Karol Irzykowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
indeks
indeks
Linia 2:
'''[[w:Karol Irzykowski|Karol Irzykowski]]''' (1873–1944) – polski prozaik, dramaturg, krytyk literatury i filmu.
{{IndeksPL}}
 
==A==
* Aforyzm święci i kłamie krótkością.
 
==C==
* Człowiek nie wytworzył sobie jeszcze ideału, za który by było warto umierać, ale lubi w ogóle za coś umierać. I to jest na razie najlepsze.
 
Linia 10 ⟶ 13:
* Czy kalambur wywołany diablikiem drukarskim i pochwycony potem przez autora jest plagiatem?
 
==D==
* Dobrzy chrześcijanie wyobrażają sobie, że Pan Bóg ma największa kartotekę.
 
Linia 21 ⟶ 25:
* Dziwne jest, że człowiek jest dumny raczej z tego, co mu dała natura, niż z własnych zasług.
 
==G==
* Gdy tysiąc ludzi mówi to samo, to jest to albo vox Dei, albo wielkie głupstwo.
 
* Głupota jest też pewnym sposobem używania umysłu.
 
==I==
* Im mniej kto jest praktyczny, tym zachłanniejszy bywa na małe korzyści.
 
==J==
* Ja pierwszy...
** Opis: Wyrażeniewyrażenie używane często przez Irzykowskiego, dla podkreślenia pierwszeństwa jego myśli na dany temat
 
* Jest rzeczą obrzydliwą, do jakiego stopnia człowiek potrafi szczerze przymilić się.
Linia 36 ⟶ 43:
* Jeżeli czwartym wymiarem będzie czas, to piątym będzie śmierć.
 
==K==
* Kara przychodzi zwykle w ten sposób, że wygląda jak krzywda.
 
Linia 42 ⟶ 50:
* Kot nie porzuca łapania myszy mimo wynalezienia łapek.
 
==L==
* Lepiej z mądrym zgubić niż z głupim znaleźć – mówi przysłowie. Ale najgorzej jest z głupim zgubić, a to się dzieje najczęściej.
 
Linia 50 ⟶ 59:
* Ludziom często wydaje się, że większa prawda musi leżeć w pobliżu większej nieprzyjemności.
 
==M==
* Mania prześladowcza, Ludzie, rzucając bliźniemu kłody pod nogi, dodają: to nie kłody, to tylko twoja bujna wyobraźnia.
 
Linia 60 ⟶ 70:
* Mówią, że się zgadzają. Nie lubię przeciwników, których nigdy nie ma w domu.
 
==N==
* Najlepszą reklamą dla kogoś, kto ma coś do powiedzenia, jest milczenie.
 
Linia 87 ⟶ 98:
* Niezawodnie bardzo imponujące, bardzo szanowne i bardzo perspektywiczne jest to słowo: konieczność. A przede wszystkim wygodne. Daje jakąś złudę pewności wśród chaosu. Uspokaja. Zdejmuje odpowiedzialność. Udaje, że wszystko, choćby było najgorszym, jest przynajmniej w porządku. Jest najsubtelniejszym sposobem samobójstwa. A przy tym ma taki dźwięk spiżowy, nieubłagany.
 
==O==
* O wiele łatwiej jest zapamiętać sobie o ludziach złe (plastyczne) niż dobre (abstrakcja). Zło jest charakterystyczne, dobre jest banalne.
 
* Odkrył, że jest zbrodniarzem (niedołęgą, głupcem), i postanowił żyć z sobą samym w dobrej komitywie. I życie mu upływa na tolerowaniu siebie.
 
==P==
* Pan Bóg świat stworzył, a potem zaczął się nim bawić.
 
Linia 117 ⟶ 130:
* Przypadek jest nie tylko wypadkową nieobliczalnych, ważnych sił żyjących poza człowiekiem, on także ściąga dookoła siebie siły tkwiące w samym człowieku, staje się odczynnikiem natury ludzkiej i demaskuje ją lub apoteozuje.
 
==R==
* Radzili nad kryzysem kultury i poszli grać w brydża.
 
* Rozumienie, wyrozumienie i porozumienie – od tego zależą losy świata.
 
==S==
* Są stoły o kulawych nogach, pod które podkłada się – Biblię.
 
Linia 127 ⟶ 142:
* Strasznie mi niegdyś imponowali ludzie, którzy mi nie odpisywali na listy; uważałem ich za jakieś wyższe istoty.
 
==Ś==
* Śmierć – jedyna przyjemność, której nie można odczuć.
 
* Świat dzisiejszy jest tak urządzony, że nawet przy najlepszej woli otoczenia dokonuje się bezimienna zbrodnia na każdej jednostce. Nikt nie winien i winni są wszyscy. Dzieje się wciąż to samo, co w ścisku podczas pożaru.
 
==T==
* Tkwi w człowieku pewna mistyczna zaborczość, która „widzieć” utożsamia z „mieć”.
 
Linia 139 ⟶ 156:
* Tylu namnożyło się proroków wołających na puszczy, aż się puszcza nimi zaludniła.
 
==U==
* Uczciwość jest cnotą, która dużo kosztuje.
** Zobacz też: [[uczciwość]]
 
==W==
* W ciemności nie biec, sprawdzać otoczenie rękami, strzec się wybojów, drzew, kamieni, wymijać zygzakiem przedmioty – jest wbrew naturze, wbrew popędom, jak wszelka wiedza. Ciemność, przekreśliwszy oko, wymaga, żeby w niej mknąć, płynąć i rozpływać się.
 
Linia 162 ⟶ 181:
* Wszelka kultura pewnego dnia pokazuje swą smutną prawdę – prawdę przeładowanego, a pustego magazynu.
 
==Z==
* Z grzeczności musiałem udawać, że się nie poznaję na jej oszustwie.
 
* Złe się zwykle mści, ale dobre niekoniecznie się wynagradza. Złe ma silniejsze konsekwencje.
 
==Ż==
* Życie jest prowizorium, lecz powinno być mądrze urządzone.