Sergiusz Piasecki: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowe hasło
 
Alessia (dyskusja | edycje)
+2, formatowanie automatyczne, łamanie wierszy
Linia 1:
[[Plik:Piasecki.jpg|mały|<center>Sergiusz Piasecki</center>]]
'''[[w:Sergiusz Piasecki|Sergiusz Piasecki]]''' (1901–1964) – polski pisarz, publicysta, przemytnik i szpieg białoruskiego pochodzenia, wywiadowca II Oddziału Sztabu Generalnego, żołnierz Wojska Polskiego i współpracownik Armii Krajowej.
==Wypowiedzi==
* Chodziłem do szkoły rosyjskiej. Na granicy posługiwałem się wyłącznie tą mową. W więzieniu istnieje specjalna gwara. Otrzymywałem jedno z popularnych pism literackich. Uważnie podpatrywałem budowę zdań. Po latach pobytu na Świętym Krzyżu dostałem podręcznik gramatyki. To był mój przewodnik. Zabrałem się do pisania. Szło. Palił się we mnie olbrzymi pożar tamtego życia. Wyzyskiwałem każdą chwilę, zapisując grube bruliony.
** Opis: w wywiadzie udzielonym w 1937 r. po opuszczeniu więzienia na Świętym Krzyżu, o tym jak nauczył się polskiego i zaczął pisać.
Linia 7 ⟶ 8:
* Kształciłem się z ksiąg życia, a pedagogami moimi byli ludzie szczególni i ciekawi. Niektórzy z nich nawet czytać nie umieli, lecz posiadali „głębinową wiedzę” pewnych odcinków życia. Dyplomów z tych „szkół” nie posiadam, lecz poznałem rzeczy naprawdę ciekawe i uczyłem się dobrze. Tamci „pedagodzy” byli ze mnie zadowoleni, choć protekcji nie miałem. Zastępowały ją szczerość, wierność, spryt i odwaga. W tamtym świcie ceniło się to i szanowało.
** Źródło: Ewa Tomaszewicz, ''Żywot człowieka uzbrojonego'', „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 30 stycznia 2012.
 
==Cytaty z publikacji==
** Źródło: ===''Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy'', Instytut Literacki, Rzym 1946.===
(Instytut Literacki, Rzym 1946)
 
* W owym okresie pracowałem jednocześnie w wywiadzie wojskowym. Przemytnicy o tym nie wiedzieli. Wywiad zaś nie wiedział, że pracuję z przemytnikami (...) Oddział II płacił bardzo mało, ja zaś utrzymywałem za granicą wiele placówek wywiadowczych. Chciałem, by moi ludzie byli dobrze opłacani. Przemycałem do Rosji kokainę, a stamtąd futra.(...) Nie zabezpieczyłem siebie, nie kupiłem nawet kamienicy, choć mogłem kupić ulicę. A później głodowałem w więzieniu.
 
** Źródło: ''Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy'', Instytut Literacki, Rzym 1946.
* Żyliśmy jak królowie. Wódkę piliśmy szklankami. Kochały nas ładne dziewczyny. Chodziliśmy po złotym dnie. Płaciliśmy złotem, srebrem i dolarami. Płaciliśmy za wszystko: za wódkę i za muzykę. Za miłość płaciliśmy miłością, nienawiścią za nienawiść.
** Źródło: wstęp
 
===Inne===
* – Jak się pan zapatruje na karę śmierci?<br />Józef spojrzał ze zdumieniem w oczy Tomaszowi. Potem rzekł:<br />– Uważam, że nawet w tym pytaniu jest sprzeczność. Kara wyłącza zadanie śmierci, bo zabicie nie jest karą.<br />– Więc czym jest według pana kara śmierci?<br />– Morderstwem.
** Źródło: ''Dla honoru organizacji Część 2 Wilno 1942–1943''
 
* Tak: wpakowali nas w butelkę ojcowie rewolucji! W butelkę wpakowali, propagandą zakorkowali i na zawsze durniami zrobili.
** Źródło: ''Zapiski oficera Armii Czerwonej''
 
* Wprost ze szkoły, w jasnym gimnazjalnym palcie i granatowej czapce z palmami, dostałem się do więzienia. Sprawa nie była pospolita. Zrobiłem zbrojny zamach na inspektora gimnazjum i gospodarza klasy. Miałem rację, choć to nie usprawiedliwia mej reakcji. Wkrótce dokonałem fantastycznie głupiej – i dlatego się udała – ucieczki z więzienia i skoczyłem w wir awanturniczego życia i rewolucji.
** Źródło: ''Drogą pod ściankę'' (1937)
 
* Żyliśmy jak królowie. Wódkę piliśmy szklankami. Kochały nas ładne dziewczyny. Chodziliśmy po złotym dnie. Płaciliśmy złotem, srebrem i dolarami. Płaciliśmy za wszystko: za wódkę i za muzykę. Za miłość płaciliśmy miłością, nienawiścią za nienawiść.
** Źródło: Wstęp w książce ''Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy'', Instytut Literacki, Rzym 1946.
 
==O Sergiuszu Piaseckim==