Wiesław Gołas: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m zob. też, kat., formatowanie automatyczne |
rozbudowa, formatowanie automatyczne |
||
Linia 1:
[[Plik:2008.04.04. Wieslaw Golas Fot. Mariusz Kubik 01.JPG|mały|<center>Wiesław Gołas</center>]]
'''[[w:Wiesław Gołas|Wiesław Gołas]]''' (ur. 1930) – polski aktor i piosenkarz.
==Wypowiedzi==
* Aktorstwo to papkinada, bo jest w nim wszystko: śmieszność, tragizm, pycha, łzy, można długo wymieniać. Wzrusza mnie w tej postaci jej dziecinnienie, gdy dowiaduje się, że został otruty. Ginie jego bezczelność, zostaje sam i nagle dziecinnieje, czuje, że umiera i wierzy w to. Zawód aktorski to okrutny zawód, bo gra się swoimi emocjami, rozhuśtuje je.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm „Trybuna”, 30 września 2005]
Linia 20 ⟶ 21:
* Mówią często o mnie, że jestem optymistą, ale ja jestem pesymistą straszliwym. Myślę sobie tak: wolę się ucieszyć niż zmartwić. Wolę spodziewać się, że będzie źle, a potem się ucieszę, niż oczekiwać radości i się rozczarować. Najlepiej byłoby być jakby pośrodku, między optymizmem a pesymizmem, ale to jest szalenie trudne.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm „Trybuna”, 30 września 2005]
* Nieraz więcej satysfakcji czerpałem z niewielkich epizodów, w których można naszkicować żywe i barwne postacie. Do takich zaliczam na przykład Franciszka w ''Grze'' (1968) Jerzego Kawalerowicza czy piekarza w ''Dziurze w ziemi'' (1970) Andrzeja Kondratiuka.
** Źródło: „Film” 1974, nr 14
* Poza chamstwem bardzo nie lubię snobizmu, który panoszy się dziś jeszcze bardziej.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm „Trybuna”, 30 września 2005]
* W aktorstwie filmowym najważniejsze są cechy wizualne: dlatego staram się charakteryzować postać od tej strony. Szukam pewnych drobnych, codziennych gestów, umożliwiających wydobycie indywidualnych rysów danej postaci, a dopiero potem – psychologicznego uzasadnienia.
** Źródło: „Film” 1962, nr 20
* Wydaje mi się, że w zawodzie aktora jest coś z dziecięcej naiwności. Wierzymy w to, czego nie ma. Więcej – swoimi środkami, sugestią – musimy przekonać widzów, że to czego nie ma – istnieje.
** Źródło: „Film” 1967, nr 12
* Zrobił go Staś Bareja, a ja do dziś pamiętam, jak mi milicjanci salutowali, gdy „Kapitan Sowa” był pokazywany w telewizji.
Linia 29 ⟶ 39:
** Zobacz też: [[Stanisław Bareja]]
==O Wiesławie Gołasie==
'''Zobacz też:'''▼
* (...) jeden z aktorów jest po prostu sensacyjny (nazywa się Wiesław Gołas) i umie wszystko: grać komedię – oczywiście, ale także śpiewać, tańczyć, grać pantomimę i pojedynkować się tak, jak nikt się na naszych scenach nie pojedynkuje
** Źródło: prasa francuska, cyt. za: Elżbieta Smoleń-Wasilewska, „Film” 1967, nr 12
* Kreowany na komika, jest w gruncie rzeczy o wiele głębszym aktorem niż wskazuje to, co dane mu było zagrać.
** Autor: [[Gustaw Holoubek]], cyt. za: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_golas_wieslaw culture.pl]
* Najczęściej grywa ludzi prostych, zwyczajnych. Umie jednak z tych pozornie nieefektownych postaci wydobyć zaskakujące rysy, uderzyć w niespodziewane tony, szarość przełamać dodatkiem bardziej intensywnych barw. I nawet jeśli to figury na pierwszy rzut oka spod ciemnej gwiazdy, w ostatecznym rozrachunku wywołują uczucie zdecydowanie pozytywne.
** Autor: [[Maciej Maniewski]], „Film” 2000, nr 05
* O możliwościach aktora świadczą wycyzelowane mikroformy kabaretowe.(...) Gołas tworzy postacie jakby od niechcenia, ale wiadomo, ile trudu kosztuje podobna lekkość.
** Autor: [[Elżbieta Smoleń-Wasilewska]], „Film” 1975, nr 06
* ''[[Alternatywy 4]]''
* ''[[Czterej pancerni i pies]]''
| |||