Wilhelm II Hohenzollern

król Prus i cesarz Niemiec

Wilhelm II Hohenzollern (1859–1941) – ostatni król Prus i cesarz niemiecki (1888–1918).

  • Będziecie w domu, zanim liście opadną z drzew.
    • Opis: obietnica złożona żołnierzom na początku I wojny światowej
    • Źródło: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, s. 248.
Wilhelm II
  • Być twardym w bólu, nie życzyć sobie tego, co jest nieosiągalne lub bezwartościowe, być zadowolonym z dnia takiego jaki jest; we wszystkim szukać dobra i cieszyć się naturą i ludźmi takimi, jacy są; pocieszyć się po tysiącach gorzkich chwil jedną, która jest piękna, a sercem i umiejętnościami dawać co najlepsze nawet wtedy, gdy nie ma za to podziękowania.
    • Opis: opinia o wzorcu niemieckiego mieszczanina, 3 marca 1904.
  • Car rosyjski nadaje się jedynie do życia w chałupie i uprawiania rzepy.
    • Opis: opinia odnośnie Mikołaja II, wyrażona brytyjskiemu ministrowi spraw zagranicznych, lordowi Lansdowne’owi.
  • Gdy znajdziecie się oko w oko z wrogiem, bijcie go! Nie dawajcie pardonu! Nie bierzcie jeńców! Kto wpadnie w wasze ręce, jest wasz! Tak samo, jak przed tysiącem lat Hunowie pod wodzą Attyli zyskali sławę, a o ich potędze do dzisiaj mówią nam przekazy i baśnie, również wy utrwalcie imię Niemców w Chinach na następne tysiąc lat – tak, aby nigdy więcej żaden Chińczyk nie odważył się spojrzeć krzywo na Niemca!
    • Kommst ihr vor den Feind, so wird derselbe geschlagen! Pardon wird nicht gegeben! Gefangene werden nicht gemacht! Wer euch in die Hände fällt, sei euch verfallen! Wie vor tausend Jahren die Hunnen unter ihrem König Etzel sich einen Namen gemacht, der sie noch jetzt in der Überlieferung gewaltig erscheinen läßt, so möge der Name Deutschland in China in einer solchen Weise bestätigt werden, daß niemals wieder ein Chinese es wagt, etwa einen Deutschen auch nur scheel anzusehen. (niem.)
    • Opis: 27 lipca 1900 w Bremerhaven, podczas odprawy oddziałów żołnierzy niemieckich udających się do Chin w celu stłumienia powstania bokserów.
    • Źródło: Mowa huńska, przeł. Henryk Stanke, w: Wielkie mowy historii, t. 2, wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.
  • Moi poddani chcą we wszystkim sami myśleć i stąd się biorą wszelkie trudności.
  • Moja rada, to więcej przemówień i więcej parad, więcej przemówień, więcej parad.
    • Opis: słowa skierowane do cara Rosji Mikołaja II.
  • Nie można ze mną igrać. Ktokolwiek w czasie wojny europejskiej nie będzie ze mną, stanie się mym wrogiem.
    • Opis: słowa skierowane do króla Belgii Leopolda II, 1904.
  • Polscy współobywatele tutaj nie zachowują się tak jak należałoby oczekiwać i życzyć (…) tylko wtedy liczyć mogą na moją łaskę i uczestniczyć w niej w tym samym stopniu co Niemcy, gdy czuć się będą bezwzględnie jako pruscy obywatele.
    • Opis: wygłoszone w Toruniu 22 września 1894.
    • Źródło: Lech Trzeciakowski, Pod pruskim zaborem 1850–1918, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973.
  • Polska zuchwałość chce ubliżać niemczyźnie i ja zmuszony jestem wezwać naród mój, aby strzegł swych skarbów narodowych.
    • Opis: wygłoszone w Malborku 5 czerwca 1902.
    • Źródło: „Katolik” nr 68, 10 czerwca 1902
  • W czasie długich lat mego panowania moi koledzy, monarchowie Europy, nie przywiązywali wagi do tego, co miałem do powiedzenia. Wkrótce jednak moja potężna flota poprze me słowa, a wówczas nabiorą oni do mnie większego szacunku.
    • Opis: słowa skierowane do króla Włoch Wiktora Emanuela III.
  • Admirał Atlantyku pozdrawia Admirała Pacyfiku
    • Opis: sygnał wysłany do cara Mikołaja II w czasie manewrów morskich, interpretowany jako sugestia podziału stref interesów
    • Źródło: Rozmowy przy stole, Wyd. Charyzma, 1996, ISBN 8387025820

O Wilhelmie II edytuj

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Z Kijowa pojedziem do Berlina
    powiesić Wilusia sukinsyna.
    • Autor: Feliks Gwiżdż, Pieśń czwartego szwadronu (znany później pod nazwą Przybyli ułani pod okienko – wersja z 1914)
    • Źródło: Wacław Panek, Gaude, Mater Polonia, Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1990, s. 110.