|
==''Trzej muszkieterowie''==
{{osobne|Trzej muszkieterowie (powieść)}}
* Ach, panowie, bierzmy rzeczy, jakimi są. Życie jest różańcem złożonym z drobnych utrapień, które filozof przesuwa z uśmiechem. Bądźcie filozofami jak ja, panowie, siadajcie do stołu i pijmy; nigdy przyszłość nie ukazuje się w piękniejszych kolorach niż wówczas, gdy patrzymy na nią przez szklankę chambertina.
** Postać: Atos
** Źródło: część II, rozdział XVIII, ''Sprawa rodzinna''
* Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.
** ''Tous pour un, un pour tous.'' (fr.)
* Miłość to najbardziej egoistyczna ze wszystkich namiętności.
* Prochem jestem i w proch się obrócę. Życie pełne jest upokorzeń i cierpień – ciągną z ponurą miną – wszystkie nici wiodące do szczęścia rwą się w ręku człowieka, a najbardziej złote nici. O, mój drogi d'Artagnanie – rzekł Aramis z lekkim odcieniem goryczy w głosie – wierzaj mi, ukrywaj swoje rany. Milczenie jest ostatnią radością nieszczęśliwych; strzeż się, by ktokolwiek poznał twoje cierpienie, bo ciekawość ludzka pije nasze łzy jak much krew rannego jelenia.
** Źródło: część I, rozdział XXVI, ''Uczona rozprawa Aramisa''
* Sens życia można stracić w trzech słowach: erat, est, fuit (było, jest, minęło).
* Nie puszczaj nikomu nic płazem, prócz pana kardynała i króla. Jedynie odwaga, pojmij to dobrze, jedynie odwaga pozwala szlachcicowi utorować sobie drogę. Ten, kto uląkł się choćby na chwilę, być może właśnie w tej chwili traci okazję, którą ofiarował mu los.
** Źródło: część I, rozdział I, ''Rady ojca d'Artagnana udzielane synowi przed wyruszeniem do Paryża''
* (...) d'Artagnan zarówno w sensie moralnym, jak i fizycznym, był dokładną kopią bohatera Cervantesa, do którego tak szczęśliwie porównaliśmy go, kiedy obowiązki historyka kazały nam nakreślić jego portret. Don Kichot brał wiatraki za olbrzymów, a barany za armie, d'Artgnan poczytywał każdy uśmiech za obrazę i każde spojrzenie za wyzwanie.
** Źródło: część I, rozdział I
* Jak wiadomo, jest Bóg, co czuwa nad pijakami i zakochanymi.
** Źródło: część I, rozdział XIII
* Miej się na baczności przed nieprzyjacielem składającym ci dary.
** Opis: kapitan de Treville przestrzegając d'Artagnana przed zbyt pochopnym postępowaniem.
** Źródło: część I, rozdział XXIII
* – Sądzisz pan zatem, że mam powody do obaw? – Mój Chłopcze, człowiek zasypiający na minie z zapalonym lontem może się uważać za bezpiecznego w porównaniu z tobą.
** Opis: kapitan de Treville przestrzegając d'Artagnana przed zbyt pochopnym postępowaniem.
** Źródło: część I, rozdział XXIII
* W każdym razie, chłopcze, wierzaj człowiekowi, który od trzydziestu lat jest przy dworze: uważaj, inaczej jesteś zgubiony. Powiadam ci, dopatruj się wszędzie nieprzyjaciół. Jeśli ktoś szuka z tobą zwady, unikaj jej, nawet gdyby to było dziesięcioletnie dziecko; jeśli napadną cię w dzień lub w nocy, zmykaj bez najmniejszego wstydu; jeśli przechodzisz przez most, uważaj, żeby jakaś deska nie usunęła ci się spod nóg; jeśli mijasz budowany dom, patrz w górę, żeby kamień nie spadł ci na głowę; jeśli wracasz późno, niechaj idzie za tobą twój służący i niech będzie dobrze uzbrojony, o ile w ogóle możesz ufać swemu służącemu. Nie dowierzaj nikomu: ni przyjacielowi, ni rodzonemu bratu, a kochance przede wszystkim.
** Opis: kapitan de Treville przestrzegając d'Artagnana przed zbyt pochopnym postępowaniem.
** Źródło: część I, rozdział XXIII
* Hultaj nie uśmiecha się tak samo jak człowiek uczciwy, hipokryta nie płacze tymi samymi łzami co człowiek szczery. Wszelki fałsz jest maską i nawet jeśli maska jest najdoskonalsza, przy odrobinie uwagi można ją zawsze odróżnić od twarzy.
** Źródło: część I, rozdział XXV
* Ponieważ było to w czasach wojen katolików z hugenotami i widział, jak katolicy zabijają hugenotów, a hugenoci katolików – zawsze w imieniu religii – wybrał sobie religię mieszaną, tak że bywał raz katolikiem, innym razem hugenotem. Zazwyczaj przechadzał się przydrożnymi płotami ze strzelbą na ramieniu i kiedy ujrzał idącego samotnie katolika, religia protestancka natychmiast brała w nim górę. Kierował strzelbę w stronę podróżnego; za czym, gdy był już w odległości dziesięciu kroków, nawiązywał z nim rozmowę, na skutek której katolik niemal zawsze wyrzekał się sakiewki, by ratować życie. Jest rzeczą jasną, że gdy spotykał hugenota, gorliwość katolicka ogarniała go tak gwałtowna, że nie pojmował, jak przed kwadransem mógł powątpiewać o przewadze naszej świętej religii. Ja bowiem, panie, jestem katolikiem, ponieważ mój ojciec, wierny swym zasadom, starszego brata wychował na hugenota.
** Opis: Planchet, służący d'Artagnana, opowiada swojemu panu o rzemiośle, jakim trudnił się jego ojciec.
** Źródło: część I, rozdział XXV
* Chociaż d'Artagnan nie miał zbyt sentymentalnego usposobienia, wdzięczna kramarka naprawdę zapadła mu w serce; jak to powiedział, gotów był pójść na koniec świata, by ją odnaleźć. Ale świat ma wiele końców, ponieważ ziemia jest kulą, nie wiedział przeto, w którą stronę się udać.
** Źródło: część I, rozdział XXX
* Zazwyczaj prosi się o rady, by ich nie słuchać albo jeśli się ich słucha, to po to jedynie, by móc się gniewać później na tego, kto rady udzielił.
** Źródło: część II, rozdział IV
* Popełnilibyśmy zresztą błąd sądząc czyny jednej epoki z punktu widzenia innej. To, co dziś uznano by za niegodne uczciwego mężczyzny, w owych czasach było czymś prostym i naturalnym; młodszych synów najlepszych rodzin z reguły utrzymywały kochanki
** Źródło: część II, rozdział V
* Ja miałabym zasłabnąć! ja! ja! ja! więc bierzesz mnie za mdłą niewiastę? Znieważona nie słabnę, ale się mszczę, rozumiesz?
** Opis: Milady do swojej pokojówki Ketty.
** Źródło: część II, rozdział V
* Jesteś królem poetów, mój drogi Aramisie, mówisz jak Apokalipsa i jesteś prawdziwy jak Ewangelia.
** Opis: Atos wychwalający talent pisarski przyjaciela.
** Źródło: część II, rozdział XVIII
* Purytanin uwielbia dziewice i składa przed nimi ręce w modlitwie, muszkieter kocha kobiety i bierze je w ramiona.
** Źródło: część II, rozdział XXV
* Dla natury tak czynnej i ambitnej dnie, których nie zużywa się na wspinanie wzwyż, są dniami straconymi.
** Opis: o charakterze Milady.
** Źródło: część II, rozdział XXVI
* Nie znam człowieka, który zasługuje na to, by drugi człowiek opłakiwał go przez całe życie.
** Opis: konający książę Buckingham do opłakującego go lorda Wintera.
** Źródło: część II, rozdział XXIX
==''Wicehrabia de Bragelonne''==
| 