Adam Ciołkosz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m →Z: drobne techniczne |
m int., poprawa linków |
||
Linia 1:
'''[[w:Adam Ciołkosz|Adam Witold Ciołkosz]]''' (
{{IndeksPL}}
[[Plik:Ciołkosz1.jpg|mały|<center>Adam Ciołkosz]]
Linia 30:
==M==
* Możliwe są dwie drogi: albo droga gwałtu i przemocy, którą poszedł komunizm rosyjski, albo droga ewolucji, droga demokratyczna, ta którą akceptuje Międzynarodówka Socjalistyczna.(
** Opis: w przemówieniu z 28 października 1931 r.
** Źródło: [[Andrzej Friszke]], ''Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty'', wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.
Linia 69:
** Zobacz też: [[Polacy]]
* Poprzez umiłowanie przyrody prowadzi droga do umiłowania wszystkiego co biedne, nędzne, słabe, krzywdzone, (
** Źródło: ''Nowe horyzonty harcerstwa. Listy do starszych harcerzy'', Tarnów 1921, s. 27–28, cyt. za: Andrzej Friszke, ''Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty'', wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.
** Zobacz też: [[przyroda]]
Linia 88:
* Socjalizm, który polscy robotnicy i w ogóle Polacy mogą uważać za odpowiadający swą treścią tej nazwie, winien spełniać dwa warunki: po pierwsze, musi być demokratyczny – musi stać na gruncie demokracji politycznej oraz podstawowych praw człowieka i obywatela, i to nie tylko dla zwolenników socjalizmu ale i dla jego przeciwników, dla wszystkich bez wyjątku. Przykładem socjalizmu tego typu jest socjalizm brytyjski, jego przeciwstawieniem jest komunizm moskiewski. Po drugie, socjalizm winien być niepodległościowy, to jest stać na gruncie praw Polski do niepodległego bytu państwowego w takim samym rozumieniu, w jakim niepodległa jest na przykład Szwecja albo Holandia.
** Źródło: [http://lewicowo.pl/socjalizm-%E2%80%93-ale-jaki/ ''Socjalizm – ale jaki?'', „Orzeł Biały”, Nr 140, kwiecień 1976].
* Socjalizm nie jest ideą abstrakcyjną, oderwaną od ludzi, ziemi i czasu; socjalizm swe żywotne soki czerpie z ziemi, na której się rozwija, z ludzi, którzy mu służą i którym on służy.
Linia 97 ⟶ 96:
==T==
* Tragedią Ukraińców jest to, że ich „Piemontem” stał się teren, na którym żyje najmniejszy procent ludności ukraińskiej. Wojny przegrali. Musieli pogodzić się z tym, że znajdują się w granicach polskiego organizmu państwowego. I teraz odebrano im nawet to, co mieli za Austrii – nawet ukraińskie nazwy na kartach korespondencyjnych i na dworcach kolejowych.(
** Opis: fragment przemówienia parlamentarnego z 21 stycznia 1931 r. na posiedzeniu zwołanym w związku z brutalną pacyfikacją ukraińskich wsi we wschodniej Galicji.
** Źródło: Andrzej Friszke, ''Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty'', wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.
** Zobacz też: [[Ukraińcy]]
* Trzeba wzmacniać międzynarodową solidarność młodzieży. (
** Źródło: „Płomienie”, nr 1, styczeń 1923, cyt. za: Andrzej Friszke, ''Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty'', wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.
Linia 109 ⟶ 108:
** Zobacz też: [[historia]]
* Tym tylko różnią się panowie od bolszewików i faszystów, że nie jesteście konsekwentni w swoim ustawodawstwie i ubierając się w togę samodzierżawia, zdobicie ją falbankami liberalizmu i demokracji, falbankami, które wojewoda, starosta, posterunkowy policji łatwo obrywa.(
** Opis: w styczniu 1933 r. zwracając się w przemówieniu sejmowym do przedstawicieli reżimu sanacyjnego.
** Źródło: Andrzej Friszke, ''Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty'', wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.
Linia 144 ⟶ 143:
* Zadaniem naszym jest dzisiaj odkłamanie treści wyrazu „socjalizm”, oczyszczenie tego pojęcia z nalotu zbrodni leninizmu i stalinizmu, przywrócenie czerwonemu sztandarowi jego nieskalanego blasku. Przed klasą robotniczą staje zadanie wywalczenia demokracji socjalistycznej, to znaczy wolności sumienia, myśli, słowa żywego i drukowanego, zgromadzeń i pochodów, związków zawodowych i stronnictw politycznych na gruncie społecznych form gospodarczych.
** Źródło: [http://lewicowo.pl/na-1-maja-1970-roku/ ''Na 1 Maja 1970 roku'', w: ''Adam Ciołkosz. Polityk – pisarz – historyk socjalizmu'', praca zbiorowa, red. Józef Żmigrodzki, Londyn 1972].
|