Przysłowia ormiańskie: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m →J: drobne merytoryczne |
→K: -1 (wyst. w różnych kulturach), drobne merytoryczne |
||
Linia 161:
* Kiedy się przebierze miara nieszczęść, powiadają, że to dobry znak.
** Źródło: „Problemy”, Wydania 1–6, Instytut Prasy „Czytelnik”, 1960, s. 380.
* Kiedy złamie się drzewo, zgłasza się wielu drwali.
Linia 167 ⟶ 168:
* Konia temu, co mówi prawdę – aby powiedział i uciekł.
** Źródło: „Problemy”, Wydania 1–6, Instytut Prasy „Czytelnik”, 1960, s. 380.
* Koniec wszelkiej rzeczy jest chwalebny.
Linia 182 ⟶ 184:
* Kto nie ma kobiety – nie ma duszy.
* Kto dużo mówi – mało się dowiaduje.
* Kto wpada do wody, nie boi się deszczu.
** Źródło: „Problemy”, Wydania 1–6, Instytut Prasy „Czytelnik”, 1960, s. 380.
* Kto zważa na wiatr, nie może siać, a kto patrzy na chmury, nie może żąć.
** Źródło: „Problemy”, Wydania 1–6, Instytut Prasy „Czytelnik”, 1960, s. 380.
* Kopnięcie spokojnego konia bywa straszne.
| |||