Anna Augustynowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
uzupełnienie, formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
m zobacz też, drobne techniczne
Linia 1:
'''[[w:Anna Augustynowicz|Anna Augustynowicz]]''' (ur. 1959) – reżyser, dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie.
* Cała cywilizacja, wszystkie systemy społeczne, które człowiek tworzy, stają się jednocześnie klatką, z którą nieustannie się mocuje.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dswm.htm „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 14 sierpnia 2007]
** Zobacz też: [[cywilizacja]]
 
* Fredro podchodzi do schematu małżeństwa z właściwym sobie poczuciem humoru, zdaje się być świetnym psychologiem. Konstruuje żywe postaci, które wyrażają się zrozumiałym współczesnym językiem.
Linia 8 ⟶ 9:
 
* Jutro – to perspektywa, „Wesele” odbywa się teraz i Jasiek musi dokonać wyboru, czy skorzysta ze sznura, który mu „się ostał”.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rzaa.htm „Rzeczpospolita”, 21 września 2007]
 
* Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rzaa.htm „Rzeczpospolita”, 21 września 2007]
** Zobacz też: ''[[Wesele]]''
 
Linia 24:
* Poezja w swoim brzmieniu przenosi się poza semantyką, tak samo muzyka. Jest czysta, nienapiętnowana w samej wibracji narodowym ani symbolicznym znaczeniem. Jest ekspresją.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/twwes.htm „Dziennik Teatralny”, Kraków, 12 grudnia 2008]
** Zobacz też: [[poezja]]
 
* Reżyser nie może być interpretatorem własnego przedstawienia.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/lozkan.htm „Rzeczpospolita”, 25 października 2002]
** Zobacz też: [[reżyser]]
 
* Teatr może być po nic, ponieważ jest kreacją, sztuką. I nie musi pouczać. Teatr jest po prostu uczynieniem sztuki ze zdolności człowieka do zabawy. Czasem sama zdolność do zabawy pozwala nam dystansować rzeczywistość w której żyjemy, zauważyć, że w tej rzeczywistości odgrywamy role.
Linia 37 ⟶ 39:
* W momencie, kiedy człowiek zaczyna pracę w teatrze to nie do końca zastanawia się nad tym, czym teatr jest w swojej istocie.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dswm.htm „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 14 sierpnia 2007]
** Zobacz też: [[teatr]]
 
* W powieść wchodzimy jak w film, poezję przeżywamy. A każdy dramat domaga się wystawienia w teatrze, choćby dlatego, że didaskalia napisane sto lat temu narzucają nam świat, którego już nie ma, teatr, którego już nie ma (...).
Linia 43 ⟶ 46:
* Wszyscy jesteśmy odbiorcami rzeczywistości nas otaczającej.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dswm.htm „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 14 sierpnia 2007]
** Zobacz też: [[rzeczywistość]]
 
* Wyrwać się z rytmu chocholego tańca znaczyłoby tyle, co wyrzec się własnego języka: zmienić mentalność. ''Wesele'' pokazuje, że to niemożliwe.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rzaa.htm „Rzeczpospolita”, 21 września 2007]
 
* Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rzaa.htm „Rzeczpospolita”, 21 września 2007]
 
* Wyspiański jest obdarzony absolutnym słuchem językowym. To poeta o niesłychanej wrażliwości, niesłychanym wyczuleniu na prawdę i fałsz, w brzmieniu ludzkiej mowy. Postaciom się mówi, poecie się słyszy. Dlatego dzieło jest autentyczne, niewysilone.