Fidel Castro: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m popr. Link., dr zmiana |
||
Linia 3:
[[Plik:Fidel Castro.jpg|mały|<center>Fidel Castro</center>]]
==A==
* [Amerykanie] Zwrócili się do nas, byśmy poszli w kierunku kapitalizmu, który jest zniewagą dla naszego kraju (
** Opis: w kubańskim parlamencie, 1 lipca 2002.
Linia 17:
* Czy to nie paradoks historii, że w chwili, gdy pewne grupy kleru stają się rewolucyjne, niektóre grupy marksistowskie stają się pseudorewolucyjnym kościołem? Mam nadzieję, że nie będę ekskomunikowany, ani nie będę doprowadzony przed Świętą Inkwizycję za te słowa. Nie ma nic bardziej antymarksistowskiego niż dogmat i sztywne myślenie. W świecie idei rewolucyjnych nikt nie ma prawa uzurpować sobie monopolu.
** Opis: w 1963
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
** Zobacz też: [[marksizm]], [[rewolucja]]
* Czy to źle być dyktatorem? Widziałem, jak Stany Zjednoczone zaprzyjaźniały się z niektórymi dyktatorami.
** Źródło: film dokumentalny
==H==
* Historia mnie uniewinni.
** ''La historia me absolverá.'' (hiszp.)
** Opis: z przemówienia w sądzie we własnej obronie w procesie ataku na koszary Moncada, 1953
** Źródło: [http://www.marxists.org/history/cuba/archive/castro/1953/10/16.htm marxists.org].
** Zobacz też: [[historia]]
Linia 39:
** Opis: podsumowanie działalności Kennedy'ego zaraz po jego śmierci.
* Kiedy byłem dzieckiem, co roku w Wielki Tydzień między czwartkiem i sobotą umierał Bóg. Mówiono: „Żydzi zabili Jezusa”. Obwiniali o to Żydów! (
** Opis: krytykując prezydenta [[Mahmud Ahmadineżad|Mahmuda Ahmadineżada]] za politykę wobec Izraela.
** Źródło: wywiad Jeffreya Goldberga, „The Atlantic”, tłum. Maciej Stasiński, „Gazeta Wyborcza”, 9 września 2010.
Linia 47:
** Źródło: ''Historia mnie uniewinni'', 1953
* Kiedy widziałem jakąś górę wydawała mi się ona
** Opis: wspominając wychowanie odebrane w katolickiej szkole.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Komunizm albo śmierć.
Linia 63:
* Można porównać prześladowania za przekonania religijne, które w gruncie rzeczy były też ideami politycznymi niewolników i ciemiężonych w Rzymie, z systematycznymi i brutalnymi prześladowaniami, których ofiarami w czasach nowożytnych byli nosiciele politycznych idei robotników i chłopów, czyli komuniści.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
** Zobacz też: [[religia]], [[komunizm]]
Linia 92:
==P==
* Pewnego dnia trzeba będzie wznieść pomnik na część tych krajów, które w tak niezwykle trudnych warunkach wszystko zaryzykowały i zagłosowały przeciwko projektom Jankesów.
** Opis: przemówienie pierwszomajowe wygłoszone na
* Po moim odejściu Kuba pozostanie niezłomna.
Linia 103:
==S==
* Słońca nie można zakryć palcem.
** Opis: latem 1968
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Socjalizm albo śmierć!
Linia 115:
==W==
* W każdy zakątek świata możemy wysłać więcej lekarzy, nauczycieli, techników niż amerykański Korpus Pokoju i wszystkie Kościoły razem wzięte. A mamy tylko dziesięć milionów mieszkańców.
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* W przyszłości przykład Che będzie powszechny. Znikną narodowe flagi, nacjonalizm i egoizm, tak jak zniknęły one z jego serca i umysłu.
Linia 130:
* Autentyczny przywódca lewego skrzydła burżuazji.
** Autor: [[
** Opis: w 1957
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Castro? Jeszcze jeden rzeźnik.
** Autor: [[Jean
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Castro przyznaje, że około 550 ''kryminalistów'' Batisty zostało rozstrzelanych po wyrokach przed specjalnymi trybunałami rewolucyjnymi w latach 1959 i 1960. Cokolwiek by jednak sądzić o tamtych procesach, oskarżeni byli wybierani nie na chybił trafił, lecz dlatego, że – jak wierzono – popełnili zbrodnie i okrucieństwa na wielką skalę. Rewolucyjne rozprawy na Kubie nie przypominały krwawych łaźni z innych rewolucji XX wieku – w Meksyku, Rosji, Chinach. W normalnie przyjętym znaczeniu tego określenia
** Autor: [[Tad Szulc]], ''Fidel. A critical portrait''. Post Road Press. Nowy Jork 2000.
* CIA knuła tak niesamowite spiski, aby zamordować kubańskiego dyktatora, że zawstydziłyby one nawet agenta
** Autor: [[Duncan Campbell]], [http://wiadomosci.onet.pl/raporty/638-sposobow-na-zabicie-fidela,1,3332525,wiadomosc.html ''638 sposobów na zabicie Fidela'', „The Guardian”, cyt. za: onet.pl, 9 sierpnia 2006]
** Zobacz też: [[CIA]]
Linia 161:
** Autor: [[Guillermo Fariñas]], [http://wyborcza.pl/1,75477,7791387,Damy_w_Bieli_na_Nobla.html#ixzz0vfACbBzd wyborcza.pl, 20 kwietnia 2010]
* Jego wysiłki, rachuby i szaleństwa zadają kłam słynnej frazie: ''żaden człowiek nie jest wyspą'' poety Johna Donne’a. Kuba to Castro. Ale Castro to coś więcej niż jego wyspa. To najbardziej liryczny ''caudillo'' jakiego wydała Ameryka Łacińska. Teatralny, dumny, szalony, niezmordowany. Patriarcha, demiurg, marzyciel. Rewolucjonista, który jedną ręką przywraca karę śmierci, a drugą – likwiduje Papę Noela [odpowiednika Świętego Mikołaja] i zmienia datę karnawału. Szef rządu, który aspiruje do uprawiania truskawek poniżej zwrotnika
** Autorzy: [[Jean
* Jeśli Fidel istotnie rozważał operację ratunkową, doszedł być może do konkluzji, że męczeństwo Che posłuży lepiej sprawie rewolucji niż Che żywy, ale sfrustrowany w
** Autor: [[Jorge
* Nie wiem czy Fidel był kiedykolwiek człowiekiem skorumpowanym, ale całkowicie autorytarnym na pewno. Rewolucja kubańska stała się repliką zatęchłego hispano-arabskiego caudillismo, autorytarnego państwa wodzowskiego. Ale nie zawsze tak było. Nie tak miało
** Autor: [[Carlos Fuentes]]
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Razem organizują desant partyzancki na Kubę (Che Guevara i Fidel Castro). Desant po wylądowaniu na Kubie wpada w zasadzkę. Jest 2 grudnia 1956. Z 82 ludzi zostaje 12. Nie wszyscy mają nawet karabiny. Guevara jest ranny. Tych dwunastu zaczyna największą epopeję w najnowszej historii Ameryki Łacińskiej.
** Autor: [[Ryszard Kapuściński]], ''Chrystus z karabinem na ramieniu''
Linia 178:
* Rozpalali w sobie nawzajem jakiś dziki ogień. Bez Che Fidel być może nie zostałby komunistą. Bez Fidela Che nie byłby nikim więcej niż idealistycznym intelektualistą.
** Autor: o. [[Benjamin Forcan]], ''El Che y la teologia de la liberacion'' (1998), cyt. za: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Ten Castro to niepoczytalny facet! Znowu zrobił awanturę na cały świat!
** Autor: [[Aleksiej Kosygin]], premier ZSRR
** Opis: w 1975
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Też zostałem uwiedziony przez Castro. Na Kubie były ogromne warstwy ubóstwa i nikt tego nie może poddawać w wątpliwość. Batista, wcześniejszy dyktator, przerwał reformy z lat 40., obalił postępową konstytucję. Fidel zamachnął się na niego. Trudno było nie wierzyć takiemu człowiekowi.
** Autor: [[Raúl Rivero]], [http://wyborcza.pl/1,86719,5025496.html?as=2&startsz=x#ixzz0vzddvods ''Castro - dyktator w piżamie'', wyborcza.pl, 15 marca 2008]
* Warto było się poświęcić. (
** Autor: [[Barbara Walters]], [http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53662,6973290,Krolowa_amerykanskiego_wywiadu.html?as=2 wysokieobcasy.pl, 28 sierpnia 2009]
** Opis: o wywiadzie z 20 maja 1977
* Wielokrotnie krytykowałem Fidela, ale osobiście. Nie chciałem robić prezentów jego wrogom. Wielokrotnie interweniowałem w obronie więźniów. Pewny jestem jednego: na Kubie pod rządami Fidela znikły tortury.
** Autor: [[Frei Betto|Brat Betto]] (Carlos Alberto Libânio Christo), brazylijski dominikanin i pisarz
** Źródło: Artur Domosławski, ''Gorączka latynoamerykańska'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2010,
* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
Linia 209:
[[az:Fidel Kastro]]
[[bg:Фидел Кастро]]▼
[[bs:Fidel Castro]]
▲[[bg:Фидел Кастро]]
[[ca:Fidel Castro]]
[[cs:Fidel Castro]]
|