Wojciech Orliński: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowe cytaty
m drobne redakcyjne
Linia 2:
'''[[w:Wojciech Orliński|Wojciech Orliński]]''' (ur. 1969) – polski dziennikarz, pisarz i publicysta.
* Jako humanista uważam, że każdy człowiek jest piękny – przynajmniej na poziomie mitochondrialnym.
** Źródło: [http://wo.blox.pl/2011/03/Ruski-element.html ''Ruski element'', blog Wojciecha Orlińskiego, 23 marca 2011]
** Zobacz też: [[człowiek]]
 
* Otóż jeśli zamiast fantazjować o modernizacji przyjrzymy się faktom z historii Krzemowej Doliny, znajdziemy tam wielu młodych ludzi, dla których faza mieszkania na squacie była bardzo ważnym etapem osobistego rozwoju. Tak ważnym, że nie wiadomo, czy bez niego w ogóle zapisaliby się w historii informatyki. (...) Wtłaczając młodych ludzi od najmłodszego w korporacyjne ramy, wychowamy ich na przedstawicieli handlowych firmy Apple, ale nie na założycieli firmy Apple.
** Źródło: [http://wo.blox.pl/2012/04/Nie-ma-nowoczesnosci-bez-squatowosci.html ''Nie ma nowoczesności bez squatowości'', blog Wojciecha Orlińskiego, 3 kwietnia 2012]
 
* Prekariat często sam z siebie jest nielegalny. Jeśli ktoś wchodzi w taki układ, to nie po to, żeby bronić swoich praw - prekariusz w to wchodzi, bo portfel jego praw zajumał mu kieszonkowiec, znany w półświatku pod ksywką „Niewidzialna Ręka Rynku”. Kiedyś śmieciówki i praca na czarno były tylko etapem życia, po którym młody człowiek wreszcie znajdował pracę. W Polsce już mamy pokolenie, które wjechało tak w trzydzieste urodziny i właśnie sobie uświadamia, że nic nie wskazuje, że do czterdziestki coś się znacząco poprawi (nie tylko w Polsce, ale Polska ma tu swoją specyfikę). Na pierwszy rzut oka oznacza to cofnięcie sytuacji tych ludzi do głębokiego XIX wieku, zanim stosunki pracy zaczęły regulować postępowe ustawy w rodzaju brytyjskich Factory Acts.
** Źródło: [http://wo.blox.pl/2012/03/Prekariat-an-sich.html ''Prekariat an sich'', blog Wojciecha Orlińskiego, 25 marca 2012]
 
Linia 17:
* (...) wprowadzono stan wojenny i nic już w Polsce nie mogło być szare, każdy musiał być albo za, albo przeciw. Toeplitz, jak wiadomo, stanął po stronie władzy. Moje pokolenie nigdy nie mogło mu tego wybaczyć...
** Opis: o [[Krzysztof Teodor Toeplitz|Krzysztofie Teodorze Toeplitzu]]
** Źródło: Wojciech Orliński, ''Pan poczeka, do tematu wrócimy'', Gazeta„Gazeta WyborczaWyborcza”, 30 kwietnia 2010