Ihor Woźniak: Różnice pomiędzy wersjami

==Przemówienie podczas odsłonięcia pomnika Stepana Bandery==

Chciałbym powitać wszystkich was z okazji odsłonięcia pomnika naszego krajana, prawdziwego ukraińskiego patrioty, nieustraszonego człowieka, oddanego bojownika o wolność naszego narodu, człowieka o legendarnym nazwisku - Stefana Bandery.

Dla naszego mądrego narodu, dla Naszej Cerkwi ten człowiek jest bardzo drogi, dlatego że wywodzi się z kapłańskiej greko-katolickiej rodziny, był wychowany w duchu miłości do Boga i bliźniego, dostrzegał krzywdę, wyrządzaną jego ludowi, poświęcił swoje życie, aby przyszłe pokolenia mogły żyć w wolnej Ukrainie. Stepan Bandera całkowicie popierał Akt odrodzenia ukraińskiej niepodległości, ogłoszony 30 czerwca 1941 roku we Lwowie. Jako przewodniczący OUN odmówił unieważnienia tego Aktu żądanego przez Niemców, za co został aresztowany i wtrącony do berlińskiego więzienia. Warto dodać, że we wrześniu 1942 roku w obozie koncentracyjnym Oświęcim (Auschwitz) gestapo zamordowało dwóch braci Stepana Bandery - Oleksego i Wasyla.

Tak bardzo patriotycznie byli wychowani bracia Banderowie. I to jest miłe, że w 65 rocznicę utworzenia UPA, odsłaniamy pomnik Stepana Bandery, zbudowany we Lwowie. Nie było łatwo walczyć naszym bojownikom o niepodległość przeciwko

wrogom, musieli stawić czoła armiom - sowieckiej, niemieckiej oraz polskiej.

Nie mieli swej wolnej Ojczyzny, chociaż byli na rodzinnej ziemi i mieszkali wśród swego ludu. Te naprawdę postępowe siły narodu ukraińskiego wysoko oceniają wkład włożony w wywalczenie wolności dla naszego narodu przez Stepana Banderę, Jewgena Konowalca, ojca Augustyna Wołoszyna, Jarosława Stećkę, Romana Szuchewycza i wielu, wielu innych przedstawicieli wyzwoleńczego ruchu ukraińskiego.

Wyrażamy wdzięczność żołnierzom OUN i UPA, którzy wykazali się wielkim patriotyzmem, męstwem i gorącą miłością do swego kraju, chociaż byli skazani na śmierć, jak na przykład studenci pod Krutami, jednak przeciwstawili się wrogom - zaborcom. Niech ich pamięć i ich męstwo żyje zawsze w sercach naszego narodu. Chlubimy się tym, że ci bojownicy bronili własnych rodzin, własnej ziemi, którą mieli pod swoimi nogami, a nie walczyli na cudzej ziemi jak najeźdźcy.