Michał Choromański: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +1 |
uzupełnienie, drobne merytoryczne, kat., formatowanie automatyczne, łamanie wierszy, grafika |
||
Linia 1:
'''[[w:Michał Choromański|Michał Choromański]]''' (1904–1972) – polski pisarz, dramaturg i poeta.
* Choć zrozumieli. Chociaż przyszli.<br />Nie mogli szczęścia wrócić nam.<br />I tylko w niebie złote igły<br />Kreśliły gwiazdom górny trakt.
** Źródło: ''Rozczarowanie'', 1926
* Co do mózgu, to nie obchodzi mnie on u kobiety – uważam, że ma ona ciekawsze organy.
* Często najprostsze myśli omijają nas właśnie dlatego, że są najprostsze.
** Zobacz też: [[myśl]]
* Do okna przybliżyła się<br />Ze smutkiem i skrywaną złością<br />Patrzyła jak tam szumi wiosna,<br />– Jak księżyc wpływa ponad dach,<br />– I–jezdnia srebrzy się światłością.
** Źródło: ''Na stół stawiając bukiet róż (Brat i siostra)'', 1926
* I szczęście stało się niebyłe (...).
** Źródło: ''Rozczarowanie'', 1926
* Jeżeli się miłość pozbawi zazdrości, wtłoczy się ją w ramy nowego konwenansu.
Linia 16 ⟶ 26:
* Najdłużej kochamy tych, co nas porzucają.
* O, Twe oczy jak – światła błękitnych dwóch gwiazd.<br />O, te piersi dziewczęce i smagłe!<br />Jakby złote owoce ktoś w dłonie mi dał<br />Chylę głowę i cudu pragnę.
** Źródło: ''Położyłem dziś dłoń na Twą pierś, smagłą pierś'', 1926
* Patrz dobremu człowiekowi na ręce, żeby ci przypadkiem nic złego nie zrobił.
Linia 22 ⟶ 35:
* Przygoda jest w nas, a nie na zewnątrz.
** Zobacz też: [[przygoda]]
* Umarła żona. A od sadu<br />Przez okna wczesny wieczór szedł.<br />Dźwięk moich słów, mój lekki wiersz<br />Kadzidłem przepływały nad nią.
** Źródło: ''Gdy moja żona gasła cicho'', 27 kwietnia 1926
* W prawdziwej miłości człowiek przede wszystkim zatraca wszelką oryginalność. Im większa jest miłość, tym banalniejsze są jej przejawy.
Linia 30 ⟶ 46:
{{DEFAULTSORT:Choromański, Michał}}
[[Kategoria:Polscy pisarze]]
[[Kategoria:Polscy poeci]]
[[Kategoria:Polscy dramaturdzy]]
[[it:Michał Choromański]]
| |||