Psychoterapia

proces modyfikacji charakteru

Psychoterapia – zastosowanie metod psychologicznych, zwłaszcza opartych o regularny kontakt międzyludzki, w celu pomocy osobom zmagającym się z różnorodnymi problemami.

  • Jestem skłonny twierdzić, że jeżeli psychoterapia pomaga – a czasami pomaga – dzieje się tak dlatego, że terapeuta potrafi zapewnić pacjentowi bezpieczne schronienie, enklawę macierzyństwa, w której pacjent ma możliwość oddalenia się od problemów świata, i, jak szczęśliwe dziecko, może poczuć się w pełni akceptowany, pewny, może się rozwijać. Wydaje mi się, że psychoterapeuta jakiejkolwiek płci często występuje w roli doskonałej matki – Boskiej Matki, czy matki archetypowej, jeśli czytelnik woli nazwać ją w ten sposób – i być może właśnie to jest nieodzownym elementem procesu leczenia.
  • To przed terapią jesteśmy w kawałkach. Mamy lęk tam, gdzie akurat powinno być bezpieczeństwo, samotność tam, gdzie jest miejsce na związek, genitalia zamiast serca i oczy w dupie. Tak się nie da żyć. Na terapię idziemy to poukładać, jak należy.
  • W psychoterapii nie mogą jednak istnieć tematy tabu, toteż mimo przykrych przeżyć terapeuta nie powinien ich unikać, przeciwnie – winien poruszać i rozgrywać je na tyle swobodnie, by osłabić podobne opory pacjentów.
    • Autor: Pawlik J. (red.): Psychodrama i techniki niewerbalne, Eneteia, Warszawa 2012, s. 128.
  • Wiara w to, że akurat nam uda się odmienić naturę drugiego człowieka, jest dość narcystyczna. Jedyną osobą, którą możesz tak naprawdę zmienić, jesteś ty sama.
    • Autor: Delaney P.J., Lokatorka, Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2017, s. 210.