Przygody Tintina

Przygody Tintina (ang. The Adventures of Tintin) – belgijsko-amerykański film animowany w technologii trójwymiarowej stworzony na podstawie serii komiksów o Tintinie autorstwa Hergé. Pierwszy obraz animowany wyreżyserowany przez Stevena Spielberga. Autorami scenariusza są Steven Moffat, Joe Cornish i Edgar Wright.

Wypowiedzi postaci edytuj

Kapitan Baryłka edytuj

Ach! Co to za hałas. Uszy mi krwawią. (…) Na pomoc! Przepraszam, z drogi! Nagłe zasłabnięcie! Przepraszam!
- Opis: uciekając z występu śpiewaczki operowej.

Aż miałem serce w gardle.(…) Znaczy, o ile to było serce. W żołądku tak mi się kotłuje, że to mogło być cokolwiek.

Biedak stracił powieki w dość tragiczny sposób (…). Oj, to była pamiętna partyjka makao. Szkoda, żeś pan tego nie widział.
- Opis: o Jagermanie.

Jeszcze czego, żeby mnie tu obrażał. Pętak z ryżym kudłem i ten jego jazgotliwy ratler.
- Opis: o Tintinie i Milusiu.

Taki gość z kwaśną miną i słodkim nazwiskiem.
- Opis: o Saharynie.

Trzymają mnie tu w zamknięciu jak zwierzę jakieś i tylko whisky ogrzewa moją obolałą duszę. (Tintin otwiera niezamknięte drzwi) Ou. Ale… wyglądały na zamknięte.

Tintin edytuj

Naprawdę, są gorsze tragedie niż wytrzeźwieć.

Tyle lat, a wystarczył jeden dzień na pustyni. Gratuluję kapitanie, jest pan trzeźwy.

Inne edytuj

Myślisz, że ot tak losowo jego statek wybrałem, jego załogę i jego zdradzieckiego pierwszego oficera? Nic nie dzieje się ot tak.
- Postać: Saharyna do marynarza.

Do licha. Od dwudziestu lat sprzedaję tu mydło i powidło i pierwszy raz słyszę, że ktoś wymieniał taką cenę. Tylko dlaczego, cholibka, nie do mnie?
- Opis: sprzedawca na pchlim targu.

Trzej bracia złączeni. Trzy Jednorożce wespół, wszystkie w słońcu południa przemówią. Bowiem wprost ze światła nadejdzie światłość i rozświeci wnet świetlany krzyż orła.
- Opis: zagadka ukryta w maszcie modelu statku.

Dialogi edytuj

Jawniak: Ale nie rozwinęli nam tematu na temat tego, co robi.

Tajniak: Otóż to Jawniak. Jesteśmy niedorozwinięci.

kp. Baryłka: Ale wie pan jak tym sterować?

Tintin: Mniej więcej.

kp. Baryłka: To mniej czy więcej?

Tintin: Robiłem kiedyś wywiad z pilotem.

Opis: w samolocie.

Tintin: Co to jest?!

kp. Baryłka: Rozpaliłem ogieniek.

Tintin: W szalupie?!

Tintin: (pokazując zakrwawioną gazetę) Dous próbował mi coś powiedzieć, zanim stracił przytomność. Zdaje się, że literował jakieś słowo. B o u. D j a n. Karabudjan.

Tajniak: Karabudjan? (zabiera gazetę)

Tintin: A panu to coś mówi?

Tajniak: Na wąsy prababci! Nadzwyczajna rzecz!

Tintin: (podbiega) Ale co?!

Tajniak: W śródmieściu wielka wyprzedaż. Meloniki za pół ceny!

Jawniak: Ależ Tajniak! To doprawdy nie pora. (wyrywa bratu gazetę) Na wąsy prababci!

Tajniak: Co takiego?! (podbiega)

Jawniak: Laski też za pół ceny!

kieszonkowiec: Ja nie jestem przestępcą. Jestem kleptomanem.

Tajniak: Co to znaczy? (szeptem)

Jawniak: Boi się ciasnych pomieszczeń. (szeptem)

Tajniak: Nieborak. Pewnie dlatego trzyma wszystkie oszczędności w salonie.

Tajniak: Jest pan aresztowany.

Jawniak: Powiem więcej – jest pan aresztowany.

marynarz: Kapitan oprzytomniał.(…) No ocknął się. Krzyczy, że ludzi pan podżega, że szczuje pan na niego załogę. Tak mówi.

Alan: To widocznie znowu wytrzeźwiał.

Tintin: Ma pan na myśli ten wiersz?

Saharyna: Tak.

Tintin: Wiersz w archaicznym języku?

Saharyna: Tak.

Tintin: Zwinięty w rulonik?

Saharyna: Tak!

Tintin: Schowany w maszcie?

Saharyna: Tak!!

Tintin: Ja go nie mam.

kp. Baryłka: Myślałeś, że tak tu wejdziesz i dopadniesz mnie z palcem w nosie, co?

Tintin: Mógłby pan trzymać palec gdzie indziej? Byłbym wdzięczny.

Jawniak: Nie masz może ochoty na herbatę?

Tajniak: Ależ wręcz przeciwnie, mam wielką.

kp. Baryłka: Pamięć już niestety nie ta, co dawniej.

Tintin: A jaką kiedyś pan miał?

kp. Baryłka: Zapomniałem.

Tintin: Pani Szczygiełek! Przed naszymi drzwiami postrzelono człowieka!

P. Szczygiełek: Jak to? Znowu?

Alan: Przesyłka jest.

Tintin: Ale ja niczego nie zamawiałem, jak to?

Alan: Tak, wie pan… Ale za to pana ktoś sobie zamówił.

Opis: podczas porwania.

kp. Baryłka: Tajemnicę Jednorożca zna wyłącznie moja rodzina. Przekazuje się ją z pokolenia na pokolenie. Mój dziadunio osobiście, już na łożu śmierci, opowiedział mi tę historię.

Tintin: I co?

kp. Baryłka: I koniec.

Tintin: Jak to koniec?

kp. Baryłka: Tak mi było smutno jak wykorkował, że no cóż, nie szło nie zalać robaka. Jak się obudziłem, nic nie zostało. Wszystko zapomniałem.

Tajniak: Wprost przeciwnie, to było dziecinnie proste.

Jawniak: Wprost dziecinne, zgodzę się.

Tintin: Zła wiadomość. Mamy tylko jedną kulę.

kp. Baryłka: A jest jakaś dobra?

Tintin: Mamy jedną kulę.

/* Dialogi */ :. :: kp. Baryłka: Pokażemy im nie Panie Tintin? Dobra jaki mamy plan?.

Tintin: Nijaki nie ma. :

kp. Baryłka: (śmiejąc się) Na pewno jakiś jest, Pan zawsze jakiś ma.

Tintin: Teraz nie mam. Sacharyna ma pergaminy, doprowadzą go do skarbu. Może być już gdziekolwiek. Więcej go nie zobaczymy. To już koniec.

kp. Baryłka: Hy a wyglądałeś Pan na optymistę.

Tintin: Widać mylne wrażenie. Jestem realistą:

kp. Baryłka: To nie realizm ale słomiany ogień

Tintin: Może Pan nazywać to jak Pan chce. Nie udało się, nie wyszło.

kp. Baryłka: Nie wyszło. Zawsze znajdą się tacy co powiedzą żeś nieudacznik, oferma, dureń, ot pijaczyna, ale nie wolno mówić tak o sobie!! Wysyła się nie taki sygnał I tak potem myśli cały świat. Rozumiesz chłopie? Jeśli Ci na czyms zależy to walcz o to! Trafisz na ścianę to przebij ją głową. Każda porażka jest trudna, zapamiętaj jedno Nigdy nie wolno się poddawać