Girolamo Savonarola

Girolamo Savonarola (1452–1498) – włoski duchowny katolicki, dominikanin, reformator religijny, przywódca polityczny Republiki Florencji oraz święty Kościoła anglikańskiego i mariawickiego ekskomunikowany przez Kościół katolicki i spalony na stosie, a po śmierci zrehabilitowany.

• Chrystus wiele za mnie wycierpiał.
  • Opis: ostatnie słowa, które wypowiedział zanim spalono go na stosie.
  • Źródło: Paweł Lisicki, Wstęp [w:] Hieronim Savonarola, O miłości Jezusa i inne pisma, przeł. Agnieszka Kuciak, Wydawnictwo AA, s. 14.

Girolamo Savonarola na obrazie włoskiego malarza Moretto da Brescia

Pomnik Girolamo Savonaroli

• Chrześcijanin (…) nie powinien się troszczyć o wzbogacenie swoich dzieci, ale wcale nie powinien ich wzbogacić. Albowiem, jeśli będą dobre, nie będą dbać o bogactwa ani też ich potrzebować, jeśli złe zaś, dobrą rzeczą będzie, że nie są bogate, by tyle złego nie mogły uczynić, ile by chciały.
  • Źródło: Dziesięć reguł, których przestrzegać należy w czasie cierpienia [w:] O miłości Jezusa i inne pisma, przeł. Agnieszka Kuciak, Wydawnictwo AA, s. 169.

• Impuls Ducha Świętego lepiej uczy kontemplować od ludzkich słów.
  • Źródło: O miłości Jezusa [w:] O miłości Jezusa i inne pisma, op. cit., s. 40.
  • Zobacz też: kontemplacja

• Jedyną zasługą Platona i Arystotelesa jest to, że stworzyli mnóstwo argumentów, którymi możemy się posługiwać przeciwko heretykom. I oni jednak, podobnie jak inni filozofowie, dostali się do piekła. Stara baba więcej wie o świętej wierze niż Plato. Dla sprawy wiary byłoby pożądane spalenie wielu książek uchodzących skądinąd za pożyteczne. Kiedy nie było jeszcze tylu książek, tylu argumentów rozumowych [ragioni naturali] i dysput, wiara rosła szybciej niż obecnie.
  • Źródło: Adam Ostrowski, Savonarola, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974, s. 161.
  • Zobacz też: Arystoteles, Platon

• Jeżeli w tych dniach [tj. w poście] zobaczycie grających w karty, to nie wierzcie, że to są chrześcijanie. To są ludzie gorsi od niewierzących, to wysłannicy diabła, którzy celebrują swe święta. To ludzie skąpi, bluźniercy, oszczercy spotwarzający innych, warchoły wstrętne Bogu, zbójcy pełni wszelkiej niegodziwości. Absolutnie nie pozwalam wam grać w czasie tego świątecznego okresu. Winniście nieustannie modlić się, ciągle dziękując Bogu w osobie Pana Jezusa Chrystusa. Ten, kto będzie grał, będzie przeklęty, tak samo jak ten, który zezwala na grę. Unikajcie rozmów z nimi, gdyż przeklęty będzie ojciec, który gra w obecności syna, przeklęta będzie matka, która gra w obecności córki. Przeklęte będzie twoje zboże, twoje szczątki, przeklęty owoc żywota twojego i twojej ziemi, trzody twoich wołów i owiec. Przeklęty będziesz idąc i powracając!
  • Źródło: Adam Ostrowski, Savonarola, op. cit., s. 53.

• Miłować Jezusa to zakosztować najsłodszej ze wszystkich ziemskich przyjemności.
  • Źródło: O miłości Jezusa [w:] O miłości Jezusa i inne pisma, op. cit., s. 28.

• Nie pozostał nikt, ani jeden człowiek, który by pragnął dobra; winniśmy uczyć się od małych dzieci i dziewczątek, gdyż tylko w nich jest jeszcze jakiś ślad niewinności.
  • Źródło: Adam Ostrowski, Savonarola, op. cit., s. 21.

• Pierwszym miastem, które zostanie odnowione, będzie Florencja… tak jak Bóg wybrał lud Izraela, by został poprowadzony przez Mojżesza przez udrękę ku szczęśliwości… tak teraz lud Florencji zostanie powołany do podobnego zadania, pod przewodem jego własnego proroka, nowego Mojżesza [czyli samego Savonaroli]… w wieku sabatowym ludzie będą się radować w Nowym Kościele; i będzie tylko jedna trzoda i jeden pasterz.
  • Źródło: Girolamo Savonarola, Kazanie na nowy wiek, koniec XV wieku, cyt. za: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, s. 111.
  • Zobacz też: Mojżesz

• Ponad wszystko kochałem dwie rzeczy: wolność i spokój. To one doprowadziły mnie do mego celu. Aby być wolnym, nie chciałem mieć żony, aby mieć spokój, uciekłem od świata i dotarłem do przystani religii.
  • Źródło: Adam Ostrowski, Savonarola, op. cit., s. 20.

• Przyczyny, które skłoniły mnie do wstąpienia do klasztoru, są następujące: przede wszystkim wielka nędza świata, niesprawiedliwość ludzi, gwałty, cudzołóstwa, zdzierstwa, pycha, bałwochwalstwa, straszliwe bluźnierstwa, którymi jest skażony nasz świat, gdyż nie spotyka się już nikogo, kto czyniłby dobrze.
  • Źródło: Adam Ostrowski, Savonarola, op. cit., s. 21.

• Spójrzcie na tych dzisiejszych dostojników: myślą jedynie o sprawach doczesnych, troska o dusze obca jest ich sercu. W pierwszych latach istnienia Kościoła kielichy były z drzewa, a dostojnicy ze złota; dzisiejszy Kościół ma kielichy ze złota i dostojników z drewna…
  • Źródło: Pierre Pierrard, Historia Kościoła katolickiego, przeł. Tadeusz Szafrański, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1981, s. 171.

• Ten, kto nie kocha Jezusa, jest niestały i pożąda nieustannie rzeczy, które nie są w stanie zaspokoić jego pragnienia.
  • Źródło: O miłości Jezusa [w:] O miłości Jezusa i inne pisma, op. cit., s. 46.

• Teraz oświadczam, że ten Aleksander nie jest papieżem i za takiego nie może być uważany. Pomijając nawet jego najobrzydliwszy grzech symonii, przez który kupił sobie tron papieski, oraz fakt, że każdemu sprzedaje beneficja kościelne, stwierdzam, że nie jest on chrześcijaninem i nie wierzy w istnienie żadnego Boga.
  • Źródło: Adam Ostrowski, Savonarola, op. cit., s. 199.
  • Zobacz też: Aleksander VI

• Życie chrześcijanina, który pełen miłości Chrystusowej niczego się nie obawia, nawet śmierci, jest bezgranicznie szczęśliwe.
  • Źródło: Adam Ostrowski, Savonarola, op. cit., s. 20.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

• Żona, która dosiada małżonka, posiada psychologię kurwy. Ta pozycja nazywa się mulier super virum.
  • Źródło: Elwira Watała, Wielcy zboczeńcy

O Girolamo Savonaroli

• A jednocześnie katolicy posoborowi, zwolennicy aggiornamento, w dyskusji z Bractwem Piusa X mogą wskazywać na przykład Girolamo Savonaroli – kapłana, który próbował postawić tamę obyczajowemu rozluźnieniu renesansu który próbował powstrzymać wielki nurt płynącego z antyku bałwochwalczego samouwielbienia człowieka i zniszczony przez politycznych wrogów, powieszony i spalony, został przecież w końcu oswojony, zaabsorbowany, wchłonięty przez Kościół głównego nurtu, znajdujący w swej szerokiej tradycji miejsce i dla niego, i dla Bazyliki św. Piotra wraz z Kaplicą Sykstyńską głoszącą pochwałę syntezy humanizmu i chrześcijaństwa.
  • Autor: Andrzej Horubała, Droga donikąd?, „Do Rzeczy” nr 5/104, 26 stycznia-1 lutego 2015, s. 46.

Contra li astrologi

• Był reakcyjnym fanatykiem religijnym i bigoteryjnym teokratą, który z całą mocą występował przeciwko ideom humanistycznym rodzącym się w renesansowej Florencji. Zainicjował „palenie marności”, czyli niszczenie w ogniu książek i dzieł sztuki, które uznawał za „niemoralne”. „Chrześcijańska i religijna republika” Savonaroli była państwem brutalnych rządów terroru, w którym szerzyła się nietolerancja i bigoteria.
  • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit., s. 111.

• Jeśli chodzi o energię, surowość życia, pogardę dla czysto świeckiej wiedzy, był to prawdziwy syn św. Dominika; co się tyczy śmiałości, stanowczości, gorliwości o honor domu Bożego, był poprzednikiem innego dominikanina, św. Piusa, (…) wywołał jednak raczej rewolucję niż reformę. (…) Jego gwałtowność nawróciła wielu, lecz przeraziła i rozgniewała więcej; Savonarola wbrew swej osobistej świętości, wbrew swym protestom przeciw samej zewnętrznej pobożności wśród katolików, mimo wszystko zaczął od reformy zewnętrznej.
  • Autor: kard. John Henry Newman
  • Źródło: Paweł Lisicki, Wstęp [w:] Hieronim Savonarola, O miłości Jezusa i inne pisma, op. cit., s. 11, 12.

• Rozpalił swoją wiarę aż do fanatyzmu i zamiast pokoju siał nienawiść, (…) zaś Florencja pod jego rządami była nie mniej zepsuta niż pod rządami Medyceuszów, stała się tylko bardziej bigoteryjna i obłudna.
  • Autor: Roberto Gervaso
  • Źródło: Paweł Lisicki, Wstęp [w:] Hieronim Savonarola, O miłości Jezusa i inne pisma, op. cit., s. 11.

• Także hegemonia kulturowa Kościoła była wytarta na łokciach i nieświeża, kiedy we Florencji rozkwitł Renesans. A jednak Savonarola trzymał w garści całą społeczność dzięki ciemnocie, dzięki przemocy ta hegemonia trwała nawet przez wieki. Przetrwała nawet Oświecenie, Rewolucję Francuską, Napoleona.
  • Autor: Oriana Fallaci, Wywiad z samą sobą. Apokalipsa, Wydawnictwo Cyklady, Warszawa 2005, ISBN 83-86859-98-9, tłum. Joanna Wajs, s. 102.

• Ten, który chciał mnie spalić, teraz sam spłonie.
  • Autor: kat, który uczestniczył w egzekucji Savonaroli (słowa wg legendy).
  • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit., s. 113.