Paolo Giordano (ur. 1982) – włoski prozaik.

Paolo Giordano (2008)

Samotność liczb pierwszych (2008) edytuj

(wł. La solitudine dei numeri primi; tłum. Alina Pawłowska-Zampino; wyd. W.A.B., 2011)

  • (…) i poczuła, jak cały kurz, który pokrył w minionych latach jej serce, podniósł się w jednej chwili i zaprószył jej oczy.
  • Liczby pierwsze dzielą się tylko przez 1 i przez siebie. Stoją na swoich miejscach w nieskończonym szeregu liczb naturalnych, ściśnięte, jak wszystkie, między dwiema innymi liczbami, ale mają w sobie coś, co różni je od innych. To liczby podejrzliwe i samotne (…).
    • Źródło: s. 139
  • W końcu gigantyczna czerwona kula, niczym rozżarzona bańka, oderwała się od morza. Przez chwilę Mattia myślał o obrotowym ruchu gwiazd i planet, o słońcu, które wieczorem zniża się w miejscu, które teraz znajdowało się za jego plecami, a rano podnosi w punkcie, na który spoglądał. Każdego dnia, do morza i z morza, niezależnie od tego, czy on patrzył, czy też nie. Czysta mechanika, zachowanie energii i momentu pędu, siły, które się równoważą, odśrodkowe i dośrodkowe, ruch po trajektorii, która nie może być inna niż jest.
    • Źródło: s. 327
  • (…) wyborów dokonuje się w kilka sekund, a ich skutków doświadcza się przez resztę życia.