George Marshall

amerykański generał i polityk, noblista pokojowy (1880–1959)

George Catlett Marshall (1880–1959) – amerykański dowódca wojskowy, dyplomata i polityk, uczestnik I i II wojny światowej. Sekretarz stanu (1947–1949) i sekretarz obrony USA (1953–1954).

  • Koszty wojny mam ciągle przed oczami. Starannie wypisane w księdze rachunkowej, w której kolumny są nagrobkami.
    • Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 5
    • Zobacz też: wojna
George Marshall, 1946
  • Logika nakazuje zatem, byśmy czynili co możliwe, by pomóc światu odzyskać zdrowie gospodarcze, bez czego nie ma mowy o stabilizacji politycznej i trwałym pokoju. Nasza polityka nie kieruje się przeciw jakiemukolwiek krajowi czy doktrynie, lecz przeciw głodowi, biedzie, rozpaczy i chaosowi. Jej celem winno być ożywienie gospodarki światowej po to, by stworzyć polityczny i społeczny klimat umożliwiający istnienie wolnych instytucji.
    • Opis: na Uniwersytecie Harvarda, 5 czerwca 1947 r.
    • Źródło: Plan Marshalla, tłum. Zbigniew Mach, w: Wielkie Mowy Historii, t. 3, wyd. POLITYKA Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.
    • Zobacz też: ekonomia, polityka
  • Powiedzmy prawdę. Potrzeby Europy na następne trzy, cztery lata, gdy chodzi o żywność z zagranicy i inne towary o zasadniczym znaczeniu – głównie z Ameryki – tak dalece przekraczają jej możliwości płatnicze, że musi ona otrzymać dodatkową pomoc znacznych rozmiarów. Inaczej wkroczy na drogę spadku produkcji i pogorszenia sytuacji społeczno-politycznej. Oba te zjawiska miałyby charakter niezwykle poważny.
    Lekarstwem jest wyrwanie się z błędnego koła i odbudowanie wiary Europejczyków w gospodarczą przyszłość swoich krajów i Europy jako całości.
    • Opis: na Uniwersytecie Harvarda, 5 czerwca 1947 r.
    • Źródło: Plan Marshalla, tłum. Zbigniew Mach, w: Wielkie Mowy Historii, t. 3, wyd. POLITYKA Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.
    • Zobacz też: Europa

O Georgu Marshallu edytuj

  • Plan Marshalla miał głównie znaczenie symboliczne. Szacuje się, że zwiększył stopę inwestycji w Europie Zachodniej zaledwie o 1% PKB i przyczynił się do zwiększenia rocznego wzrostu PKB o skromne 0,2 punktu procentowego (miał jednak większe znaczenie jako bodziec skłaniający do likwidacji barier handlowych, zachowania stabilności makroekonomicznej oraz podtrzymania współpracy gospodarczej).