Antoni Lange: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Antoni Lange 1.jpg|mały|<center>Antoni Lange</center>]]

==Cytaty z utworów poetyckich==

* A modlim się do grobu – nicestwa – i dżumy.

** Źródło: [[Kazimierz Wyka]], ''Modernizm polski'', Wydawn. Literackie, 1968, s. 81.

 

* Ale nasze bluźnierstwo to tylko modlitwa<br />Rozpaczliwa i groźna jak ostatnia bitwa.

** Źródło: K. Wyka, ''Modernizm polski'', ''op. cit.'', s. 81.

 

* Bo ja byłem chaosem, tak jak jest chaosem ten wiek, co mię zrodził.

 

* Bo tak się mrokiem oraz słońca złotem linia żywota wiecznie równoważy.

* Być – i walczyć – i cierpieć – i kochać swe rany!

** Źródło: Wacław Borowy, ''Dziś i wczoraj'', wyd. „Rój”, 1934, s. 205.

 

* Czyż raz jeden tworzyłem, aby zwalić w złomy?

* Dusze ludzkie – samotnice wieczne,<br />Samotnice – jak planety błędne:<br />Każda błąka się przez drogi mleczne,<br />Każda toczy koło swe bezwzględne.

** Źródło: [[:s:Samotność (Lange)|''Samotność'']] w: ''Poezye cz. 1'', Kraków 1895.

 

* Ileż myśli, uczuć, zórz<br />Zgasił we mnie wicher burz!

* Obok naszego życia płynie inne życie, jak gdyby drugie życie, życie mniej codzienne.

** Źródło: W. Borowy, ''Studia i szkice literackie'', Tom 1, ''op. cit.'', s. 405.

 

* Śmierć jest to podróż nad wszystkie podróże.

===''Miranda'' (powieść)===

* Bo nasze życie to wieczna odpowiedzialność i zatraciliśmy swobodę błądzenia.

 

* Jedną z form pamięci jest prawda, złudzenie jedną z form niepamięci.

 

* Jestem wrogiem rzeczywistości i cokolwiek w niej widzę, chciałbym w innych, lepszych formach zobaczyć.

 

* Mogą na innych gdzieś planetach przebywać istoty tyle od nas doskonalsze, że w stosunku do nas są jak bogowie. Takimi istotami zdali mi się ci ludzie, którzy mnie otaczali.

 

* Natura mści się za wydzieranie jej tajemnic. Od gniewu Artemidy giną Akteony.

 

* Nauka współczesna dotarła do najdalszego pierwiastka, który nazwała protonem.

 

* Nie ma na świecie rzeczy niebezpieczniejszej niż realizacja jakiejś idei.

 

* Twórczość to umiejętne połączenie pamięci z niepamięcią.

 

* W momencie, gdy nasz duch tego żąda, zapomniane się zjawia i staje się mocą pamiętną. Otóż ten moment naszej woli to moment geniuszu twórczego.

 

* W przyrodzie nie ma rzeczy nadprzyrodzonych.

 

* Wszelkie cierpienie ukrywa w sobie tajemnicę jakiejś przyszłej nagrody.

 

* Życie ludzkie płynie na dwojgu skrzydłach: jednym z nich jest pamięć, a drugim zapomnienie.

 

===Tom ''W czwartym wymiarze''===

 

* Rousseau wzywał: powróćmy do natury! Nie przeczuwał, jakie huragany zawiera w sobie to wezwanie.

 

* Sen – to moje realne życie: śpiąc, mam świadomość snu; żyjąc, nie mam świadomości życia.

 

* Śmiało rzec można, że w rewolucji [bożek] Pan się odrodził.

* Modernizm chce dzieła, które by się stało uniwersalnym, w którym zawarto by przeszłość, przyszłość i teraźniejszość, które by było architekturą, malarstwem, muzyką i poezją, epopeją, liryką i dramatem (…) w którym by się zlały sacra profanis, które by było naraz religią i kosmogonią, filozofią i psychologią, (…) mistyką i poezją, analizą i syntezą, które by było nie tylko kopią natury, ale i naturą samą, które by tak się z nią zlało, żeby znikły granice sztuki i natury.

** Źródło: K. Wyka, ''Modernizm polski'', ''op. cit.'', s. 242.

 

* Nauka, nie mogąc wytłumaczyć nieznanego, pozostawia w sercu naszego pokolenia czczość i próżnię.