Salvador Dalí: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
m format |
||
Linia 37:
* Przyjaciołom nie pożycza się pieniędzy. I dobrze, że Franco wygrał wojnę.
** Opis: w liście do [[Luis Buñuel|Luisa
** Źródło: wywiad Martiny Meister z Juan-Luisem
** Zobacz też: [[Francisco Franco]]
Linia 78:
* Surrealizm to ja.
* W wieku sześciu lat chciałem zostać kucharką. Kiedy miałem siedem – Napoleonem. Odtąd moja ambicja nie przestawała rosnąć, podobnie jak moja mania wielkości. Gdy miałem lat piętnaście, chciałem być
===O malarstwie===
Linia 90:
* Mnie w każdym razie tak zwane malarstwo artystyczne nic nie mówi; nie porusza ono także ludzi prostych i niezepsutych, ludzi nie skażonych sztuką. Potrafią je zrozumieć tylko osoby inteligentne i wykształcone, które dzięki własnej wnikliwości i doświadczeniu są zdolne objąć zmysłowe bogactwo, pełnię materiału, skrzący się liryzm, niezmierzone subtelności, nadające temu rodzajowi sztuki tak skomplikowany charakter, że jej bogactwo staje się dla ogółu niezrozumiałe. Moje własne prace są natomiast antyartystyczne i bezpośrednie; wzruszają ludzi i są dla nich zrozumiałe bez żadnego przygotowania warsztatowego (przygotowanie warsztatowe akurat przeszkadza w ich zrozumieniu). Nie wymagają – jak inne rodzaje malarstwa – obszernych wyjaśnień, znajomości dawnych idei, założeń myślowych. Wystarczy na nie po prostu patrzeć.
** Źródło: Georg A. Weth, ''Kuchnia katalońska Salvadora Dalí'',
* Sztuka nie jest podobna do futbolu: większość goli strzela się z najgorszych pozycji.
Linia 120:
===O metodzie paranoiczno-krytycznej===
* Proszono mnie czasem, abym wyjaśnił, czym jest metoda paranoiczno-
** Źródło: ''Sekretne życie Salvadora Dalí'', Nowy Jork 1942, za: Georg A. Weth, ''Kuchnia katalońska Salvadora Dalí'',
==O Katalonii==
* Jestem katalońskim chłopem, zespolonym z duszą mojego kraju. Nigdy się nie zdarzyło, żebym po miesięcznym tutaj pobycie nie odzyskał tellurycznej siły, która pozwala mi trwać jak skała i jak ona opierać się wszystkim burzom i wszystkim
** Źródło: ''Jak się zostaje Dalím'', Paryż 1973, za: Georg A. Weth, ''Kuchnia katalońska Salvadora Dalí'',
===O jedzeniu===
* Można nie jeść w ogóle, ale nie można jeść źle.
** Opis:
* Sardele, które przeżuwam, mają w sobie coś z ognia, jakim płonę. W moim ciele mieszka geniusz. Zmusza mnie to do zwracania bacznej uwagi na rozkosze stołu; poddaję się więc przymusowi i jestem posłuszny tej „Świętej
** Źródło: ''Sekretne życie Salvadora Dalí'', Nowy Jork 1942, cyt. za: Georg A. Weth, ''Kuchnia katalońska Salvadora Dalí'',
** Zobacz też: [[szpinak]]
==O Salvadorze
*
** Autor: [[Juan-Luis
** Źródło: wywiad Martiny Meister z Juan-Luisem Bunuelem, „Frankfurter Rundschau”, tłum. „Forum”, 19 kwietnia 2010
* Jestem wciąż skłonny uważać surrealistów
** Autor: [[Zygmunt Freud]] po spotkaniu z Salvadorem
|