Nanga Parbat

szczyt w Himalajach

Nanga Parbat – ośmiotysięcznik, dziewiąty co do wysokości szczyt świata (8126 m n.p.m.). Nazwa góry jest mianem kaszmirskim, wywodzi się z sanskrytu i znaczy „Naga Góra”.

  • Dziewczyny, patrzcie – wyrwało mi się bezwiednie. Z mgieł zakrywających ścianę wyłaniała się potężna postać kobiety w długiej sukni, w kapeluszu z chmur. Uniesioną ręką zdawała się nam grozić. Gniewna Bogini Nanga…
Nanga Parbat
  • Poznałam wiele gór wysokich, a jednak właśnie Nanga Parbat długo nie pojawiła się w moich planach. Dlaczego? Wydaje mi się, że przez te wszystkie lata nie miałam dość odwagi, by zaatakować szczyt owiany sławą wywodzącą się z wielu tragedii. Może lękałam się przegranej? Może wolałam uniknąć konfrontacji?
  • Ta wspaniała ściana przez 58 lat opierała się zdobywcom nawet latem. Pochłonęła prawie 40 ofiar. Historia samotnych prób Messnera, śmierć jego brata. Zimą próbowało ją zdobyć osiem wypraw. Z czterech polskich dwie prowadziłem ja. Trudności w jej zdobyciu to brak miejsca na założenie bazy pod ścianą, ciągłe lawiny, wiatr 150–250 km/godz., śnieżne seraki, mróz −45° C, 1 200 metrów prawie pionowej ściany, którą trzeba pokonać w 12–15 godzin, bez możliwości założenia obozu i największy problem – kuluar.
  • W lecie 1984 roku szczyt Nanga Parbat osiągnęła pierwsza kobieta. Była nią Francuzka – Liliane Barrard, która 20 czerwca stanęła na wierzchołku wraz ze swym mężem Maurice’em Barrardem. Wejście odbyło się flanką Diamir, drogą z 1962 roku.