Demokracja szlachecka: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
Jos. (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Linia 1:
[[Plik:Polish Sejm under the reign of Sigismund III Vasa.JPG|mały|Polski sejm za panowania [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]]]
[[Plik:Potega Rzeczypospolitej u zenitu Zlota wolnosc Elekcja 1573.JPG|mały|Jan Matejko, ''Potęga Rzeczypospolitej u zenitu. Złota wolność. elekcja 1573'']]
'''[[w:Demokracja szlachecka|Demokracja szlachecka]]''' - system polityczny funkcjonujący w [[w:Królestwo Polskie|Królestwie Polskim]] i [[w:Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]] w latach 1505-16521505–1652.
* Aby sprawa dobra i rząd pospolity wszędzie był doma, a postronnych pokój, tośmy egzekucyją nazwali.
** Autor: [[Mikołaj Sienicki]], podkomorzy chełmski, marszałek sejmu
** Opis: z przemówienia przedstawiającego program ruchu egzekucyjnego, 1553 r.
Linia 8:
* A iż w Rzeczypospolitej naszej jest ''dissidium'' (niezgoda) niemała w sprawie religii chrześcijańskiej, zabiegając temu, aby się z tej przyczyny miedzy ludźmi ''sedycje'' (rozruchy) jakie szkodliwe nie wszczęły, które po innych królestwach jaśnie widzimy, obiecujemy to sobie spolnie za nas i potomków naszych na wieczne czasy pod rygorem przysięgi, pod wiarą, poczciwością i sumieniem naszym, iż którzy jesteśmy ''dissidentes de religione'' (różni w wierze), pokój miedzy sobą zachować, a dla różnej wiary i odmiany w kościelech krwie nie przelewać ani się ''penować'' (karać) konfiskatą dóbr, poczciwością, ''carceribus et exilio'' (więzieniami i wygnaniem) i zwierzchności żadnej ani urzędowi do takowego progressu żadnym sposobem nie pomagać. I owszem, gdzie by ją kto przelewać chciał, z tej przyczyny zastawiać się o to wszyscy będziem, choćby też za pretekstem dekretu albo za postępkiem jakim sądowym kto to czynić chciał.
** Opis: fragment Aktu Konfederacji Warszawskiej, 1573 r.
** Źródło: [[Stanisław Grzybowski]] ''Dzieje Polski i Litwy (1506-16481506–1648)'', Kraków 2000.
 
* I Polacy się chwalą, i wieść tak rozgłosiła, jakoby król miał w Rzeczypospolitej władzę nieznaczną i obciętą, i jakoby cała dostała się w ręce senatu i szlachty. Nieprawda! Jakkolwiek bowiem poddali siebie królowi, a króla prawom, to jednak nie tyle pragnęli prawo królewskie uzależnić od cudzej woli, ile raczej zapobiegali tylko, by nieograniczonej władzy lekkomyślnie nie zostawiać na łasce namiętności jednostki.
Linia 18:
** Zobacz też: [[tolerancja]]
 
* Jako Żyd tak i starosta są ludzie królewscy. (...)<br />Ja panuję nad ludem, a Bóg nad sumieniami. Trzy albowiem są rzeczy, które Bóg zachował sobie: z niczego coś stworzyć, przyszłość przewidzieć, sumieniami władać.
** Autor: [[Stefan Batory]]
** Opis: gdy starosta lwowski odrzucił pozew, którego autorem był Żyd; w wyniku interwencji królewskiej urzędnik musiał stanąć przed sądem.
Linia 36:
** Źródło: [[Jan Głuchowski]] ''Interregnum'', 1572 r.
** Opis: o [[Zygmunt II August|Zygmuncie Auguście]]
 
* My, naród swobodny, naród pany nasze miłujący, naród w honorze swym kochający się, broniący sławy; ludem, szerokością i przestrzenią państwom największym chrześcijańskim ledwo nie równy (...)
** Autor: [[Tomasz Zamoyski]], kanclerz wielki koronny i wojewoda kijowski
Linia 47:
 
* Nie jestem błaznem, lecz obywatelem, który wybiera królów i obala tyranów.
** Autor: [[Mikołaj Kazimirski]]
** Opis: na sejmie 18 lutego 1585 r. do [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], gdy ten oburzony zuchwałością przemawiającego posła wykrzyknął do niego: ''Tace nebulo!'' (Milcz, błaźnie!)
** Źródło: [[Janusz Tazbir]] ''Myśl polska w nowożytnej kulturze europejskiej'', Warszawa 1986.
Linia 56:
* Przodkowie nasi (...) wiedząc, że też szlachcicami i pierwiej niż katolikami się porodzili; wiedząc, że nie są z pokolenia Lewi; wiedząc, że Królestwo Polskie nie jest królestwem kapłańskim, lecz politycznym; wiedząc, że królestwa i państwa tego świata gospodami są, a nie dziedzictwem Kościoła Bożego; wiedząc co Panu Bogu, a co ojczyźnie powinni: religii świętej z polityką nie mieszali ani księżom i łakomstwu ich nie podlegali.
** Opis: fragment Aktu Konfederacji Sandomierskiej, 1606 r.
** Źródło: ''Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-81606–8'', wyd. Jan Czubek, Kraków 1916.
 
* ... stąd sława dobra, stąd zapłata od Pana Boga roście. Nowinać to u innych narodów i w innych państwach, bo tam drudzy rozdrapują, drudzy rozłączają. Ty, królu, wszystko złączasz i spajasz tak, jakoby to na wieki trwało.
** Autor: [[Mikołaj Sienicki]], podkomorzy chełmski, marszałek sejmu
** Opis: zwracając się w przemówieniu sejmowym do [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]]