Orson Scott Card: Różnice pomiędzy wersjami

[[GrafikaPlik:Orson.scott.card.png|thumb|Orson Scott Card]]

'''[[w:Orson Scott Card|Orson Scott Card]]''' (ur. 1951), – amerykański autor science fiction i fantasy.

* Języki nordyckie rozróżniają cztery stopnie obcości. Pierwszy to cudzoziemiec, albo "utlänning"„utlänning”, obcy, którego uznajemy za człowieka, ale z innego miasta lub kraju. Drugi to framling -– Demostenes po prostu odrzucił akcent z nordyckiego "främling"„främling”. To obcy, którego uznajemy za człowieka, ale z innego świata. Trzecim jest ramen, obcy uznawany za człowieka, lecz innego gatunku. Wreszcie czwarty, prawdziwie obcy, varelse. W tej klasie mieszczą się wszystkie zwierzęta, gdyż kontakt z nimi jest niemożliwy. Żyją, ale nie potrafimy odgadnąć celów, jakie skłaniają je do działania. Mogą być inteligentne, mogą być świadome, ale my nie potrafimy się o tym przekonać.

* – To zabawne. Zanim tu dotarłeś, biskup chciał nas przekonać, że jesteś Szatanem. W naszej rodzinie tylko Quim traktował to poważnie Ale gdyby biskup powiedział, że jesteś Enderem, pewnie ukamienowalibyśmy cię zaraz po lądowaniu.<br />– Czemu teraz tego nie zrobicie?<br />– Teraz cię znamy. Na tym polega cała różnica. Nawet Quim przestał cię nienawidzić. Kiedy pozna się kogoś naprawdę, nie można go nienawidzić.<br />– A może nikogo nie można naprawdę poznać, póki nie przestaje się go nienawidzić?<br />– Czy to paradoks błędnego koła? Dom Cristão twierdzi, że większość prawd daje się wyrazić jedynie poprzez błędne koło.<br />– Nie sądzę, by miało to związek z prawdą. To po prostu kwestia przyczyny i skutku. Nigdy nie zdołamy ich rozróżnić. Nauka nie uznaje żadnych przyczyn prócz najpierwszej -– jeśli przewrócisz klocek domina, sąsiedni upadnie także. Jeśli idzie o istoty ludzkie, to jedyną przyczyną, która ma znaczenie, jest przyczyna ostateczna -– cel. Co dana osoba chce osiągnąć. Kiedy zrozumiesz, czego ludzie naprawdę pragną, nie możesz ich nienawidzić. możesz się ich bać, ale nie nienawidzić, ponieważ zawsze znajdziesz te same pragnienia we własnym sercu.

* Cały wszechświat jest tylko snem w umyśle Boga, a dopóki on śpi, wierzy w ten sen i wszystko pozostaje rzeczywiste. To co widzisz, to Bóg, który się budzi. Budzi się stopniowo, a jego świadomość przesącza się w sen i rozkłada wszechświat. Aż wreszcie Bóg usiądzie, przetrze oczy i powie: "Ależ„Ależ miałem sen; szkoda, że nie pamiętam, co w nim było"było”. W tej właśnie chwili wszyscy znikniemy.