Księga Izajasza: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Linia 11:
** Źródło: Izaj. 1:15–17
 
* "(...) uporządkujmy sprawy między sobą” – mówi Jehowa. „Chociażby wasze grzechy były jak szkarłat, zostaną wybielone jak śnieg; choćby były czerwone jak tkanina karmazynowa, staną się niczym wełna. Jeżeli okażecie gotowość i rzeczywiście posłuchacie, spożywać będziecie to, co dobre w tej ziemi. Ale jeśli odmówicie i wręcz będziecie się buntować, miecz was pożre (...)”.
** Źródło: Izaj. 1:18–20
 
Linia 119:
** Źródło: Izaj. 41:9, 10
 
* Wy jesteście moimi świadkami brzmi wypowiedź Jehowy moim sługą, którego wybrałem, abyście mnie poznali i wierzyli we mnie, i rozumieli, że ja jestem ten sam. Przede mną nie został utworzony żaden Bóg ani po mnie nie ma żadnego.
** Źródło: Izaj. 41:10
 
* Wszyscy twórcy rzeźbionego wizerunku są nicością, a ich ulubione twory będą bezużyteczne; i jako ich świadkowie one nic nie widzą i nic nie wiedzą żeby oni się zawstydzili. Kto utworzył boga lub wykonał lany posąg? Na nic się to nie przydaje.
** Źródło: Izaj. 44:9, 10
 
Linia 128:
** Źródło: Izaj. 45:18
 
* (...) od początku oznajmia zakończenie i od dawna to, czego jeszcze nie uczyniono (...).
** Źródło: Izaj. 46:10
 
* O, gdybyś tylko zważał na moje przykazania! Wtedy twój pokój stałby się jak rzeka, a twoja prawość jak fale morskie.
** Źródło: Izaj. 48:18
 
Linia 137:
** Źródło: Izaj. 48:20
 
* Nie będą głodować ni pragnąć ani nie porazi ich spiekota ni słońce.
** Źródło: Izaj. 49:10
 
Linia 153:
** Źródło: Izaj. 52:7
 
* Był wzgardzony i uważaliśmy go za nic. Zaprawdę, on dźwigał nasze choroby i nosił nasze boleści. A myśmy go poczytywali za utrapionego, ugodzonego przez Boga i udręczonego. Lecz jego przebijano za nasz występek, miażdżono za nasze przewinienia. Spadła na niego kara mająca przynieść nam pokój i dzięki jego ranom zgotowano nam uzdrowienie.
** Opis: proroctwo o Jezusie.
** Źródło: Izaj. 53:3-53–5
 
* Bo jak ulewny deszcz oraz śnieg spada z niebios i tam nie wraca, dopóki nie nasyci ziemi i nie sprawi, że ona rodzi i porasta, i daje siewcy nasienie, a jedzącemu chleb, tak też będzie z moim słowem, które wychodzi z moich ust. Nie wróci do mnie bezowocne, lecz uczyni to, w czym mam upodobanie, i pomyślnie spełni to, z czym je posłałem.
** Źródło: Izaj. 55:10, 11
 
* Gdy zawołasz o pomoc, nie uratują cię rzeczy, które nagromadziłaś, lecz wszystkie je porwie wiatr. Uniesie je tchnienie, ale kto się u mnie chroni, ten odziedziczy tę ziemię i obejmie w posiadanie moją świętą górę.
** Źródło: Izaj. 57:13
 
Linia 169:
** Źródło: Izaj. 60:18
 
* Malutki stanie się tysiącem, a niewielki potężnym narodem.
** Źródło: Izaj. 60:22
 
* I wywiodę z Jakuba potomstwo, a z Judy dziedzicznego właściciela moich gór; i moi wybrani wezmą to na własność, a moi słudzy będą tam przebywać.
** Źródło: Izaj. 65:9
 
* Oto moi słudzy będą jeść, lecz wy będziecie głodować. Oto moi słudzy będą pić, lecz wy będziecie pragnąć. Oto moi słudzy będą się radować, lecz wy będziecie doznawać wstydu. Oto moi słudzy będą radośnie wołać w dobrym nastroju serca, lecz wy będziecie wykrzykiwać z boleści serca i będziecie wyć zupełnie załamani na duchu.
** Źródło: Izaj. 65:13, 14
 
* (...) oto stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; i nie będzie się w umyśle wspominać rzeczy dawniejszych ani nie przyjdą one do serca. Lecz wielce się radujcie i weselcie na zawsze z tego, co stwarzam, bo oto ja stwarzam Jerozolimę jako powód do radości, a jej lud jako powód do radosnego uniesienia. I będę się weselił z Jerozolimy i wielce radował z mego ludu; i już nie będzie w niej słychać głosu płaczu ani głosu żałosnego krzyku
** Źródło: Izaj. 65:17-1917–19
 
* I pobudują domy, i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i będą spożywać ich owoce. Nie będą budować, aby ktoś inny mieszkał; nie będą sadzić, aby ktoś inny jadł. Bo dni mego ludu będą jak dni drzewa; i moi wybrani będą w pełni korzystać z dzieła swoich rąk. Nie będą się mozolić na darmo ani rodzić na niepokój (...).
** Źródło: Izaj. 65:21-2321–23
 
* Wilk i jagnię będą się paść razem, a lew będzie jadł słomę tak jak byk, pokarmem zaś węża będzie proch. Nie będą wyrządzać szkody (...).