Éric-Emmanuel Schmitt: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Człowieczeństwo jest dobrem niezbywalnym, którego nie można się pozbyć, ani nie można zostać go pozbawionym.

 

* Nałóg to dowód człowieczeństwa.

 

* Nie ma nic bardziej względnego niż piękno. Jedna róża to piękno. Dziesięć róż to coś drogiego. Sto róż to nuda.

 

==''Małe zbrodnie małżeńskie''==

 

* Chciałbyś, żeby miłość dowiodła ci, że istnieje. Nie tędy droga. To ty masz dowieść, że istnieje.

 

* Każdy związek jest domem, do którego klucze znajdują się w rękach mieszkańców. Jeśli zamknie się ich od zewnątrz, dom stanie się więzieniem, a oni więźniami.

 

* „Mieć” zaufanie. Nigdy się nie „ma” zaufania. Zaufanie to nie jest coś, co się posiada. To coś, czym się obdarza. „Darzy się” zaufaniem.

 

* Kochać to coś irracjonalnego, to niedzisiejsza fantazja, coś, czego nie da się wytłumaczyć, coś, co nie jest praktyczne, coś, co samo w sobie jest swoim jedynym usprawiedliwieniem.

 

* Oto miłosny racjonalizm: kochajmy sie, dopóki mamy złudzenia, kiedy je stracimy, lepiej się rozstańmy. Gdy tylko ujrzymy przed sobą kogoś rzeczywistego, a nie kogoś, kogo sobie wyobrażamy, rozejdźmy się.

 

* Nie jest rozsądnie długo kochać, kochać bez przerwy to czyste szaleństwo.

 

==''Oskar i Pani Róża''==

 

* Tylko Bóg ma prawo mnie budzić.

 

* Życie to taki dziwny prezent...<br />Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało<br />się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się,<br />że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal<br />je odrzucić. W końcu kojarzy się, ze to nie był prezent,<br />ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć...

 

* Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie...

 

* Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera.

 

* Im więcej dostajesz po buzi, tym więcej możesz wytrzymać.

 

* Bo fakt, ze nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba mieć czas, żeby je wychować.

 

* Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, i nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni.

 

* Przyjaźń jest naga, miłość jest upiększona.

 

* Przyjaźń to prawda, która sama się narzuca.

 

* Przyjaźń to rzecz dziwna. Podczas gdy w miłości mówimy o miłości, między prawdziwymi przyjaciółmi nie mówi się o przyjaźni. Przyjaźń czynimy, nie nazywając jej ani jej nie komentując. Jest silna i cicha. Jest skromna. Jest męska. To romantyzm mężczyzn. Musi być dużo głębsza i solidniejsza niż miłość, skoro nie trwonimy jej głupio w słowach, deklaracjach, wierszach i listach. Musi być dużo bardziej satysfakcjonująca niż seks, ponieważ nie myli jej się z przyjemnością i świerzbieniem w ciele.

 

* Rozkoszna chwila, kiedy w pełni korzystamy z tego, co za chwilę stracimy. Chwila szczęścia wzbogacona nostalgią za szczęściem.

 

* Przyjaciele, widziałem Was nieogolonych, ubłoconych, w złym humorze, kiedy się drapaliście, pierdzieliście, czkaliście, sraliście niekończącymi się biegunkami, a jednak nigdy nie przestałem Was kochać

 

* Kochać to woleć od innych, przedkładać ponad innych. To uczucie nie ma nic wspólnego z wiedzą, to coś w rodzaju zaślepienia.

 

* Nienawiść jest dobra: gorąca, solidna, pewna. Nienawiść to nie to co miłość, nie można w nią wątpić. Nigdy. Nie znam nic pewniejszego niż nienawiść. To jedyne uczucie, na którym się człowiek nie zawiedzie.

** Postać: Rodica