia tego filmu tym, którzy mają go ze mną zrobić. Poprzez wszystkie te filmy, które zrobiłem z Krzysztofem Kieślowskim, podpatrywałem jego metody pracy i okazało się, że to mi się teraz bardzo przydaje. Gdybym sam nie zaczął tego robić, nie wiedziałbym o tym.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41546
** Zobacz też: [[Krzysztof Kieślowski]]
* Komedia romantyczna, sama w sobie i z definicji, zakłada optymizm.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41546
* Miałem (
** Źródło: Maria Malatyńska, ''Okiem Jerzego Stuhra: Co i jak warto pamiętać'', [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114882.html „Polska Gazeta Krakowska”
* (
** Źródło: Maria Malatyńska, ''Okiem Jerzego Stuhra: Co i jak warto pamiętać'', [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114882.html „Polska Gazeta Krakowska”
* Nie chcę i nie mogę oderwać się od ziemi. Czerpię jedynie z tego, co mogę logicznie umotywować. Interesuje mnie psychologia. A jeśli czasem złoży się z tego jakieś uogólnienie, to tylko dlatego, że staram się zebrać tyle tych drobnych faktów, które mnie otaczają i wtłoczyć je w rolę, że nagle staje się ona symbolem jakiejś sprawy.
Linia 61 ⟶ 60:
** Zobacz też: [[Łódź]]
* Włoska egzaltacja (
** Źródło: rozmowa Pawła Smoleńskiego, ''Nie znoszę tej Polski w gorączce'', „Gazeta Wyborcza”, 19–20 stycznia 2013.
Linia 71 ⟶ 70:
{{osobne|Sercowa choroba, czyli moje życie w sztuce}}
* Ambicja to próżność pełna wyrzeczeń. Kurde, ale powiedziane. Do „Przekroju”
* Gdyby chociaż kilku polskich krytyków było w stanie wyzwolić się z myślenia typu „co autor chciał przez to powiedzieć”, a zaczęło żyć tym, czym autor i aktor żyją, może wreszcie byłoby z kim podyskutować.
Linia 78 ⟶ 77:
==O Jerzym Stuhrze==
* Zwykle opowiada się dowcipy na jego temat albo anegdoty z nim związane, ale warto o nim powiedzieć parę słów poważnie. Wydaje mi się dość wyjątkowym w Polsce przypadkiem aktora, który 'sprawdza się' we wszystkich gałęziach sztuki, które uprawia, to znaczy sprawdza się Stuhr i w filmie, i w telewizji, i w teatrze. Z czego to wynika? Myślę, że decydują o tym dwa elementy, o których warto powiedzieć. Pierwszy stanowi technika, wspaniała technika, opanowana do perfekcji we wszystkich właściwie szczegółach. Druga rzecz, niemniej istotna, przydatna zwłaszcza dla kina, to jego znajomość rzeczywistości. A ponad tymi dwiema umiejętnościami góruje inteligencja. (
** Autor: [[Krzysztof Kieślowski]]
** Źródło: program ''Twarze teatru: Jerzy Stuhr'', cyt. za: Krzysztof Miklaszewski, ''Twarze teatru. Jerzy Stuhr'', KAW 1981.
|