Jan Englert: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m kat., drobne merytoryczne |
rozbudowa, formatowanie automatyczne |
||
Linia 1:
[[Plik:Jan Englert 2008(1).jpg|mały|<center>Jan Englert</center>]]
'''[[w:Jan Englert|Jan Englert]]''' (ur. 1943) – polski aktor, reżyser, scenarzysta i pedagog, prof. nauk o sztukach pięknych.
==„Gazeta Stołeczna”, 19 listopada 2001==
* Szekspir wymaga grania wszystkimi zmysłami kontrolowanymi przez myśl, tzn. trzeba użyć nie tylko wątroby, serca, ale także i głowy.
Linia 212:
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20802 Wywiad]
==
* Czuję, że moje życie jest farsą, życie w ogóle jest farsą. Szczególnie w tym kraju.
** Zobacz też: [[farsa]]
Linia 222:
==Inne==
* Aktorstwo to jest najszybciej starzejący się zawód świata, bo zależny od odbiorcy. Zachowanie proporcji między estetyką w sztuce, do której jesteśmy przyzwyczajeni, której chcemy bronić, a gustem odbiorcy (nie zawsze równoznacznym z naszym) to jest znalezienie złotego środka. Na tym 'węchu' opiera się cała tajemnica tego zawodu. Tej sztuki można się nauczyć – ucząc.
** Źródło: „Dziennik Polski” nr 58, 9 marca 2001
* Chciałbym przestać być traktowany jako aktor „konfekcyjny” to znaczy niezdolny do głębszych przeżyć ekranowych.
** Źródło: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_englert_jan culture.pl]
* (...) co może młodych ludzi zainteresować w romantyzmie? – pytał reżyser sam siebie. – Otóż sądzę, że dramat wybitnej jednostki, dramat egzystencjalny: kim być, w jaki sposób żyć w otaczającym nas świecie? Jak wyjść ponad przeciętność? Jak tworzyć?
** Źródło: „Trybuna” 17 listopada 1997
* Dążenie do światowej kariery i uznania wykraczającego poza własne ściany jest czymś absolutnie naturalnym pod warunkiem, że nie przybiera cech chorobowych niszczących dorobek wielu pokoleń. A polskich prowincjuszy zapewniam, że taki Fredro na przykład nie jest ani odrobinę gorszym dramaturgiem od Moliere'a, mimo że znalazł miejsce w historii jedynie naszego kraju.
** Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 czerwca 2001
* (...) Jerzy Grzegorzewski był prawdziwym artystą, człowiekiem muśniętym przez Pana Boga.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtnw.htm „Rzeczpospolita”, 3 listopada 2007]
Linia 228 ⟶ 240:
* (...) jestem zwolennikiem kontynuacji, a nie demolowania (...).
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtnw.htm „Rzeczpospolita”, 3 listopada 2007]
* Mam pełną świadomość przypadkowości. Zagrałem bardzo wiele dobrych ról, które nie zostały zauważone, a parę fatalnych albo średnich, które zostały nagrodzone i, niestety, doskonale o tym wiem. Zawsze bolało mnie to, że największe sukcesy przyniosły mi te przedsięwzięcia, które trafiały w moją psychofizyczność... W tym zawodzie nie ma sprawiedliwości, a sukcesy są nie tylko wynikiem talentu i umiejętności.
** Opis: w 1997 roku.
** Źródło: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_englert_jan culture.pl]
* Mój angielski jest na tyle słaby, że odrabianie z nią lekcji z matematyki po angielsku to kara za wszystkie moje grzechy.
** Opis: o szkole swojej córki.
** Źródło: [http://www.rp.pl/artykul/25,338745_Jeden_jezyk_to_za_malo.html rp.pl] z 23 lipca 2009
* Pracę pedagogiczną smakuję z całym upodobaniem. Daje mi ona satysfakcję Pigmaliona. Żadna moja rola nie sprawiła mi takiej radości, jak udany debiut pod moim kierunkiem młodego człowieka, studenta.
** Źródło: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_englert_jan culture.pl]
* Teatr jest ciągle tym miejscem, gdzie bywa się artystą. W kinie artystą jest reżyser, a aktor to lepiej lub gorzej sfotografowany przedmiot. Dlatego właśnie teatr daje mi najwięcej satysfakcji.
** Źródło: „Słowo Ludu”, 3 lipca 1998
* Teatr jest miejscem, w którym sprawdzam swoje rzeczywiste umiejętności zawodowe. Jest to również jedyne miejsce, w którym widz jest współuczestnikiem procesu tworzenia. Teatr dzisiejszy wymaga od nas zupełnej zmiany warsztatu, zmiany konwencji. W tej chwili już nie da się porozumiewać z widzem ponad tekstem czy ponad rolą. Brechtowskie 'stanie z boku' już nie funkcjonuje. Widz musi zostać przeze mnie porwany.
** Źródło: „Przegląd Tygodniowy”, 3 grudnia 1997
* Jestem aktorem prowincjonalnym i cenię to. Wolę być ulubieńcem Skierniewic, niż trzeciorzędnym aktorem w wielkim świecie.
** Źródło: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_englert_jan culture.pl]
==Zobacz też==
Linia 247 ⟶ 275:
[[Kategoria:Polscy ludzie teatru]]
[[Kategoria:Polscy pedagodzy]]
[[Kategoria:Polscy scenarzyści]]
| |||