Georges Brassens

francuski poeta i bard

Georges Brassens (1921–1981) – francuski kompozytor i autor, śpiewający poeta, balladzista.

Cytaty z piosenek edytuj

  • I leżę już w zbiorowym grobie,
    Tym grobie, który kopie czas.
    • Źródło: Testament (Le testament), tłum. Małgorzata Pacholczyk
  • Na niebie tęcza, co zakwita,
    Gdy przyjdzie deszczu wieścić kres,
    Po chwili nuży i zazwyczaj
    Ma każdy z nas ją mocno gdzieś.
    (…) I każdy tęczy już po kwadransie
    Mówi: pas.
    • Źródło: Tęcza po kwadransie (L’arc-en-ciel d’un quart d’heure)
    • Opis: do tego tekstu, opublikowanego pośmiertnie, Brassens nie napisał muzyki. Do polskiej wersji utworu muzykę napisał Michał Łojewski.
    • Zobacz też: tęcza
  • Stałem się maleńki u lali stóp
    Jak piesek co na rozkaz służy;
    Stałem się maleńki u lali stóp,
    a ona tylko oczka mruży.
    • Opis: refren piosenki.
    • Źródło: Stałem się maleńki (Je me suis fait tout petit)

Wypowiedzi edytuj

  • Ludzie starsi przeżywają mniej emocji, ponieważ nie mają nikogo, z kim mogliby się podzielić szczęściem.
    • Opis: Brassens o tym, jak po stracie swoich rodziców, kilku przyjaciół, jest mniej szczęśliwy, niż kiedy miał 30 lat.
    • Źródło: „L’Express”, wywiad Danièle Heymann
  • Szczęściem jest dla mnie to, że piszę piosenki. Szczęście, to dwa ładnie współbrzmiące wersy.
    Gdybym się ożenił (…) moje dzieci znaczyłyby dla mnie więcej niż piosenki, ale skoro nie mam nic innego… Poza tym nie istnieję.
    • Źródło: „L’Express”, 19 września 1977, wywiad Danièle Heymann, cyt. za: „Akcent” nr 2–3, 1991, tłum. Jerzy Menel