Maria Konopnicka: Różnice pomiędzy wersjami

* Ej, wy góry, sine góry,<br />Zaklęte dokoła!<br />Myśl orlimiorlemi leci pióry<br />Na wasze przyczoła...

* Nie będzie Polak, z ojczyzny wyjęty,<br />Luzem rzucony pomiędzy narody,<br />Ale zbuduje Dom własny i Świętyświęty,<br />Dom przypodobaprzypodoban do starej zagrody.<br />Już założone serc są fundamenty,<br />Węgielny kamień jedności i zgody,<br />Pod gmach ojczystej wiary, uczuć, mowy,<br />Pod nowąNową Polskę i pod żywot nowy.

** Źródło: ''Hymn nowej Polski'' w: [[s:Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VIII|Poezye wydanie zupełne, krytyczne]], tom VIII, wyd. Gebethner i Wolff, 1915, s. 78.

* Nie kocham jeszcze, a już mi jest drogi,;<br />Nie kocham jeszcze, a już drżę i płonę<br />I duszę pełną o niego mam trwogi<br />I myśli moje już tam, w jego progi<br />Lecą stęsknione...

* Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,<br />Nie damy pogrześć mowy!<br />Polski my naród, polski lud,<br />Królewski szczep Piastowy.piastowy,<br />Nie damy, by nas zniemczył wróg,...<br />–— Tak nam dopomóż Bóg!

* ... Proście wy Boga o takie mogiły,<br />Które łez nie chcą, ni skarg, ni żałości,<br />Lecz dają sercom moc czynu, zdrój siły,<br />NaI dzieńżar przyszłości..miłości.

* Szanuj, drogie dziecię moje,<br />W małym ziarnku –— przyszłe plony,<br />W małej kropli –— przyszłe zdroje,<br />W szelągu –— miliony,.<br />W każdej myśli –— zaród czynu,<br />Życie –— w chwilce, co ucieka,<br />A sam w sobie –— szanuj, synu,<br />Przyszłego człowieka!

* Tatrzańskie stoki w ziołach toną<br />I noszą odzież rozkwieconą,<br />Na mchu stawiają stopy bose<br />I traw oddechem piją rosę...

* Warszawo, Warszawo, ty czerwienny grodzie!<br />Obrano cię niegdyś królową w narodzie.<br />Nie obrano ciebie dla twojej urody,<br />Jeno dla tej Wisły, dla tej Białej Wodywody...<br />Jeno dla tej starej mazowieckiej ziemi,<br />Co cię kołysała szumami leśnemi...