Platforma Obywatelska: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Madeline 7 (dyskusja | edycje) m wikizacja, drobne redakcyjne, int. |
nowy cytat |
||
Linia 41:
* PO idzie ostro na prawo i kursu tego nie zmienią nawet wewnętrzne tarcia między grupą Schetyny i grupą Tuska. Twarzą partii staje się pomału minister finansów Jacek Rostowski, który z poważnego ekonomisty stał się medialnym graczem zafascynowanym władzą, oraz watykański służbista odziany w płaszcze od Armaniego Jarosław Gowin. To oni stają się bezpiecznym zapleczem Tuska.
** Autor: [[Magdalena Środa]], ''Oto są pytania!'', „Gazeta Wyborcza”, 29 września 2010.
* PO jak dotąd jest partia kunktatorską, nałogowo uzależnioną od sondaży opinii publicznej, co sprawia, że nie podejmuje spraw nie dostrzeganych przez większość społeczeństwa. A na tym właśnie polega zasadnicza odpowiedzialność rządzących. (...) Wystarczy przypomnienie „poprawki Rockiego” [powszechnie krytykowana zmiana, która umożliwia ograniczenie dostępu do informacji publicznej ze względu na „ochronę ważnego interesu gospodarczego państwa”] czy „kastracji pedofilów”, żeby mieć praktyczny sprawdzian tego, jak dawni liberałowie rozumieją dzisiaj sferę wolności i prawa.
** Autor: [[Włodzimierz Cimoszewicz]], [http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/CimoszewiczNauczmysieufacaleniePalikotowi/menuid-1.html rozmowa Michała Sutowskiego, krytykapolityczna.pl, 19 października 2011]
* PO jest obła, śliska, taka masa, która się podporządkowuje oczekiwaniom zewnętrznym. (...) Mistrzem plastikowości jest Donald Tusk. Szanuję go jako premiera, ale on jest strasznie miałki poglądowo.
| |||