Jazep Losik

białoruski działacz narodowy i społeczny, polityk, prozaik, publicysta, językoznawca i literaturoznawca

Jazep Jurjewicz Losik (biał. Язэп Юр’евіч Лёсік; 1883–1940) – białoruski prozaik, publicysta, języko – i literaturoznawca, pedagog; zwolennik niepodległości Białorusi, w 1918 roku jeden z inicjatorów utworzenia Białoruskiej Republiki Ludowej (BRL), a następnie przewodniczący Rady BRL – formalnie głowa państwa; akademik Akademii Nauk Białorusi.

  • Chcemy, żeby życie w naszym Kraju budowali swoi ludzie, i aby do naszych białoruskich spraw nie mieszała się centralna władza z Moskwy czy Piotrogrodu. Chcemy, żeby w końcu znikła nareszcie ta obrzydliwa, śmiertelnie szkodliwa, różnica pomiędzy państwowym i niepaństwowym narodem, która wyciągała z nas nasze siły. Chcemy, żeby wszystkie narody były państwowe na swojej ziemi.
    • Opis: wypowiedź na łamach gazety „Wolnaja Biełaruś” z września 1917.
    • Źródło: Dorota Michaluk, Białoruska Republika Ludowa 1918–1920. U podstaw białoruskiej państwowości, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2010, s. 201. ISBN 978-83-231-2484-9.
Jazep Losik
  • Kiedy przechodzę po ulicach Mińska i słyszę język białoruski, to słucham go jak muzyki.
    • Калі я праходжу па вуліцах Менску і чую беларускую мову, то слухаю яе, як музыку. (biał.)
    • Źródło: Z życia Jazepa Losika
    • Zobacz też: Mińsk

O Jazepie Losiku edytuj

  • Kiedy matka dowiedziała się, że Jazepa posadzili do więzienia, to wpadła w rozpacz, bo ani dziadowie, ani praprzodkowie nasi nie znali takiego przypadku, żeby ktokolwiek z mikołajewców siedział w więzieniu. W Mikołajewszczyźnie nikt nie korzystał z zamka, wszelkie dobra były otwarte i nic nie ginęło i nikt nie był karany, a tutaj jej syn Jazep, do tego jeszcze człowiek wykształcony – w więzieniu. W głowie wiejskiej kobiety nie znajdowały miejsca, jak jej się zdawało, rzeczy tak nie do pogodzenia, jak jej syn i więzienie.
    • Калі маці даведалася, што Язэпа пасадзілі ў турму, то ўдалася ў роспач, бо ні дзяды, ні прашчуры нашы не ведалі такога выпадку, каб хто-небудзь з мікалаеўцаў сядзеў у турме. У Мікалаеўшчыне ніхто не карыстаўся замком, усё дабро было адчынена і нічога не прападала і ніхто ніякай кары не нёс, а тут яе сын Язэп, ды яшчэ ж адукаваны чалавек, – у турме. У галаве сялянскае жанчыны не знаходзілі месца такія, як ей здавалася, несумяшчальныя рэчы, як ейны сын і турма. (biał.)
    • Autor: Anton Losik, brat Jazepa
    • Źródło: Z życia Jazepa Losika
  • (…) świadomym, ideowym nacjonalistą stał się jeszcze na seminaryjnej ławie.
    • (…) сведамым, ідэйным нацыяналістам ён стаў яшчэ на семінарскай лаве. (biał.)
    • Autor: Anton Losik, brat Jazepa
    • Źródło: Z życia Jazepa Losika
  • Tego sławnego pisarza czeka jeszcze sławniejsza przyszłość.
    • Гэтага слаўнага пісьменніка чакае яшчэ слаўнейшая будучыня. (biał.)
    • Autor: Maksim Harecki
    • Źródło: Jazep Jurjewicz Losik
  • (…) życie Jazepa Losika może mieć i wychowawcze znaczenie. To życie można scharakteryzować jednym słowem – walka, walka z tymi przeszkodami, które spotykały go bodaj na każdym ważnym kroku jego życiowej drogi. I ta walka zahartowała charakter Jazepa Losika, dała mu siłę woli, uporczywość w pracy i wielką pracowitość.
    • (…) жыццё Язэпа Лёсіка можа мець і выхаваўчае значэнне. Гэта жыццё можна ахарактарызаваць адным словам – змаганне, змаганне з тымі перашкодамі, якія спатыкалі яго бадай што на кажным важным кроку ягонага жыццёвага шляху. I гэта змаганне загартавала характар Язэпа Лёсіка, дало моцу волі, упорыстасць у працы і вялікую працаздольнасць. (biał.)
    • Autor: Anton Losik, brat Jazepa
    • Źródło: Z życia Jazepa Losika