Thomas Mann: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: hy:Թոմաս Ման |
m nowa sekcja, zob. też |
||
Linia 1:
[[Plik:Thomas Mann 1937.jpg|mały|Tomasz Mann w 1937 r.]]
'''[[w:Tomasz Mann|Tomasz Mann]]''' (1875–1955) – niemiecki pisarz, noblista.
* Czas jest darem bogów, danym człowiekowi, aby z niego korzystał – korzystał służąc postępowi ludzkości.▼
* Człowiek jest podobny bogom, jeśli doznaje uczuć.▼
* Człowiek nie żyje wyłącznie swoim życiem osobistym, jako jednostka, ale świadomie lub nieświadomie, również życiem swojej epoki i swojego pokolenia.▼
* Człowiek w imię dobroci i miłości nie powinien dać śmierci panować nad swymi myślami.▼
* ... jak bardzo kobiety w swym stosunku do mężczyzn są zależne od zachowania mężczyzny wobec nich (...) Kobiety, tak bym się wyraził, są istotami reaktywnymi bez własnej inicjatywy, są leniwe, w tym sensie że są bierne.▼
* Najistotniejszym i naturalnym powołaniem człowieka jest jego doskonalenie się.▼
* Przyzwyczajam się do tego, że się nie przyzwyczajam.▼
* Wolność to jest zasada miłości do ludzi.▼
* Zdaje mi się, że ludzkość zaczyna się tam, gdzie ludzie niegenialni sądzą, że się kończy.▼
* Złośliwość to duch krytyki, a krytyka rodzi postęp i uświadomienie.▼
** Zobacz też: [[złośliwość]]▼
==Inne==
* Artysta podobny jest księciu, ponieważ podobnie jak on wiedzie żywot reprezentacyjny.
Linia 6 ⟶ 29:
* Bardzo głęboka jest studnia przeszłości.
** Zobacz też: [[studnia]]
* Byłem w tych latach tak namiętnym cyklistą, że nie robiłem prawie kroku pieszo i nawet w ulewny deszcz, w kaloszach i lodenowej pelerynie, jeździłem wszędzie na rowerze. Wnosiłem swój wehikuł do mieszkania na trzecim piętrze, gdzie miał stałe miejsce w kuchni. Przed południem, po pracy, zawsze odwracałem go kołami do góry i czyściłem.(...) W letnie popołudnia jeździłem z książką na kierownicy do lasku w Schleissheim.
Linia 12 ⟶ 36:
* (...) chwilami rozkoszować się pewnego rodzaju wyższością nad samym sobą i czymś jakby obojętnością. Gdyż obojętność(...) byłaby rodzajem szczęścia
** Źródło: ''Pajac''
▲* Czas jest darem bogów, danym człowiekowi, aby z niego korzystał – korzystał służąc postępowi ludzkości.
▲** Źródło: ''Czarodziejska Góra''
▲* Człowiek jest podobny bogom, jeśli doznaje uczuć.
▲* Człowiek nie żyje wyłącznie swoim życiem osobistym, jako jednostka, ale świadomie lub nieświadomie, również życiem swojej epoki i swojego pokolenia.
▲* Człowiek w imię dobroci i miłości nie powinien dać śmierci panować nad swymi myślami.
* Dziwactwo jest dobroczynnym zmąceniem.
* Ironia prawie zawsze jest robieniem z niedostatku oznaki wyższości.
▲* ... jak bardzo kobiety w swym stosunku do mężczyzn są zależne od zachowania mężczyzny wobec nich (...) Kobiety, tak bym się wyraził, są istotami reaktywnymi bez własnej inicjatywy, są leniwe, w tym sensie że są bierne.
* Kto chce się uwolnić od prawdy, najczęściej dusi ją słowami.
Linia 40 ⟶ 49:
* Miłość bowiem nie może być bezcielesną, nawet gdy jest najbardziej wzniosła, ale też nie może być wzniosła, gdy jest jak najbardziej cielesna.
▲* Najistotniejszym i naturalnym powołaniem człowieka jest jego doskonalenie się.
* Nie ginie się od żadnej nieszczęśliwej miłości. Nieszczęśliwa miłość jest dobrą podstawą. W nieszczęśliwej miłości podobamy się sobie. Ale ja ginę dlatego, że całe moje upodobanie w sobie tak beznadziejnie wzięło w łeb.
Linia 50 ⟶ 56:
* Pisarz to człowiek, któremu pisanie przychodzi trudniej niż innym ludziom.
▲* Przyzwyczajam się do tego, że się nie przyzwyczajam.
* Sowa jest ślepa w dzień, a wrona w nocy, lecz ten, kogo oślepi miłość, jest ślepy i w dzień, i w nocy.
Linia 58 ⟶ 61:
* Tolerancja jest przestępstwem jeśli dotyczy zła.
▲* Wolność to jest zasada miłości do ludzi.
▲* Zdaje mi się, że ludzkość zaczyna się tam, gdzie ludzie niegenialni sądzą, że się kończy.
▲* Złośliwość to duch krytyki, a krytyka rodzi postęp i uświadomienie.
▲** Zobacz też: [[złośliwość]]
Linia 74 ⟶ 67:
[[Kategoria:Nobliści - literatura]]
[[bs:Thomas Mann]]▼
[[bg:Томас Ман]]
▲[[bs:Thomas Mann]]
[[cs:Thomas Mann]]
[[de:Thomas Mann]]
| |||