Tadeusz Kantor: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
+1, formatowanie automatyczne
Linia 17:
* Sztuka, którą tworzę, posiada konstrukcję wzruszenia, to znaczy robię wszystko, by wytworzyć „pole wzruszenia”.
** Źródło: Monika Joanna Dobrowlanska-Sobczak, ''Das Spiel mit dem Zuschauer''
 
* Śmierć jest ostatecznym argumentem przeciw konformizmowi.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144491.html ''Pożegnania - Andrzej Matynia'', „Gazeta Wyborcza - Stołeczna” nr 191, 17 sierpnia 2012]
 
* Teatr w momentach swojej słabości poddawał się żywemu organizmowi człowieka, jego prawom, a więc automatycznie i konsekwentnie godził się na formę imitowania życia, przedstawiania i odtwarzania. Kiedy natomiast teatr był na tyle silny i niezależny, że mógł sobie pozwolić, ba! wyzwolić się spod nacisku życia i człowieka, wytwarzał sztuczne odpowiedniki życia, które okazywały się bardziej żywe, bo łatwo poddawały się abstrakcji, przestrzeni i czasu i zdolne były do osiągnięcia absolutnej jedności, np. balet Oskara Schlemmera.